یک نویسنده کودک و نوجوان با بیان اینکه « خشم و نفرت و بی احترامی و تحقیر تنها به خانوداه خلاصه نمی شود بلکه همین میزان خشم و بی احترامی را در تمام قشرهای جامعه و حتی در خود کودکی که مورد آزار قرار گرفته است نسبت به دیگر فضاهای اجتماعی می بینیم.» تاکید کرد:« آموزش نحوه رفتار با کودک و احترام به کودک از طریق کتاب و داستان در مجموع می تواند راهی برای صلحی جهانی باشد.»

سلامت نیوز: یک نویسنده کودک و نوجوان با بیان اینکه « خشم و نفرت و بی احترامی و تحقیر تنها به خانوداه خلاصه نمی شود بلکه همین میزان خشم و بی احترامی را در تمام قشرهای جامعه و حتی در خود کودکی که مورد آزار قرار گرفته است نسبت به دیگر فضاهای اجتماعی می بینیم.» تاکید کرد:« آموزش نحوه رفتار با کودک و احترام به کودک از طریق کتاب و داستان در مجموع می تواند راهی برای صلحی جهانی باشد.»
عرفان نظر آهاری در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز گفت:«کودک آزاری نمادی از خشونت در ایران است که لایه های مختلفی داشته و به شکل های مختلفی بروز می کند و نه تنها کودک آزاری  بلکه خشم و نفرت در رفتارهای اجتماعی حتی در شکل داد و ستدهای اجتماعی و ... همه رفتار نابهنجار اجتماعی را نشان می دهند که نشان از یک خشم زیرپوستی دارد.»
وی ادامه داد:«هرگاه صحبت از کودک آزاری می شود آخرین چیزی که می بینیم کتک خوردن فاجعه آمیز کودک است ولی قبل از آن ده ها و صدها شکل دیگر آزار در خانواده ها اتفاق می افتد که می توان به تحقیر و توهین و حتی ندیده گرفتن بچه ها که نوعی آزار محسوب می شود اشاره کرد.
 خشم و نفرت و بی احترامی و تحقیر تنها به خانوداه خلاصه نمی شود بلکه همین میزان خشم و بی احترامی را در تمام قشرهای جامعه و حتی در خود کودکی که مورد آزار قرار گرفته است نسبت به دیگر فضاهای اجتماعی می بینیم چرا که در جامعه ای که به طبیعت بی اعتنایی می شود و مردم به راحتی زباله ها را در فضای سبز رها می کنند و با طبیعت سر جنگ و ناسازگاری دارند و یا حیوانات مورد آزار قرار می گیرند و در جامعه ای که مردم خود را دوست ندارند و نمی توانند خود را ببخشند و نمی توانند از حداقل ها برای رشد فردی خود بهره ببرند بنابراین نمی توانند به دیگران نیز این احترام و علاقه را ابراز کنند.»
این نویسنده کودک و نوجوان افزود:«آموزش نحوه رفتار با کودک و احترام به کودک از طریق کتاب و داستان در مجموع می تواند راهی برای صلحی جهانی باشد صلحی با خداوند، صلحی با خویشتن، صلحی با دیگری و صلحی با جهان.
این مسائل را می توانیم از طریق ادبیات آموزش دهیم چرا که از روشی غیرمستقیم و غیرانتقادی استفاده می کنیم که می تواند در لایه های پنهان مغز و روح افراد جا بگیرد.
آنچه که ما به آن احتیاج داریم تغییر نگرش و اندیشه مردم است که نهایتا بر رفتار و کردار آنها تاثیر بگذارد.»
وی تاکید کرد:«ما نمی توانیم صرفا با وضع قوانین جامعه را عوض کنیم ما بایستی با تغییر نگاه افراد و جهان بینی و طرز استنباطی که نسبت به جهان دارند آنها را شیوه رفتاری آنها را تصحیح کنیم بنابراین شفقت چیزی است که جامعه ما بیش از هر چیز دیگری به آن احتیاج دارد هرچند که ادبیات کلاسیک ما طی قرن ها به آن اشاره داشته است و هر گونه آزار در ادبیات ما مذموم شمرده شده و کنار گذاشته می شود.»
عرفان نظر آهاری ادامه داد:«متاسفانه مردم ما صلح را فراموش کرده اند و آنچه که در جامعه ما جلوه کرده است زد و خورد و جنگ و جدال و خشم و خشنونت است و عبور از این مسائل نیاز به آموزش کودکان از سنین پایین دارد که با استفاده از قصه های آرام بخش، قصه هایی که به نوعی اخلاق، جوانمردی، مهربانی و درستی و راستی را در جامعه تبیین می کند می توانیم در آموزش و تربیت صحیح کودکان نقش داشته باشیم اما آنچه که در این میان مهم است این است که کودکان ما باید ببینند حقیقتا این قصه ها در جامعه تبلور پیدا کرده است یعنی اگر یک قصه در کتاب باشد و مردم به آن عمل نکنند این قصه ها نیز نتیجه بخش نخواهد بود.
ما نیاز به قصه هایی داریم که عمیقا در جامعه اجرا شود و این احتیاج به بازنگری تک تک ما به رفتارهایمان دارد.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha