به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، میترا کولیوند از دانشکده پرستاری، مامایی و پیراپزشکی در مقاله ای با عنوان "شیردهی در بارداری، چالشی بزرگ" که در دومین همایش سراسری ارتقای سلامت زنان با محور خانواده سالم ارائه شد، به تاثیر بارداری بر کمیت و کیفیت تولید شیر و در نتیجه رشد و سلامتی شیرخوار پرداخته است.

در این مقاله آمده است: بسیاری از زنان شیرده در مواجه با بارداری، به شدت متعجب می شوند، در واقع بسیاری از آنها به هیچ وجه قصد بارداری نداشته‌اند و تعدادی دیگر گمان می کنند که بارداری در دوران شیردهی، غیر متحمل و یا ناممکن است.

علی رغم اینکه همزمانی نگهداری از یک شیرخوار با بارداری جدید سخت می باشد، تعدادی از زنان جهت اطمینان از قرابت سنی کودکان یا به دلیل سن بالای خود و ... خواستار این وضعیت هستند اما مساله مهم بعد از پذیرش بارداری، تصمیم گیری در مورد ادامه یا ختم شیردهی است.

مطالعات حاضر نشان داده شیردهی در دوران بارداری در سراسر دنیا و به خصوص کشورهای کمتر توسعه یافته و یا فقیر، امری شناخته شده و نسبتا شایع است. در بنگلادش حدود 20 درصد زنان همزمان باردار و شیرده بوده و به شیردهی تا ماه آخر ادامه می دهند. در گواتمالا 50 درصد زنان باردار کودکان قبلی خود را شیر داده و در پرو 10 درصد زنان قبل از سنین مدرسه کودک و نیز تا آخر ماه حاملگی بعدی شیر می‌دهند. این وضعیت در میان زنان آمریکایی نیز (بدون آمار مشخص) گزارش شده است.

علی رغم مطالعات بسیار زیاد انجام شده در زمینه شیر مادر، تحقیقات انجام شده بر روی سود یا زیان شیردهی در بارداری بسیار نادر است.

تاثیر بارداری بر کمیت و کیفیت تولید شیر و در نتیجه رشد و سلامتی شیرخوار، تاثیر تحریکات پستانی حین مکیدن بر عضله رحم و عاقبت بارداری، همچنین وضعیت جسمانی و روانی مادر از همزمانی این دو پروسه بسیار مهم، فیزیولوژیک و سرانجام کمیت و کیفیت شیر کامل تولید شده جهت شیرخوار بعدی چهار جنبه اساسی چالش شیردهی در بارداری را تشکیل داده که هر یک نیازمند مطالعات علمی متعدد و ارزیابی های دقیق است.

مطالعات انسانی انجام شده در این زمینه بسیار نادر و نتایج آن بنا بر اذعان محققان نیاز به مطالعات بیشتر جهت پاسخگویی به این چالش دارد.

نتایج مهمترین مطالعه انسانی نشان داده همزمانی بارداری و شیردهی اثرات منفی بر وزن گیری کودک تا شش ماهگی دارد در حالیکه در یک مطالعه محدودتر نوزادان جدید سالم و مناسب سن حاملگی خود بودند.

همچنین تعدادی از موسسات بین المللی ترویج تغذیه با شیر مادر، طی سالها فعالیت خود تنها در موارد بسیار محدودی از جمله سابقه زایمان زودرس، تهدید به سقط و علایم زایمان زودرس در بارداری فعلی، کاهش وزن مادر و خونریزی توصیه به قطع شیردهی در بارداری كرده‌اند.

با توجه به اطلاعات موجود و عدم وجود اظهار نظر علمی قطعی در منابع معتبر زنان و مامایی، تصمیم گیرنده در این چالش بزرگ "مادر" است. در بعضی شرایط مادر احساس می کند نیازهای شیرخوار به حدی زیاد است که او باید به وسیله تداوم شیردهی به ارتباط با شیرخوار و پاسخگویی به نیازهای او ادامه داده و راه حل برای بارداری فعلی را به طبیعت واگذارد و در شرایط دیگری مادر هر کار ممکنی را برای حفظ بارداری از جمله قطع شیردهی، انجام می دهد.

به نظر می رسد وظیفه پزشک، ماما و سایر اعضای تیم بهداشتی این است که با دادن آگاهی های لازم، حمایت عاطفی و رعایت حق انتخاب مادر، تصمیم گیری را به وی واگذار كنند.