یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۱۰:۳۵
کد خبر: 74010

با بهره گیری از روش های غربالگری كه به طور مرتب صورت بگیرد، سلول سرطانی در پستان را حتی پیش از تهاجمی شدن و در مرحله سلولی تشخیص داد و بدون نیاز به روش هایی چون شیمی درمانی و تنها با استفاده از جراحی، رادیوتراپی و داروهای خوراكی شیمیایی درمان كرد.

سرطانی كه دیگر مرگبار نیست
سلامت نیوز : مرگ ناشی از سرطان پستان، اكنون در كشور ما همچون دیگر كشورهای دنیا در كمترین میزان نسبت به 40 سال گذشته است. شاید این خبر كه براساس یافته‌های آماری به دست آمده، نتواند ترس ناشی از سرطان پستان را در بسیاری از خانم‌ها كم كند، اما این خبر از آن جهت خوشحال كننده است كه می‌تواند تائیدی باشد بر اثر بخشی بسیار زیاد سیستم‌های غربالگری، تشخیصی و درمانی سرطان پستان برای رسیدن به طول عمر طبیعی.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ، حتی می شود با بهره گیری از روش های غربالگری كه به طور مرتب صورت بگیرد، سلول سرطانی در پستان را حتی پیش از تهاجمی شدن و در مرحله سلولی تشخیص داد و بدون نیاز به روش هایی چون شیمی درمانی و تنها با استفاده از جراحی، رادیوتراپی و داروهای خوراكی شیمیایی درمان كرد.

دكتر پدرام فدوی، متخصص آنكولوژی و رادیوتراپی با بیان این مسأله كه مسلما تشخیص سرطان پستان در چنین مرحله ای بیمار را از خطر از دست دادن عضو و پذیرش عوارض تخریبی شیمی درمانی بی نیاز می كند، می گوید: خوشبختانه با پررنگ شدن اهمیت و جایگاه روش های غربالگری برای بسیاری از خانم ها، تشخیص سرطان پستان در چنین مرحله ای نسبت به ده سال گذشته بشدت افزایش یافته است.

این متخصص در گفت و گو با جام جم با توضیح این كه سرطان پستان زمانی وارد فاز مهاجم می شود كه سلول های سرطانی از مجاری شیری كه محل اولیه ایجاد آنهاست به عروق خونی یا لنفاوی گسترش یابد، می گوید: زمان تشخیص در این نوع سرطان نیز در روند بهبودی و درمان بسیار موثر است. به گونه ای كه هرچه این نوع سرطان در مرحله ابتدایی تری یعنی گرید 1 و 2 تشخیص داده شود، امكان حفظ عضو، درمان كامل و حفظ طول عمر طبیعی برای فرد بیشتر خواهد بود، اما تشخیص بیماری در گرید 3 و 4 یا مرحله پیشرفته بیماری تنها امكان كنترل سرطان پستان را فراهم می كند.

چگونه كابوس سرطان پستان جان می گیرد؟

این درست است كه هر تومور سرطانی از یك سلول غیرطبیعی جان می گیرد، اما یافتن علت قطعی برای تكثیر غیرطبیعی یك سلول همیشه ممكن نیست. البته در برخی موارد یعنی در یك نفر از هر بیست نفر خانم مبتلا به سرطان پستان، این بیماری به علت وجود ژن معیوب منتقل می شود. یعنی ژنی كه از یكی از خانم های درجه اول خانواده مادری (مادر، خاله یا مادربزرگ) به ارث می رسد، به بروز تغییر سلولی و سرطانی شدن آن منجر می شود.

اما دكتر فدوی با تاكید بر این كه در بسیاری موارد این بیماری می تواند بدون هیچ علت خاصی ایجاد شود، می گوید: به ازای گذشت هر ده سال از عمر،خطر سرطان پستان دو برابر می شود. به این علت در چهل تا پنجاه سالگی بیشترین موارد ابتلای آن دیده می شود كه البته در كشور ما سن شیوع این بیماری به سنین پایین تر نیز گسترش یافته است. شیوع منطقه ای این بیماری نیز در كشورهای مختلف تحت تاثیر عوامل محیطی و ژنتیكی متفاوت است. ابتلا خویشاوندان نزدیك نیز بخصوص اگر قبل از پنجاه سالگی به این بیماری مبتلا شده باشند در انتقال بیماری به نسل بعدی موثر است. همچنین سابقه ابتلای قبلی به سرطان پستان، فرزند نداشتن و شیر ندادن از عواملی است كه خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.

البته نباید از اثر قرار گرفتن زیاد در معرض اشعه، بلوغ زودرس و نیز یائسگی دیرهنگام یعنی پس از پنجاه و پنچ سالگی، استفاده از قرص های هورمونی بعد از پنجاه سالگی و نیز مصرف زیاد الكل به عنوان عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان غافل شد.

توده های بدون درد را جستجو كنید

تاكنون آنقدر رسانه ها درباره به توده های سرطانی پستان صحبت كرده اند كه بسیاری از خانم ها می دانند كه شایع ترین علامت سرطان پستان، توده های بدون درد است. البته دكتر فدوی یادآوری می كند كه بیشتر توده های پستانی، كیست های پر از مایع و خوش خیم است. یعنی خانم ها با یافتن توده ای در سینه خود نباید نگران نشوند، ولی باید آن را مورد بررسی های دقیق تری تحت نظر متخصص قرار دهند. همچنین دانستن این مساله ضروری است كه كیست های خوش خیم قابلیت بدخیم شدن ندارند.

اما این آنكولوژیست تاكید می كند: بروز هر نوع تغییر شكل پستان شبیه فرو رفتگی نوك سینه، ضخیم شدن پوست آن، ترشح از نوك پستان و همچنین بروز حالتی شبیه به اگزما در اطراف نوك سینه می تواند از علائم سرطان پستان تلقی شود. دومین محلی كه باید از نظر بروز هر نوع تغییر و ایجاد توده مورد بررسی قرار بگیرد، غدد لنفاوی زیر بغل است.

تشخیص زودهنگام ممكن است ؟ بله!

مسلما در ارزیابی اولیه اگر بیمار دچار توده یا علائمی شود كه ممكن است به سرطان پستان مربوط باشد به پزشك متخصص ارجاع داده می شود تا با روش های تشخیصی دقیق تر مانند سونوگرافی، ماموگرافی، ام آر آی و نمونه گیری (بیوپسی) بیماری وی به طور قطعی تائید یا رد شود. حتی گاهی انجام یك عمل جراحی كوچك برای تشخیص قطعی ضروری است.

دكتر فدوی با تاكید بر این كه امكان تشخیص اولیه و زودهنگام در سرطان پستان وجود دارد، می گوید: بعضی از سلول های سرطانی دارای گیرنده هایی در سطح خود هستند كه به ما اجازه می دهد از برخی داروهای خاص و بسیار موثر در درمان قطعی بیمار كمك بگیریم.

مهم ترین این گیرنده ها ، گیرنده های استروژنی هستند كه اگر در سطح سلول سرطانی بیمار وجود داشته باشد، امكان درمان با بهره گیری از دارویی به نام «تاموكسیفن» ممكن می شود. در دسته دیگری از بیماران نیز نوع دیگری از گیرنده ها در سطح سلول های سرطانی دیده می شود كه درمان از طریق داروی «هرسپتین» را ضروری می كند.

متاسفانه سرطان پستان در بیماران دسته دوم، سركش تر و مهار آن مشكل تر است در حالی كه روند درمان در بیمارانی كه تاموكسیفن مصرف می كنند، بهتر طی می شود. خوشبختانه بیشتر بیماران مبتلا به سرطان پستان نیز به درمان از طریق تاموكسیفن پاسخ مثبت می دهند. فراموش نكنید كه ابتدا زمان و مرحله تشخیص بیماری و پس از آن نوع تومور در درمان قطعی بیمار بسیار موثر است.

خداحافظی با قطع عضو

شاید این پرسش بسیاری از خانم های مبتلا به سرطان پستان در كشورمان باشد كه طعم تلخ از دست دادن یكی از حساس ترین عضو زنانه خود را چشیده اند كه چرا در اغلب موارد برخلاف كشورهای دیگر، زنان مبتلا به سرطان پستان هنگام جراحی قطع عضو (مستكتومی) می شوند؟

دكتر فدوی در پاسخ به این پرسش می گوید: هم اكنون به دلیل پیشرفت هایی كه در رادیوتراپی كشور در چند سال اخیر رخ داده است، دیگر به هیچ عنوان نیازی به قطع عضو، به دنبال ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد، مگر در زمانی كه تشخیص بیماری بسیار دیرهنگام اتفاق بیفتد یا اندازه و شكل قرار گیری تومور به گونه ای باشد كه برداشتن آن به زیبایی پستان لطمه جدی وارد كند.

در غیراین صورت نیازی به برداشتن عضو نیست فقط باید حتما بیمار تحت رادیوتراپی دقیق و درست قرار بگیرد. یعنی اگر رادیوتراپی درستی با روش های نوین روی بیمار انجام بگیرد، جای هیچ نگرانی از روند كنترل و درمان بیماری و عود مجدد آن وجود نخواهد داشت، اما در صورت قطع عضو نیز امكان انجام عمل ترمیمی در حین جراحی پستان با حضور متخصص پلاستیك نیز ممكن است. بدون آن كه نگرانی از حفظ و ادامه سلامت بیمار وجود داشته باشد، اما در صورت قطع عضو، بیمار باید تحت درمان از طریق شیمی درمانی قرار بگیرد.

شیمی درمانی مساوی با ناباروری همیشگی نیست

شاید علاوه بر اثرات تخریبی موقتی كه شیمی درمانی بر ارگان های آسیب پذیر بدن بخصوص پوست و مو می گذارد، یكی از بزرگ ترین نگرانی های بیماران از حیث یائسه شدن بیمار پس از شیمی درمانی باشد.

دكتر فدوی با توضیح این كه بسیاری از خانم ها در سنی مبتلا به سرطان پستان می شود كه دوره یائسگی آنها از طریق داروهای شیمی درمانی با یائسگی طبیعی شان همزمان می شود، می گوید: شیمی درمانی به خودی خود باعث ناباروری نمی شود، اما به علت ضرورت كاهش ترشح هورمون های جنسی زنانه در روند درمان بیماری، قاعدگی طی دوره درمان سرطان پستان باید متوقف شود، ولی این توقف برای بیماران زیر 30 سال به مدت پنج سال ادامه پیدا می كند و پس از آن قاعدگی دوباره آغاز می شود و این بیماران می توانند باردار شوند. البته بارداری در این بیماران نیز باید با احتیاط و تحت نظر شدید متخصصان صورت بگیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha