نظامهای حقوقی در كشورهای مختلف هر كدام در مقابل استفاده از سلولهای بنیادی و نحوه استفاده از آن، دیدگاههای متفاوتی دارند.
پژوهشكده فناوریهای نوین علوم پزشكی جهاد دانشگاهی ابن سینا در یك بررسی كه توسط دكتر"محمد راسخ" مدیر گروه حقوق و اخلاق زیستیاین پژوهشكده انجام شده به بحث و بررسی در خصوص نظامهای حقوقی مرتبط با موضوع استفاده از سلولهای بنیادی پرداخته است.
دكتر راسخ در این زمینه میگوید در میان نظامهای حقوقی موجود كه در مورد استفاده از سلولهای بنیادی وجود دارد، سه گروه نظامهای حقوقی منع- مطلق، جواز نسبی و نظام حقوقی سكوت در برابر این مشكل، از رواج بیشتری برخوردار است.
طرفداران استفاده از سلول بنیادی به امكان مداوای بیماریهای لاعلاج و همچنین عمل به وظیفه اخلاقی برای كاستن از رنج بشر، اشاره میكنند.
در مقابل، مخالفان استفاده از سلولهای بنیادی، این كار را مداخله در خلقت و ایجاد زمینه تجارت اعضای بدن انسان عنوان میكنند.
نظامهای جواز مشروط نیز با لحاظ یك سری استدلالها و دلایلی در پی جلوگیری از عواقب منفی و ضدانسانی استفاده از سلول بنیادی هستند.
دكتر راسخ اظهار داشت هر گونه اقدام برای قانونگذاری، نیازمند دقت نظر و فرهنگسازی های دراز مدت با توجه به ظرفیت و زمینه فرهنگ و جامعه است، از این رو كمیتههای اخلاق ، به ویژه كمیتههای ملی میتوانند نقشی به- سزا در این ارتباط ایفا كنند.
برای كسب اطلاعات بیشتر در این خصوص میتوان با پژوهشكده ابن سینا به شماره تلفن ۲۲۴۳۲۰۲۰تماس گرفت.
نظر شما