به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، اگر یک ماده شیمیایی به چشم شما پاشید،یا دستتان که حاوی مواد شیمیایی بود را به چشمتان زدید، فوراً این اقدامات را انجام دهید.

چشم خود را با آب بشویید

حداقل 20 دقیقه از آب لوله کشی تمیز و ولرم استفاده کنید. از هر یک از این رویکردها سریعتر استفاده کنید:

• جریان ملایمی از آب را روی پیشانی خود بر روی چشم آسیب دیده خود بزنید. یا اگر هر دو چشم تحت تأثیر قرار گرفته اند، جریان را روی پل بینی خود هدایت کنید. پلک ها و چشم های آسیب دیده خود را باز نگه دارید.
• سر خود را پایین بیاورید و به کنار بچرخانید. سپس پلک های چشمی که در تماس با ماده ی شیمیایی بوده است را خود را زیر شیر آبی که جریان ملایمی دارد، باز نگه دارید.
• کودکان خردسال اگر در وان حمام دراز بکشند یا به پشت روی سینک خم شوند، ممکن است بهترین روشی باشد که بتوانید چشم آنها را به آرامی بشویید. جریان ملایم آب را روی پیشانی روی چشم آسیب دیده یا روی پل بینی بریزید تا هر دو چشم شسته شود.

دستانتان را با آب و صابون بشویید

دست های خود را کاملاً بشویید تا مطمئن شوید که هیچ ماده شیمیایی یا صابونی روی آنها باقی نمانده است.

لنزهای تماسی را بردارید

اگر در حین شستشو با جریان ملایم آب بیرون نیامدند، آنها را با دست های تمیز خود بیرون بیاورید.

احتیاط

• چشم را مالش ندهید؛ چرا که ممکن است باعث آسیب بیشتر شود.
• به جز آب یا محلول شستشوی لنز تماسی در چشم چیزی نریزید و از قطره های چشمی استفاده نکنید مگر اینکه پرسنل اورژانس این کار را به شما توصیه کنند.

به دنبال کمک فوری پزشکی باشید

پس از انجام مراحل فوق، به دنبال مراقبت های اورژانسی توسط یک متخصص چشم (چشم پزشک) باشید یا با ۱۱۵ تماس بگیرید. ظرف مواد شیمیایی یا نام ماده شیمیایی را با خود به اورژانس ببرید. اگر به راحتی در دسترس است، از عینک آفتابی استفاده کنید تا به کاهش حساسیت به نور کمک کند.

شدت آسیب‌رسانی توسط مواد قلیایی بیش از مواد اسیدی است

دکتر غلامرضا خاتمی‌نیا، متخصص چشم و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، در گفت وگو با ایسنا اظهار داشت: در بسیاری از موارد سوختگی چشم با مواد قلیایی و اسیدی در صورت عدم درمان سریع منجر به از بین رفتن چشم و یا ایجاد آسیب‌های شدید غیر قابل درمان در آنها می‌شود.

وی افزود: صرف نظر از نوع عامل سوزاننده، باید چشم را بلافاصله با آب معمولی بطور مداوم شستشو داد.

دکتر خاتمی‌نیا خاطرنشان کرد: هیچ اقدام درمانی به انداز سرعت شستشوی چشم با آب در زمان بروز حادثه مفید واقع نمی‌شود. شدت آسیب چشم بستگی به قدرت تخریبی ماده شیمیایی و از دست دادن فرصت ثانیه‌های اول برای شستشوی چشم دارد و برای انجام آن اضطراب و ترس بیمار و درد شدید نباید مانع انجام کار شود.

این متخصص چشم تصریح کرد: موادی از قبیل تمیزکننده‌های توالت و موازئیک، پاک کننده‌ها و مواد سفید کننده لباس‌ها (نظیر وایتکس) و آهک جزء مواد سوزاننده خطرناک محسوب می‌شوند.

وی یادآور شد: آب باطری یکی دیگر از سوزاننده‌ها است که در کارگاه های باطری‌سازی برخورد با آن زیاد است و کار با آن باید با مراقبت زیاد صورت بگیرد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز گفت: شدت آسیب‌رسانی توسط مواد قلیایی بیش از مواد اسیدی است، بنابراین پس از شستشوی اولیه چشم با آب فراوان حتی در فاصله انتقال بیمار به بیمارستان نیز شستشو باید ادامه یابد و پس از بروز حادثه به هیچ وجه نباید اقدام به بستن پانسمان چشم کرد.