بسياري از آنان كه مهاجرت كرده‌اند شايد در اوايل از وجود تعداد زياد افراد داراي معلوليت در فضاهاي شهري تعجب كرده باشند. از خودشان پرسيده باشند اين شهر يا كشور چرا اين‌قدر معلول دارد.

ناتوانی جسمی دارای ابعاد روان‌شناختی، اجتماعی و اقتصادی است این در حالی است افرادی که دچار یک یا چند نوع ناتوانی‌اند، یک اقلیت بزرگ در هر جامعه را تشکیل می‌دهند. سازمان جهانی بهداشت ۱۰‌درصد از جمعیت هرجامعه را به‌عنوان افراد دارای معلولیت ذکر می‌کند.

16 سال از تصويب اولين قانون جامع حمايت از حقوق معلولان ايران مي‌گذرد و در حالي كه اصلاحيه اين قانون هم از سال 1397 و به دنبال تصويب و تاييد در شوراي نگهبان، به تمام دستگاه‌هاي اجرايي ابلاغ شده، اما جامعه افراد داراي معلوليت ايران، هنوز با مشكلات بي‌شماري در دستيابي و اعاده حقوق خصوصي و عمومي خود مواجهند.

نپذیرفتن افراد در مراکز شبانه‌روزی به دلیل کرونا، مشکلی چند‌وجهی است؛ از یک‌طرف معلولان و خانواده‌های آنها بلاتکلیف و سردرگم هستند و از طرف دیگر مراکز به دلیل کرونا دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند و به دلیل ممکن نبودن حضور خیرین در این مراکز کمک‌های خیریه کاهش یافته است.

در دایره بزرگ جاماندگان از تهیه مواد ضدعفونی، ماسک و دستکش، معلولان شرایط ویژه‌ای دارند. آنها در مسابقه خرید وسایل پیشگیری از ابتلا به کرونا نتوانستند پابه‌پای همشهریان‌شان از این داروخانه به آن داروخانه بروند و شوینده‌های ضدعفونی، ماسک و ... را چند برابر قیمت بخرند؛ نه پولش را داشتند و نه توان دوندگی‌هایش.

22 بهار از زندگی مینا شیرمحمدعلی نگذشته بود که در حوالی کیاسر به دره سقوط کرد. دختری سرشار از زندگی و عاشق صخره‌نوردی و طبیعت گردی. آن روز هم قرار بود چند نفری بروند چشمه‌های پلکانی «باداب سورت» را ببینند که قسمت نبود.

مشکلات ریز و درشت کشور به اندازه‌ای است که باعث شده تا صدای معلولان و درخواست‌های آنها در هیاهوی مسائل و مشکلات عدیده کمتر شنیده و دیده شود.

باید بپذیریم این مبلغ در شرایط کنونی اقتصادی جامعه ما مشوق خوبی نیست و مهدهاي کودک‌ ‏همچنان می‌توانند از پذیرش بار چنین مسئولیتی شانه خالی کنند.

با وجود آنکه یک‌سال و اندی از زمان تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولان گذشته است اما هنوز تخصیص بودجه‌ای به‌درستی صورت نگرفته و با آنکه هر روز وعده‌های بسیاری برای مناسب‌سازی مسیرها، ساختمان‌ها و پارک‌ها داده می‌شود، آنچه معلولان در واقعیت با آن روبه‌رو می‌شوند نبود امکانات مناسب است.

وحید قبادی دانا رئیس سازمان بهزیستی کل کشور با تأکید بر اهمیت اشتغال معلولان گفت:در قانون حمایت از حقوق معلولان به سهمیه سه درصدی استخدام اشاره شده است و به‌طور مشخص ذکر شده 30 درصد از شغل‌های اپراتوری تلفن‌ها باید در اختیار نابینایان و کم بینایان قرار گیرد. اما سؤال اینجاست که بعد از گذشت 30 سال آیا هنوز هم نابینایان باید در شغل اپراتوری قرار بگیرند؟ خیر! باید بتوانیم شغل‌هایی ایجاد کنیم که متناسب با رشته درسی و مقطع تحصیلی این افراد باشد.