به گزارش خبرنگار مهر به نقل از چایلد بسیاری اوقات وقتی کودکان سوالی مطرح می کنند، توقع ندارند که پاسخهای طولانی و منطقی ما را بشنوند. زیرا وقتی پاسخ طولانی و با جزئیات می شود به تدریج توجه کودک نسبت به صحبتها کم می شود.
در چنین مواردی والدین عموماً قصد دارند با پاسخ دادن به کودک راهنمایی های ضمنی خود را نیز مطرح کنند. در صورتی که کودک این موارد را دستوراتی بیشتر نمی بیند.
اما بهترین کار این است که نشان دهید احساسات او را درک کرده اید بدون اینکه او را مورد سرزنش قرار داده و در لاک دفاعی فرو برید.
وقتی در مورد یک اتفاق یا مسئله ای با کودک صحبت می کنید فقط نسبت به خود مسئله واکنش نشان ندهید بلکه نسبت به احساسات کودک در مورد ان مسئله و خودش و پیرامونش هم توجه نشان دهید.
توجه داشته باشید که کودک قصد ندارد حادثه یا واقعه را مورد بررسی قرار دهد بلکه می خواهد احساسش را بیان کند. کودک عموماً خواستار عمق روابط بیشتر با والدین است.
گاهی اوقات کودک محبت و نوازش والدین را می خواهد اما در ظاهر خواهان چیزهای دیگر است. این مسئله در مورد پسرها و پدرها بسیار اتفاق می افتد. وقتی پسر نیاز به محبت و نوازش پدر دارد شروع به اذیت ظاهری و جلب توجه پدر می کند. در چنین مواردی او واقعاً نمی خواهد پدر را عصبانی کند بلکه می خواهد بگوید: « من به شما و محبت شما نیاز دارم. به من توجه بیشتری کنید.»
نظر شما