دانشمندان در آزمایش یك شیوه جدید برای كمك به بیمارانی كه دچار فلج هستند، دریافتند موش‌ها پس از آسیب نخاعی می‌توانند دوباره توانایی راه‌رفتن را بدست آورند.

به گزارش ایرنا و به نقل از ساینس دیلی، این تحقیق نشان می‌دهد مغز و طناب نخاعی می‌توانند پس از آسیب طناب نخاعی، به گونه‌ای عملكرد خود را مجددا سازمان‌دهی كنند كه ارتباط سلولی مورد نیاز برای راه رفتن دوباره احیا شود.

نتایج این تحقیق در نشریه پزشكی "نیچر" منتشر شده است.

موش‌هایی كه در آزمایشگاه دچار آسیب جزیی طناب نخاعی شده بودند به تدریج و طی هشت تا ‪ ۱۰‬هفته توانستند توانایی راه رفتن را هر چند نه به خوبی پیش از آسیب، به دست آورند.

محققان می‌گویند، پس از آسیب جزیی طناب نخاعی، مغز و طناب نخاعی برای كنترل راه رفتن به طور خودكار تغییراتی در ارتباطات آنها ایجاد می‌شود. این اتفاق حتی در نبود مسیرهای عصبی مستقیم و طولانی كه بطور طبیعی مغز را به مركز راه رفتن در پایین نخاع مرتبط می‌كند، هم رخ می‌دهد.

دكتر "مایكل سوفرونیو" استاد زیست عصب شناسی در دانشكده پزشكی "دیوید گفن" در دانشگاه كالیفرنیا و مجری این تحقیقات گفت، آنچه را كه ما كشف كردیم سازوكار بازیابی عملكرد پس از آسیب است كه پیشتر ناشناخته مانده بود. وی افزود باید این سازوكار را بیشتر بشناسیم و چگونگی استفاده بهتر از آن از طریق تمرینات مناسب توانبخشی و نحوه تحریك این نوع احیاء را فراگیریم.

طناب نخاعی كه از گردن و ناحیه پشت می‌گذرد، شامل اعصابی است كه پیام‌ها را بین مغز و سایر نقاط بدن منتقل می‌كند.

آسیب نخاعی ناشی از تصادف رانندگی می‌تواند باعث فلج شدن فرد از قسمت پایین آسیب دیدگی شود. چنین معلولیت‌هایی درمان ندارند و بسیاری از دانشمندان در پی یافتن درمانی برای معلولیت‌ها با شكست مواجه شده‌اند.

آسیب طناب نخاعی، مسیرهایی را كه مغز از آنها برای ارسال پیامهای عصبی به سلولهای عصبی مسئول راه رفتن استفاده می‌كند مسدود می‌نماید.

متخصصان تنها راه بازگرداندن توانایی راه رفتن در افراد معلول، را رشد دوباره مسیرهای عصبی طولانی می‌دانند كه ارتباطدهنده مغز و پایه طناب نخاعی است.

اما آنچه كه پژوهشگران در این تحقیق دریافتند این بود كه وقتی آسیب طناب نخاعی پیامهای مستقیم ارسالی از مغز را مسدود می‌كند، این پیام‌ها می‌توانند ناحیه آسیب دیده را دور بزنند.

به گفته دانشمندان، پیام عصبی بجای عبور از مسیرهای طولانی عصبی از یك دسته از ارتباطهای كوتاهتر برای انتقال فرمان مغز به پاها استفاده می‌كند.

محققان در این مطالعه نیمی از فیبرهای عصبی طولانی را در دو طرف طناب نخاعی مسدود كردند، اما به مركز طناب نخاعی دست نزدند. این بخش دارای یك سلسله مسیرهای عصبی كوتاهتر است كه اطلاعات را در مسافتهای كوتاه بالا و پایین طناب نخاعی منتقل می‌كند.

محققان سپس مسیرهای عصبی كوتاه را در مركز طناب نخاعی مسدود كردند كه موحب بازگشت فلج شد. این نكته تایید می‌كند كه دستگاه عصبی، پیامهای مغز به طناب نخاعی را از طریق این مسیرهای كوتاه هدایت می‌كند.

دانشمندان اكنون امیدوارند دریابند چگونه می‌توان سلولهای عصبی طناب نخاعی را وادار به تشكیل مسیرهای جدیدی كرد كه محل آسیب را دور بزنند و امكان هدایت این سلولها را برای مغز و جلوگیری از فلج را میسر سازند.

 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha