سلامت نیوز : میکروب سیاه زخم معمولاً از طریق حیواناتی چون گاو، گوسفند ، بز، سگ وخوک به انسان منتقل می شود. بیماری واگیرشاربن مخصوص دامهاست وانسان به صورت اتفاقی در اثر تماس با دام یا فرآورده های دامی ( شیر وگوشت آلوده ) ویا پشم وپوست حیوانات وحشی واهلی به این بیماری مبتلا می شود در کشورهای آسیای صغیر وخاورمیانه شمال آفریقا وجنوب آفریقا این بیماری شایعتر است.

سیاه زخم ( شاربن) را بیماری ریسان هم نام نهاده اند.

علل بیماری
عامل بیماری شاربن نوعی میکروب میله ای است که به « باسیلوس آنتراسیس » شهرت دارد و می تواند در اثر تماس با پشم دامها ویا تنفس گرد وغبار دامها ویا مصرف شیر وگوشت آلوده به آسانی وارد بدن انسان شود.

علائم بالینی
ایجاد یک زخم یا برجستگی در پوست، درد وتورم ناحیه مبتلا، بزرگی غدد لنفاوی ، تب ، لرز، سردرد، تهوع ، کم اشتهایی ، استفراغ ، کاهش فشار خون.
البته علائم بالینی بستگی به نوع سیاه زخم دارد. مثلاً در « سیاه زخم جلدی » و« سیاه زخم ریوی » ویا        « روده ای » هر یک علائم مخصوصی مشاهده می شود.

تشخیص
با بررسی در میکروسکوپ وکشت میکروب وروشهای سرولوژیکی وایمونوفلورسانس ویا تلقیح به حیوان آزمایشگاهی می توان به تشخیص بیماری دست یافت.

عوارض
تنگی نفس، مننژیت ، عفونت منتشر بدن ، اختلالات قلبی، ریوی و چشمی ، خونریزی ، تشنج ، احساس خفگی ، سقط جنین به ویژه در حیوانات ، شوک ومرگ.

درمان
پنی سیلین بهترین دارو برای درمان سیاه زخم است . با کلرامفنیکل وتتراسایکلین هم می توان شاربن را درمان کرد. اخیراً سیپروفلوکساسین نیز توصیه می شود.

پیشگیری
با رعایت اصول بهداشتی وبهره گیری از دانش دامپزشکی در دامداریها وپاستوریزاسیون شیر و فرآورده های آن ، کنترل کشتارگاهها به خاطر سالم بودن گوشت عرضه شده ، آموزش مراقبتهای بهداشتی به افرادی که با فرش بافی ، نمد بافی ، کلاه نمدی سازی وکرک حیوانات مشکوک وپشم آنها سروکار دارند می توان به پیشگیری نسبی دست یافت.

ضد عفونی کردن فرآورده های دامی در دامداریها وکارخانجات عرضه کننده این فرآورده ها با محلولهای شیمیایی ، می تواند بسیار سودمند باشد.