صرع در حقیقت یك بیماری نیست، بلكه علامتی از یك اختلال در كار مغز است، به این معنی كه فعالیت الكتریكی غیرطبیعی در مغز ایجاد و دستگاه مهار كننده مغز به درستی قادر به مهار تحریك غیرعادی در آن نمی‌باشد.

دكتر سعید ممتازی، مدیرگروه روانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی و خدمات درمانی استان زنجان در گفت وگو با ایسنا، با بیان مطلب فوق گفت: بیماری صرع ممكن است علائم بالینی- ظاهری مختلفی ایجاد كند كه تشنج معروف‌ترین آنهاست كه در واقع علائم حركتی به صورت انقباضات و تكان‌های حركتی شدید در اندام‌ها به همراه بیهوش شدن اتفاق می‌افتد.

وی با بیان این كه بیماری صرع در هر سنی، از نوزادی تا سالمندی ممكن است ایجاد شود، اظهار داشت: شیوع تخمینی صرع در كشور ما نزدیك به یك درصد است.

دكتر ممتازی، نوار مغزی یا الكتروانسفالوگرافی را در تشخیص بیماری صرع یك بررسی و روش ضروری دانست و گفت: این روش، بسیار ساده و بدون عارضه و بی‌خطر می‌باشد كه از طریق این روش، فعالیت الكتریكی مغز بر روی كاغذ ثبت می‌شود و پزشك متخصص با بررسی آن می‌تواند تشخیص را با اطمینان بیشتری تأیید كند.

مدیرگروه روانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی زنجان ادامه داد: در برخی از افراد دچار صرع، نوار مغزی ممكن است كاملاً طبیعی باشد و برعكس، بندرت در برخی افراد سالم نوار مغزی غیرطبیعی خواهد بود.

وی به برخی علائم عصبی- روانی بیماری صرع اشاره كرد و ابراز داشت: احتمال برخی علائم روانی از قبیل عصبانی شدن بیش از حد یا افسردگی و تغییرات خلق و خوی تا حدی در بیماران دچار صرع بیشتر از سایر افراد است كه برای این حالات هم درمان موثری وجود دارد.

وی خاطرنشان كرد: درمان صرع از طریق یك نوع دارو شروع می‌شود كه در صورت عدم موفقیت، دو یا چند دارو توسط پزشك تجویز می‌شود. اغلب داروهای ضد صرع به صورت طولانی مدت و حداقل 2 تا 3 سال باید مصرف ‌شوند اما به هر حال متخصصان در مورد هر بیمار، تصمیم خاصی اتخاذ می‌كنند.

دكتر ممتازی در ادامه گفت: تشخیص صرع بیشتر به علائم بالینی بیماربستگی دارد و چون این بیماری ممكن است علامتی از بیماری‌های مختلف باشد، لازم است برای بررسی احتمال این بیماری‌ها، آزمایشات مختلفی از قبیل آزمایشات خون (از جمله كلسیم و قند خون)، الكتروانسفالوگرافی یا نوار مغزی و گاهی عكس برداری از مغز انجام شود.

وی با اشاره به این كه هنگام وقوع تشنج در بیمار، باید اشیاء خطرناك و برنده را از اطراف وی دور كرده و مانع از برخورد سر بیمار به زمین یا اشیاء شویم، تصریح كرد: در وقوع تشنج، نباید شیئی را برای جلوگیری از گاز گرفتن زبان در دهان بیمار یا بین دندان‌هایش قرار داد.

مدیرگروه روانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی زنجان ادامه داد: اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول كشید، فوراً باید به پزشك یا امدادگران فوریت‌های پزشكی اطلاع دهیم و بیمار را به نزدیك‌ترین مركز درمانی منتقل نماییم.

دكتر ممتازی، با بیان این كه ورزش برای همه افراد از جمله بیماران دچار صرع مفید است، افزود: بیماران صرعی هیچ گونه محدودیت ورزشی ندارند و می‌توانند تحت نظر پزشك متخصص، حتی به صورت حرفه‌ای در حد قهرمانی ورزش كنند، اما ورزش‌هایی مانند شیرجه و صخره نوردی برای این بیماران مفید نیست.

وی گفت: بسیاری از افراد دچار بیماری صرع، مشاغل مهم و حساسی را در جامعه به عهده دارند و آنان می‌توانند با درمان مناسب به زندگی عادی خود ادامه دهند.

 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha