ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺗﻴﺴﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺯﻭﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ و با ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﻳﮋﻩ، ﺭﺷﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ.

به گزارش سلامت نیوز، اتیسم یک نقص عملکردی مادام العمر است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد و درمان هایی که در حال حاضر وجود دارد تنها کمک به بهبود این اختلال می کند .

بیشتر بدانید : با کودک مبتلا به اوتیسم چگونه رفتار کنیم؟

این بیماری اولین بار توسط کانر در سال 1943 معرفی شد ، به همین علت به سندرم کانر هم شهرت دارد. اختلال اتیسم در زمره اختلالات فراگیر رشد قرار دارد .
مشخصه اختلال اتیسم رشد نابهنجار یا مختل قابل توجه در ارتباط و تعامل اجتماعی ، محدودیت چشمگیر فعالیت ها و علایق می باشد . ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺗﻴﺴﻢ در ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﯽ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﻓﺎﻗﺪ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ استفاده از دیگر راههای غیر کلامی جبران نمی کنند . در حدود نیمی از کودکان مبتلا به اتیسم هیچگاه شروع به حرف زدن نمی کنند ، این کودکان فاقد تمایل اجتماعی و هیجانی هستند .

این بیماری در سالهای اولیه زندگی شروع می شود و شروع معمولا قبل از سه سالگی است.از خصوصیات تقریبا همیشگی این کودکان گوشه گیری و تمایل شدید به تنهایی ، وسواس و اضطراب است. این کودکان اغلب از نظر مادران کودکانی آرام و بدون درد دسر هستند .

در رابطه با تشخیص می توان چنین گفت که مداخله زود هنگام برای درمان درها را به سوی درمان می گشاید . ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﻭﺗﻴﺴﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺯﻭﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ وبا ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﻳﮋﻩ، ﺭﺷﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ.

در درمان این بیماری می توان تدابیر گوناگونی به کار برد از جمله روان درمانی ، گفتار درمانی که کمک به بیان بهتر نیازها و خواسته های آنها می کنند . بیشتر بدانید : حمایت از مبتلایان به اوتیسم با فناوری مدرن فیزیو تراپی هم چنین می تواند کمک به بهبود یافتن مهارت های حرکتی درشت می کند . استفاده ی داروهایی نیز می تواند کمک به بهبود علایم افراد مبتلا به اتیسم کند . درمان ها باید به گونه ای باشد که باعث بهبود و ارتقای توانمندی های افراد مبتلا باشد .

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تیچ فورامریکا در اینجا شش نکته برای کمک به دانش آموزان مبتلا به اوتیسم در کلاس درس آورده شده است.

از اضافه کردن بار احساسی خودداری کنید: بسیاری از چیزهای غیرمنتظره می تواند توجه دانش آموزان مبتلا به اوتیسم را پرت کند. نورهای فلورسنت، بوها و صداهای سایر دانش آموزان می تواند تمرکز را برای دانش آموزان اوتیسم دشوار کند. استفاده از رنگ‌های سرد و آرام در کلاس می‌تواند به ایجاد فضای آرامش‌بخش‌تر کمک کند. از پوشاندن دیوارها با پوسترهای زیاد یا چیزهای دیگر که نمی توان به آنها نگاه کرد، خودداری کنید. برخی از دانش آموزان حتی ممکن است از مرکز خود بهره ببرند، جایی که می توانند زمانی را به دور از هرگونه مزاحمت احتمالی بگذرانند.

از تصاویر استفاده کنید: حتی افراد مبتلا به اوتیسم که می توانند بخوانند از تصاویر بهره می برند. تصاویر می توانند به عنوان یادآوری قوانین کلاس درس، جایی که چیزهای خاص پیش می روند و منابعی که در دسترس دانش آموزان است، عمل کنند. استفاده از تصاویر و مدل‌سازی برای دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم بیش از توضیح طولانی معنا خواهد داشت.

قابل پیش بینی باشید : اگر تا به حال معلم جایگزین بوده اید، از اضطراب ناگفته حضور در یک کلاس متفاوت (گاهی اوقات در مدرسه متفاوت) هر روز می دانید. داشتن قابلیت پیش بینی در کلاس درس اضطراب دانش آموزان مبتلا به اوتیسم را کاهش می دهد و به جلوگیری از حواس پرتی کمک می کند.

دانش‌آموزان کمتر نگران یا کنجکاو هستند که در آینده چه اتفاقی می‌افتد و بهتر می‌توانند بر روی کار مورد نظر تمرکز کنند. به دانش آموز خود برنامه ای بدهید که بتواند آن را دنبال کند. اگر تغییرات غیرقابل پیش‌بینی وجود داشته باشد، این یک لحظه آموزشی عالی برای مدل‌سازی نحوه مدیریت مناسب تغییرات است.

زبان را مشخص نگه دارید: آیا هیچ یک از شما بچه های دهه 90 نمایش "دنیای بابی" با هوی ماندل را به خاطر دارید؟ بابی همیشه بزرگ‌سالان را که از زبان مجازی استفاده می‌کنند می‌شنود و تمام این سناریوهای دیوانه‌کننده را در مورد آنچه که فکر می‌کرد منظورشان است، رویاپردازی می‌کرد. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم در درک زبان مجازی مشکل دارند و آن را با عبارات بسیار دقیق تفسیر می کنند. این ممکن است به عنوان یک فرصت عالی برای آموزش زبان مجازی و معانی پنهان در اصطلاحات خاص باشد.

بیشتر بدانید : چگونه اتاق خواب کودک مبتلا به اوتیسمم را طراحی کنم؟

به طور مستقیم مهارت های اجتماعی را آموزش دهید: برنامه درسی پنهان ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به اوتیسم بیش از حد پنهان باشد. چیزهای خاصی وجود دارد که ممکن است باید به صراحت آموزش داده شود . مهارت های اجتماعی مناسب را مدل کنید و در مورد اینکه رفتار ما چه احساسی را در دیگران ایجاد می کند بحث کنید. تفکر اجتماعی یک برنامه درسی عالی با کتاب های تصویری مانند شما یک کارآگاه اجتماعی هستید که مهارت های اجتماعی را به روشی آسان توضیح می دهد.

با دانش آموزان به عنوان فردی رفتار کنید: مطمئنم که این امر ناگفته نماند، اما می‌خواهم بگویم: الگوبرداری از صبر، درک و احترام هنگام کار در کلاس درس با یادگیرندگان خاص بسیار مهم است. موفقیت آنها را جشن بگیرید و اگر برخی از امکانات با آنچه شما در کلاس درس به آن عادت کرده اید مطابقت ندارد، عرق نکنید. به خاطر داشته باشید که برخی از این توصیه‌ها ممکن است برای برخی از دانش‌آموزان بسیار مفید باشد، در حالی که برخی دیگر ممکن است به همان میزان توجه نیاز نداشته باشند. اوتیسم می تواند افراد را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار دهد.