سلامت نیوز : پدر و مادرها اغلب نمی دانند به چه صورت می توانند در امر آموزش و یادگیری دروس به فرزندان کمک کنند. آنها شاید صدها بار این کلمه را تکرار کرده باشند «بخوان، بخوان » و دلشان می خواهد در این زمینه به فرزندانشان کمک کنند اما این حرفها بسیاری وقتها نه تنها اثر ندارد که نتیجه عکس هم می دهد.
فرزند شما در زندگی تحصیلی خود نیز به شما وابسته است و در صورتی که بتوانید در تحصیل او نقش فعالتری داشته باشید، یادگیری برای او دلپذیرتر می شود و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند تا اینکه در برابر او بی تفاوت باشید. شاید به خاطر حضور شما، نسبت به درس خواندن دلگرم شود و آینده درخشان تری داشته باشد.برخی والدین شرکت در زندگی تحصیلی فرزند خود را مشکل می دانند و حال و حوصله این کار را ندارند و اصلا خود را درگیر این مسایل نمی کنند. برخی از دلایل این سهل انگاری و بی تفاوتی عبارت اند از: نداشتن وقت و انرژی و برنامه ویژه رسیدگی به فرزندان،تعلیم وتربیت منحصرا کار متخصصان است، نمی توان با تقدیر و سرنوشت به مبارزه پرداخت و هر چه قسمت باشد همان می شود،فرزند من به کمک من نیازی ندارد و من نمی توانم کاری برایش انجام دهم، فرزند من استعداد کافی ندارد و کم هوش است، نمی خواهم برای آموزگار ایجاد مزاحمت کنم و...
12 توصیه به والدین
مربی بودن صبر می خواهد وانجام راهکارهای عملیاتی زیر می تواند به شما کمک کند:
1) کلمات مناسب را در آشکار یا پنهان نسبت به کودک خود ادا کنید. هرگز از کلمات کم هوش بودن، کم استعداد بودن، کم شانس بودن استفاده نکنید که یک داروی مخرب برای آنهاست. همیشه سعی کنید حتی کوچکترین پیشرفت آنها را مورد تشویق و تحسین قراردهید.
2) محیط خانه را برای یادگیری، مناسب کنید.در زمان مطالعه تمام عوامل مزاحم از قبیل رادیو،تلویزیون و... را حذف کنید.
3) در صورت امکان تکالیف و تمرین هایی که انجام داده یک بار مرور کنید. به او کمک کنید تا روز بعد با آمادگی کامل به مدرسه برود.
4) به او یاد بدهید تکالیف سنگین را به بخش های کوچکتر تقسیم کند. از انجام دادن تکالیف او جدا خودداری کنید زیرا عصایی برای او خواهید شد که همیشه باید این عصا زیر دست او باشد وترک آن یعنی شکست او.
5) جدولی از برنامه امتحانی فرزندانتان تهیه کنید و به آنها در برنامه ریزی مناسب و برای مطالعه درسهای مختلف کمک کنید.
6) به فرزندانتان کمک کنید تا به تنهایی پاسخ پرسشهای درسیشان را بیابند.
7) در صورت نیاز با آموزگار فرزندتان درمورد چگونگی انجام آزمونهای پایانی صحبت کنید و اطلاعات لازم را از او بگیرید.
8) نقاط ضعف و قوت درسی فرزندانتان رادر درسهای مختلف بشناسید و حتی الامکان در صدد رفع آنها برآیید.
9) به فرزندانتان اطمینان دهید که موفقیت آنها برایتان ارزش و اهمیت دارد.
10) خواسته ها و انتظارات خارج از توان بچه ها نداشته باشید.
11) همیشه درباره امتحان دادن،مثبت صحبت کنید و بچه ها را از آن نترسانید.
12) « درس بخوان! چرا درس نمی خوانی؟ به فکر امتحان فردا نیستی! فردا تجدید می شوی!مگر فردا امتحان نداری؟ » این پند و اندرزهای مخرب در شب امتحان نه تنها سازنده نیست بلکه توانایی به خاطر آوردن آنچه را یاد گرفته از دست می دهد.
منبع : هفته نامه سلامت
پدر و مادرها اغلب نمی دانند به چه صورت می توانند در امر آموزش و یادگیری دروس به فرزندان کمک کنند. آنها شاید صدها بار این کلمه را تکرار کرده باشند «بخوان، بخوان » و دلشان می خواهد در این زمینه به فرزندانشان کمک کنند اما این حرفها بسیاری وقتها نه تنها اثر ندارد که نتیجه عکس هم می دهد.
نظر شما