سلامت نیوز : همه دلشان می خواهد موفق باشند؛ پدر و مادرها بیشتر.ولی بیشتر پدرومادرها حتی موفقیت شان را هم نه برای خودشان، که برای تربیت موفق فرزندان شان می خواهند. آنهایی که بچه دارشده اند، می دانند که این ماجرا چه قدر فرازو نشیب و پیچیدگی دارد. هیچ روزی مثل روز قبل نیست و اتفاقا هر چه بچه ها بزرگتر می شوند ماجراها پیچیده تر می شود. ضمن اینکه خصوصیات فردی و خانوادگی و حتی اجتماعی هر پدر و مادری را نیز باید در نظر گرفت.حالا سوال این است که واقعا والدین موفق چه ویژگی هایی دارند؟ آیا برای این موضوع هم استانداردهایی وجود دارد تا بر مبنای آن بتوانیم موفقیت والدین را محک بزنیم؟ آیا موفقیت به معنای کامل و بی عیب و نقص بودن است؟
بگذارید از همین ابتدای بحث یک موضوع را روشن کنیم: والدین موفق الزاما کامل ترین،بهترین و بی نقص ترین والدین نیستند. اگر این اصل را قبول کنیم با استرس کمتری بچه داری می کنیم، فرزندان مان را بزرگ و راه را برای موفقیت آنها هموار می نماییم.با توجه به اینکه بیشتر جوامع امروزی فرزند محور شده اند، والدین در تربیت به بچه ها دچار استرس فراوانی می شوند و فشار زیادی به خود وارد می کنند تا همه چیز خوب پیش برود؛ از انضباط و مقررات، تغذیه، مطالعه،تسهیلات آموزشی و امکان استفاده از کامپیوترگرفته و تا همه چیز. امروزه حتی برای شرایط روحی و تغذیه ای مادر باردار هم تعریف های خاصی وجود دارد تا پایه های موفقیت کودک قبل از تولدش بنا شود.به همین دلیل، والدین گاهی به دلیل نداشتن وقت یا امکانات برای تامین همه جانبه بچه ها،دچار عذاب وجدان شده و خودشان را گناهکار می دانند و این موضوع، فشار روانی وارد برآنها را بیشتر می کند و صد البته، بچه داری وفرزندپروری را مشکل تر. شاید اگر اصولی را به طور کلی در نظر بگیریم معنای موفقیت در بچه داری و فرزندپروری را بهتر درک کنیم.البته شرایط والدین کاملا متفاوت است وموفقیت نیز به همین اندازه می تواند معانی متفاوتی داشته باشد اما لااقل 5 اصل کلی وجود دارد. یک اصل مربوط به قبل از ازدواجو 4اصل دیگر مربوط به قبل از فرزنددارشدن است.
1 - ازدواج موفق شرط اول:
موفقیت والدین در زمینه بچه داری به قبل از بچه دار شدن و حتی به قبل از ازدواج برمی گردد. والدین موفق، ازدواجی مناسب دارند و بسیار دشوار است که همسرانی بدون انطباق در فکر و سبک زندگی بتوانند تربیتی صحیح ارایه بدهند. مرحله بعدی، زمانی است که آنها قصد دارند صاحب اولاد شوند؛ کاری که نباید تصادفی و بی برنامه باشد و حتی المقدورباید 4 اصل زیر برایش در نظر گرفته شود:
2 - انتظارتان را از بچه دارشدن روشن کنید:
این، موضوع مهمی است که اگر بعضی والدین قادر نباشند با گروه سنی خاصی (مثلاکودکان) راحت ارتباط برقرار کنند، ریشه مساله را باید در همان سنین(یعنی دوران کودکی والدین) جستجو و حل و فصل کرد. والدین موفق از همان دوران باید یاد گرفته باشند که مسوولیت هایشان رابشناسند، چه طور با استرس برخورد داشته و یا در شرایط ناراحت کننده )که در دوران بچه داری بی شمار است(خود را با شرایط وفق دهند.بررسی ها نشان می دهد سطح استرس والدین روی کودکان و توانایی بزرگ کردن آنها تاثیربه سزایی دارد؛ ضمن اینکه بچه داری کاری مادام العمر است و هیچ وقت تمام نمی شود.والدین موفق از قبل ترس هایشان را می شناسند و تمام جوانب زندگی با بچه را ضمن بررسی،حل و فصل می کنند (کار، تحصیل، وضعیت تفریحی، مالی، ازدواج و غیره...)
3 - زمینه خانوادگی را مهیا کنید:
والدین موفق از قبل، شرایط خانوادگی خود را بررسی می کنند که با والدین خود یا همسرشان درباره این موضوع، مشکلی نداشته باشند تا شرایط فکری، روانی و تربیتی مناسبی برای بچه دارشدن موجود باشد. در غیراین صورت، ناخواسته و غیرمستقیم بسیاری از مسایل و مشکلات را وارد زندگی تان می کنید.
4 - پیشاپیش معلوم کنید که قراراست فرزندتان از شما چه بیاموزد:
والدین موفق اولویتهای زندگی فرزندانشان را براساس ارزشهای درست پایه ریزی می کنند؛ ارزشهای دینی و اجتماعی خود را با همسرشان هم سو و همگن کرده ومی دانند که قرار است چه تفکرات و باورهایی را به فرزندان شان منتقل کنند.
5 - از جمع آوری اطلاعات غافل نشوید:
والدین موفق قبل از بچه دارشدن شروع به جمع آوری اطلاعات در این زمینه می کنند و ازمنابع معتبر (نه حرفهای بی پایه و اساس این وآن) کمک می گیرند تا بدانند در هر دوره سنی خاص باید با فرزندشان چه برخوردی داشته باشند. این کار تا پایان عمر نیز باید تداوم داشته باشد؛ یعنی والدین باید به طور مستمر با روشها و اصول صحیح رفتاری و سلامت جسمی وروانی فرزندان شان آشنایی داشته باشند. چنین والدینی هرگز از یادگیری ترسی ندارند و ازاینکه نکته ای را در این زمینه ندانند احساس حقارت یا ناراحتی نمی کنند و اتفاقا با ولع زیادی به دنبال یادگیری خواهند بود.
منبع : هفته نامه سلامت