سه‌شنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۲ - ۱۵:۳۶
کد خبر: 89565

عطسه‌های آن چنانی و آبریزش مداوم از بینی امانش را بریده. گرفتگی بینی هم که نمی‌گذارد هوای دلپذیر بهار را استنشاق کند و از این همه لطافت بهاری نصیبی ببرد.اصلا دیگر از رسیدن بهار خوشحال نیست، چون هر وقت بهار با شکوفه‌های رنگارنگش می‌آید، دردسرهای حساسیتش هم دوباره شروع می‌شود.اگر شما هم مانند دوست ما چنین مشکلاتی دارید، ممکن است مبتلا به آلرژی فصلی یا رینیت آلرژیک باشید.

 او بعد از خواندن این مقاله، توانسته قسمتی از مشکلاتش را حل کند. بد نیست شما هم امتحانی بکنید.این را دیگر حتما خودتان هم متوجه شده‌اید که حساسیت فصلی شما چه فرقی با سرماخوردگی دارد. مهم‌ترین تفاوت آن با سرماخوردگی این است که بلافاصله بعد از تماس با مواد حساسیت‌زا ایجاد می‌شود و تا این ماده حساسیت‌زا در اطراف شما باشد، نخواهید توانست از شر علایم بیماری خلاص شوید.

 اما سرماخوردگی معمولا دو سه روز بعد از تماس با ویروس ایجاد می‌شود و اغلب بعد ازگذشت پنج تا هفت روز، علایم بیماری از بین می‌رود. نکته دیگری که شاید به آن دقت نکرده باشید، تفاوت علایم آن‌هاست.

 اگر آبریزش بینی شما ترشحاتی آبکی و گاهی غلیظ و زرد رنگ دارد و کمی‌ هم بدن درد و تب دارید، احتمالا دچار سرماخوردگی هستید، اما اگر ترشحات بینی‌تان خیلی آبکی است و تب هم ندارید، باید به فکر آلرژی هم  باشید.

رینیت آلرژیک یا به عبارت دیگر التهاب مخاط بینی در اثر حساسیت، در واقع واکنش غیرعادی سیستم ایمنی بدن در تماس با مواد حساسیت‌زایی چون گرده گیاهان و قارچ‌هاست. بنابراین در فصل بهار که گیاهان گرده‌افشانی می‌کنند، علایم آن شروع می‌شود. البته افرادی که علاوه بر این مواد به آلرژن‌های داخل منزل مثل گرد و غبار و هیره (مایت)، سوسک وحیوانات خانگی حساسیت دارند، ممکن است در تمام فصل‌های سال از این مشکل در رنج باشند.

علایم را بشناسید!
شما از کدام دسته هستید؟ علایم خفیف بیماری مانند سرفه، آبریزش و خارش چشم و بینی  و عطسه گه‌گاه شاید قابل تحمل باشد، اما  اگر از گروهی هستید  که علایم آلرژی در آن‌ها  شدید است، حتما زمانی بوده که حس کنید دیگر دارید از دست بهار خفه می‌شوید.

 این گروه از افراد معمولا دچار آبریزش و خارش شدید بینی می‌شوند و از چشم‌هایشان آن‌قدر اشک می‌ریزد که از کار و زندگی عادی روزانه باز می‌مانند و به دلیل درد و فشاری که در اثر التهاب در صورت و مجاری تنفسی دارند، نمی‌توانند این وضعیت را ادامه دهند.

بی‌خوابی، خستگی و تحریک‌پذیری  هم به دنبال این علایم می‌آید و آن‌ها را کلافه می‌کند. بعضی‌ها حتی زیر چشمان‌شان گود می‌افتد وکبود می‌شود. وقتی این بیماری آن‌قدر شدید شود که  در زندگی و شغل افراد اختلال ایجاد کند لازم است که حتما درمان شود وگرنه علاوه بر جسم، روان آن‌ها را نیز دچار مشکل می‌کند.

آلرژی خانوادگی
فکر نکنید همیشه شدت بیماری‌تان به یک صورت باقی می‌ماند، نه! گاهی ممکن است بیماری با گذشت زمان شدیدتر شود و هر چه سن‌تان بالاتر می‌رود، احساس کنید که شما را بیشتر اذیت می‌کند.

بهتر است بدانید که بعضی عوامل، می‌توانند شما را مستعد ابتلا به این بیماری کنند. البته همه این عوامل قابل پیشگیری نیست، اما اطلاع از آن‌ها،  شاید بتواند کمک کند که بیشتر مراقب خودتان باشید.یکی از مهم‌ترین این عوامل، مثل همیشه ژنتیک است؛ یعنی کسانی که پدر و مادر یا خواهر و برادرشان به این بیماری یا انواع دیگر حساسیت مبتلا هستند، بیشتر دچار رینیت آلرژیک  می‌شوند. وقتی فقط یکی از والدین مبتلا باشد، این احتمال در فرزند 48 درصد است، اما اگر هر دوی آن‌ها مبتلا باشند، تا 70 درصد ممکن است کودک آن‌ها هم درگیر بیماری شود.

آقایان هم  به‌خصوص اگر اولین فرزند خانواده باشند، بیشتر مبتلا می‌شوند. در این مورد، مردان می‌توانند بگویند بدشانس‌تر از خانم‌ها هستند. عجیب این‌جاست که قرار گرفتن در معرض دود سیگار در سال اول زندگی و هم‌چنین مواد حساسیت‌زای دیگر مانند گرد و غبار و حیوانات خانگی هم آتش  این بیماری را شعله‌ور می‌کند. به همین دلیل است که دانشمندان و پزشکان توصیه می‌کنند از همان بدو تولد باید مراقب نوزاد بود تا در آینده دچار انواع بیماری‌ها نشود.

یکی از جالب‌ترین روش‌هایی که می‌توان از همان دوران نوزادی  برای پیشگیری از رینیت آلرژیک به کار برد، تغذیه با شیر مادر است. تحقیقات دانشمندان نشان داده کسانی که تا یک سالگی   شیر مادر می‌خورند، در آینده کمتر آسم وآلرژی می‌گیرند.

پیشگیری بهتر از درمان
گرچه نمی‌توان جلوی آلرژی‌های فصلی را بطور کامل گرفت، اما روش‌هایی وجود دارد که با انجام آن و کاهش میزان مواجهه با مواد حساسیت‌زا، می‌توان شدت بیماری را کم‌تر کرد. مثلا ساده‌ترین کار این است که وقتی میزان ماده آلرژن در محیط بالاست، در و پنجره‌ها را بسته نگه دارید. در منزل، ماشین و محل کارتان از دستگاه‌های تهویه هوا استفاده کنید و هوا را تمیز و خنک نگه دارید.

در روزهای خشک و بادخیز، از منزل خارج نشوید. بهترین زمان برای خروج از منزل، وقتی است که یک باران خوب باریده و هوا را از مواد حساسیت آفرین پاک کرده است. فیلترهای مخصوص هوا که قابلیت پاک کنندگی بالایی دارند، برای داخل منزل بسیار کار آمد هستند.

اگر به کارهای باغبانی و نگهداری گیاهان علاقه دارید، بهتر است چیدن علف‌های هرز وکوتاه کردن چمن‌ها را به کس دیگری واگذار کنید، چون این کارها هم ممکن است حساسیت شما را تشدید کند.یکی از فواید خانه تکانی پیش از آمدن بهار، این است که افسردگی زمستانی را از خانه‌ها می‌زداید، اما حسن دیگری که این مراسم دارد، این است که آلرژی‌های فصلی را هم کم می‌کند، چون گرد و غبار و مواد حساسیت‌زایی را که در خانه انباشته شده، از بین می‌برد. بهتر است در منزل از بالش‌هایی با روکش ضد آلرژی استفاده کنید تا حساسیت‌تان تشدید نشود. در ضمن، بهتر است ملحفه‌ها را با آب داغ بشویید.

جارو کشیدن هفتگی فرش‌ها با جارو برقی، می‌تواند ذرات کوچک آلرژن را کم کند. توجه داشته باشید که نگه داشتن حیوانات در منزل هم می‌تواند شدت آلرژی شما را زیاد کند .پس بهتر است محل نگه‌داری آن‌ها را به جایی خارج از محیط بسته خانه، منتقل کنید.

درمان هم بی‌دردسر نیست!
دقت داشته باشید که اگرچه درمان‌های مختلفی از قرص و شربت گرفته تا اسپری برای تسکین علایم این بیماری وجود دارد، اما  مسلم است  که تا وقتی ماده حساسیت‌زا در محیط وجود دارد، بدن شما به آن واکنش نشان می‌دهد.

البته اگر «ایمونوتراپی» انجام دهید تا حد زیادی می‌تواند آلرژی شما را مهار کند، اما انجام این کار هم بی‌دردسر نیست. در این روش، با تزریق دوره‌ای یک ماده حساسیت‌زا که به تدریج میزان آن زیاد می‌شود؛ حساسیت سیستم ایمنی بدن را نسبت به این ماده  از بین می‌برند. این تزریق که ماهانه و تا پنج سال انجام می‌شود، اثرش معمولا بعد از سه تا شش ماه شروع می‌شود. البته تا 90 درصد احتمال دارد که تحمل این سختی‌ها نتیجه بدهد و بیمار کاملا از شر این بیماری راحت شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha