دكتر نسرین عاقل، فارماكوگنوزیست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی جندی شاپور اهواز، در گفت وگو با ایسنا، اظهار داشت: برگ و سرشاخههای گلدار آن مقوی معده، نیرودهنده، ضدتشنج، رفع كننده بیماریهای مختلف دستگاه تنفسی و قاعدهآور است. همچنین مصرف این گیاه در رفع ضعف عمل دستگاه گوارش، نفخ، ضعف عمومی، سرفه، سیاه سرفه، رفع ترشحات زنانگی و درد قاعدگی توصیه شده است.
وی یادآور شد: در استعمال خارجی، جوشانده سرشاخههای گلدار و برگدار گیاه بصورت لوسیون و کمپرس در محل کوبیدگی اعضاء، در رفتگیها، آماس و نیز در محلهای دردناک نقرس و روماتیسم خصوصا در افراد سالخورده موثر واقع میشود و نحوه و میزان مصرف آن به صورت دم کرده 4 تا 1 گرم گیاه خشک و سه بار در روز است.
عاقل گفت: در برگ خشک این گیاه، آب، پروتئین، چربی، ترکیبات قندی، کالری، کلسیم، فسفر، آهن، منیزیم، سدیم، پتاسیم، روی، ویتامین ب 1، ویتامین ب 2، نیاسین یافت میشود.
این فارماكوگنوزیست افزود: آویشن گیاهی است پرشاخه و دارای ساقههای چوبی که به حالت وحشی و به صورت بوتههایی پرپشت در دامنههای خشک و بین تخته سنگها میروید.
نظر شما