دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۱ - ۰۹:۳۰
کد خبر: 52158

اولین بار چه زمانی فرزندتان را در منزل تنها گذاشته‌اید؟ شاید فکر این کار هم شما را به یاد صحنه‌هایی از فیلمهایی با این مضمون بیندازد و شما را از این کار منصرف کند.

تنها در‌خانه
سلامت نیوز : اولین بار چه زمانی فرزندتان را در منزل تنها گذاشته‌اید؟ شاید فکر این کار هم شما را به یاد صحنه‌هایی از فیلمهایی با این مضمون بیندازد و شما را از این کار منصرف کند. فکر این که ممکن است جان فرزندتان در خطر باشد و یا نتواند از پس حفاظت از منزل و هر چه در آن است بر بیاید!آیا تا به حال با خود فکر کرده‌اید که چه زمانی می‌توانید به فرزندتان اعتماد کنید و مسئولیت تنها ماندن در منزل و حفاظت بچه‌های کوچکتر را به او بسپارید؟ این مساله بخصوص در سنین 9 تا 12 سالگی که کودک دیگر دوران کودکی را پشت سر گذاشته و هنوز پا در سنین نوجوانی نگذاشته کمی بغرنج‌تر است. در این مقاله می‌خواهیم به شما روشهایی را نشان دهیم که می‌توان با آنها فهمید که آیا کودک در این سن آماده تنها ماندن در خانه هست یا نه؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات ؛ ممکن است با خود بگویید که هیچ گاه فرزندتان را تنها در منزل رها نخواهید کرد و این کار ظالمانه‌ای است و والدین نباید کودکان را در این سنین تنها بگذارند. اما بد نیست بدانید که تنها گذاشتن کودک و یا واگذاری مراقبت کوچکترها به او نه تنها گاهی اجباری است که برایتان بوجود خواهد آمد بلکه برای کودک هم فایده‌هایی دارد و احساس مسئولیت پذیری را در او تقویت می‌کند. تنها می‌ماندشرایط محیطی منزل و آمادگی کودک و باید تشخیص بدهید که آیا کودکتان آنقدر بزرگ شده و رشد عقلی و اجتماعی داشته که بتواند از خواهر و برادر کوچکترش هم مراقبت کند یا اینکه به تنهایی از پس کارهای خودش بر بیاید یا نه؟

تنها در هر شرایط

در اغلب جوامع قانونی در مورد اینکه کودکان از چه سنی می‌توانند تنها در منزل بمانند وجود ندارد. بنابر این تصمیم و قضاوت درباره این قضیه به والدین مربوط می‌شود. اغلب والدین درباره اینکه کودک 5 ساله نمی‌تواند در منزل تنها بماند با هم توافق دارند اما درباره کودک 11 ساله چطور؟اغلب متخصصان معتقدند در سن 10 -11 سالگی می‌توان مدتی کوتاه کودک را در منزل تنهاگذاشت. ( در حد یکی دو ساعت آن هم در طول روز). بعد از گذشت یکی دوسال می‌توان در طول شب هم کودک را تنها گذاشت. اما قبل از این کار بهتر است برای تصمیم‌گیری به سوالات زیر پاسخ دهید تا از امنیت فرزندتان در این ساعات مطمئن شوید.

1) اگر در یک منطقه امن شهری سکونت دارید یا در یک منطقه خلوت حومه شهر، آیا منطقه شما از نظر شیوع جرائم پایین ومورد اطمینان است؟

2) آیا سیستم زنگ خطر و دزد گیر در منزل دارید و آیا فرزندتان قادر است با این دستگاه کار کند؟

3) آیا فرزندتان قوانین ساده را درک کرده و از آنها پیروی می‌کند؟ منظور قوانینی مانند قفل کردن در بعد از ورود به منزل و باز نکردن آن در برابر غریبه‌هاست.

4) آیا فرزندتان در موقعیت‌های پیش آمده قبلی عملکرد خوبی داشته است؟

5) آیا شما دوستان و فامیل یا همسایه‌ای در نزدیکی منزلتان دارید که بتواند در شرایط خاص و اورژانس خودش را فورا به منزل شما برساند؟

6) آیا فرزند شما در گذشته رفتاری از خود نشان داده که نشانه ی مسئولیت پذیری او بوده باشد؟مثلا بدون اینکه از او خواسته شود درانجام کارهای خانه کمک کند و یا کارهای شخصی اش را بدون نظارت به نحو احسن انجام دهد.

7) آیا فرزندتان با تنها ماندن در خانه مشکلی ندارد موافق است ( احساس ترس و یا نگرانی نمی‌کند)؟

قانون‌هایی برای تنهایی

اگر پاسخ شما به اغلب سوالات بالا مثبت است می‌توان گفت که فرزند شما آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد اما قبل از تنها گذاشتن او در خانه لازم است یک سری قوانین اساسی را در منزل بنا بگذارید که بتواند در شرایط مختلف امنیت فرزندتان را تامین کند. در این باره باید به فرزندتان یاد بدهید که در شرایط مختلف چه کارهایی انجام دهد.

زمانی که زنگ در به صدا در می‌آید: اگر آیفون تصویری وجود ندارد و چشمی در در ورودی تعبیه نشده چگونه تشخیص بدهد که چه کسی در می‌زند؟ در را برای چه کسانی باز کند و برای چه کسانی باز نکند؟

زمانی که تلفن زنگ می‌زند: چگونه پاسخ بدهد که کسی به تنها بودنش در منزل پی نبرد؟

آیا می‌تواند وقتی تنهاست دوستانش را به خانه بیاورد؟ به چند نفر از دوستانش می‌تواند اجازه ورود دهد؟

چه خوراکی‌هایی می‌تواند بخورد و اگر گرسنه شد اجازه روشن کردن اجاق گاز را دارد یا اینکه تنها باید از میکروفر و ساندویچ ساز استفاده کند؟

تا چند ساعت اجازه دیدن تلویزیون و سی دی دارد و محدودیت او در بازی با رایانه و بازیهایی ویدیویی و نوع برنامه‌هایش چیست؟

مراقبی کوچولو برای کوچکترها

بعضی از کودکان حتی در سن 12 -13 سالگی توانایی مراقبت از خواهر و برادر‌های کوچکشان را نیز دارند اما بعضی تا 15 سالگی به این توانایی دست پیدا نمی‌کنند. در هر حال قبل از اینکه فرزندان کوچکتر را به خواهر یا برادر بزرگترشان بسپارید لازم است مانند استخدام یک پرستار کودک وسواس به خرج دهید و مطمئن شوید که فرزند شما قابل اعتماد است و می‌تواند از پس این مسئولیت برآید. هر کسی از کودکان مراقبت می‌کند لازم است مسئول، بالغ و عاقل باشد و بتواند فوری تصمیمات خوبی در شرایط مختلف بگیرد. لازم است از قوانین پیروی کند و بدون استفاده از خشونت و تنبیه بدنی کودکان کوچکتر را به راحتی کنترل کند. این شخص باید توانایی تسلط بر خودش و کنترل اوضاع در شرایط بحرانی و نا بهنگام را داشته باشد.

می توانید بعضی از این مهارتها را به فرزندتان آموزش دهید مثلا تماس گرفتن با 115 در صورت آسیب بدنی یکی از کودکان و یا 125 در صورت آتش سوزی و حتی ممکن است بعضی از کمکهای اولیه و... را هم به او یاد بدهید.کار دیگری که لازم است بکنید این است که تا می‌توانید منزل را برای این شرایط آماده کنید تا فرزندتان برای نگهداری از کوچکترها به درد سر نیفتد. مثلا غذا را آماده در یک ظرف گرم نگهدارنده بگذارید تا فرزندتان مجبور به استفاده از گاز و سایر وسایل برقی نباشد،می‌توانید از غذاهای سرد( مانند الویه) استفاده کنید که نیازی به گرم کردن نداشته باشند. اگر نیاز به گرم کردن غذا هست طرز استفاده از گاز، مایکروفر وسایر وسایل مورد نیاز را به کودک یاد بدهید. در اتاق‌هایی را که وسایل خطرناکی برای بچه‌ها در آن هست قفل کنید و فندک، کبریت،چاقو، داروها ومواد شوینده و.. را دور از دسترس او قرار دهید. یک سری از تلفن‌های ضروری را در دسترس فرزندتان بگذارید تا در صورت لزوم بتواند سریع تماس برقرار کند. شماره تلفن همراهتان، شماره تلفن همسایه مورد اعتماد و یا فامیلی که در صورت لزوم خودش را سریع به منزلتان برساند. شماره پزشک و یا اورژانس پزشکی، آتش نشانی و پلیس ( یادتان باشد ممکن است حتی همین شماره‌های سه عددی ساده را هم به علت هیجان و نگرانی فراموش کنند)

به کودکتان یاد بدهید که در صورت قطع برق و یا آتش سوزی و یا طوفان و رعد و برق باید چه کار کند. یک جعبه کمکهای اولیه، بانداژ و مایع ضد عفونی کننده زخم را در دسترس قرار دهید و به کودک یاد بدهید که در صورت لزوم چطور از آنها استفاده کند. اگر منزلتان به حسگرهای اعلام آتش سوزی مجهز است اطمینان داشته باشید که این حسگرها درست کار می‌کنند. چراغ قوه و کپسول آتش خاموش کننده را در جایی قرار دهید که کودک بتواند در صورت لزوم پیدا کند و طرز استفاده از آنها را به کودک یاد بدهید. تلفنها را بررسی کنید و مطمئن شوید که سالم هستند.

بازی در تنهایی

لازم است قبل از تنها گذاشتن فرزندتان برای اطمینان از اینکه همه چیز را خوب یاد گرفته با او بازیهای نمایشی بکنید و ببینید آیا درست کارهایی که باید را انجام می‌دهد؟ از او بخواهید بصورت نمایشی کارهایی را که در شرایط زیر انجام می‌دهد اجرا کند:

1) یک غریبه زنگ در را زده است.

2) دستگیره پارچه‌ای کنار گاز آتش گرفته است.

3) برق رفته است و او می‌خواهد به خواهر کوچکش غذا بدهد.

4) برادر کوچکش بستنی می‌خواهد و چون بستنی اش تمام شده قشقرق به پا کرده است.

یادتان باشد ازهمان بار اول کودکتان را مدت طولانی تنها نگذارید، حتی اگر مطمئن هستید که او از پس مشکلات بر می‌آید. از نیم ساعت شروع کنید وببینید او چگونه با اوضاع کنار می‌آید. اگر مشکلی پیش آمده درباره اش با فرزندتان گفتگو کنید و در صورت خوب از عهده برآمدنش او را تشویق کنید. وقتی فرزندتان در منزل تنهاست با او تماس تلفنی داشته باشید و از مرتب بودن اوضاع اطمینان حاصل کنید.

***

10 فرمان برای آماده کردن کودک و منزل:

1) لازم است بعضی مهارتها را به فرزندتان آموزش دهید مثلا بعضی از کمکهای اولیه مانند بانداژ کردن و ضد عفونی کردن زخم را به او یاد بدهید.

2) تا می‌توانید منزل را آماده کنید تا فرزندتان برای نگهداری از کوچکترها به درد سر نیفتد. مثلا غذا را آماده در یک ظرف گرم نگهدارنده بگذارید تا فرزندتان مجبور به استفاده از گاز و سایر وسایل برقی نباشد،می‌توانید از غذاهای سرد( مانند الویه) استفاده کنید که نیازی به گرم کردن نداشته باشند. طرز استفاده از گاز، مایکروفر وسایر وسایل مورد نیاز را به کودک یاد بدهید.

3) در اتاقهایی را که وسایل خطرناکی برای بچه‌ها در آن هست قفل کنید و فندک، کبریت،چاقو، داروها ومواد شوینده و.. را دور از دسترس قرار دهید.

4) یک سری از تلفنهای ضروری را در دسترس فرزندتان بگذارید:شماره تلفن همراهتان، شماره تلفن همسایه مورد اعتماد و یا فامیلی که در صورت لزوم خودش را سریع به منزلتان برساند. شماره پزشک و یا اورژانس پزشکی، آتش نشانی و پلیس

5) به کودکتان یاد بدهید که در صورت قطع برق و یا آتش سوزی و یا طوفان و رعد و برق باید چه کار کند. چراغ قوه و کپسول آتش خاموش کننده را در جایی قرار دهید که کودک بتواند در صورت لزوم پیدا کند و طرز استفاده از آنها را به کودک یاد بدهید.

6) تلفنها را بررسی کنید و مطمئن شوید که سالم هستند.

7) بار اول کودکتان را مدت طولانی تنها نگذارید.

8) وقتی فرزندتان در منزل تنهاست با او تماس تلفنی داشته باشید و از مرتب بودن اوضاع اطمینان حاصل کنید.

9) قبل از تنها گذاشتن فرزندتان مطمئن شوید که فرزند شما قابل اعتماد است و می‌تواند از پس این مسئولیت برآید.

10) یک سری قوانین اساسی را در منزل بنا بگذارید که بتواند در شرایط مختلف امنیت فرزندتان را تامین کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha