بیش از 400 میلیون سال است که در هر دقیقه 30 هزار سلول سطحی ترین لایه اپیدرمی پوست با هدف حفظ حیات ارگانیسم می میرد.

این لایه سلولهای مرده به سرعت با سلولهای جوان و جدیدی که از لایه های داخلی تر به سطح پوست حرکت می کنند، نوسازی می شود و به این ترتیب برای بدن یک لایه حفاظتی را در مقابل حملات باکتریها و سایر آلودگیها می سازد.

اکنون پژوهشگران دانشگاه راکفلر که نتایج یافته های خود را در مجله "نیچر" منتشر کرده اند، کشف کردند که این فرایند پیچیده را قسمتی از RNA که با شناسه microRNA-203 شناخته می شود، تنظیم می کنند.

این نوع microRNA تنها در انواع سلولهای بسیار ویژه ای در بافت "اپیتالیال لایه ای شده" و تنها در خارجی ترین لایه آن حضور دارد.

الگوی بیان این microRNA ، در انسان، مرغ و ماهی گوره خری مشاهده شده و نشان می دهد که از 400 میلیون سال قبل وجود داشته است.

این محققان کشف کردند در موشهای اصلاح ژنتیکی شده ای که این مولکول در داخلی ترین لایه بافت پوست آنها بیان شده است، بافت "اپیدرمی" بسیار نازک و بدون لایه محافظتی تولید می شود.

در حقیقت در این آزمایش مشخص شد که این کاهش توان تولید اپیدرمی مستقیما با microRNA-203  ارتباط ندارد، بلکه این microRNA با مولکولی با عنوان p63 واکنش می یابد که تمایز سلولهای بنیادی را تحریک می کند.