سلامت نیوز : یکی از رفتارهای نامطلوب که پس از آگاه شدن از آن، باید نسبت به تغییرش اقدام کنیم، «کمرویی» است، رفتاری غیرسازگارانه که ما را از رشد و رسیدن به خلاقیت در زندگی باز می دارد. برقراری روابط صمیمانه با دیگران ضروری است و اهمیت آن زمانی دو چندان می شود که بدانیم امروزه خجالتی بودن یا کمرویی در میان بسیاری از جوانان و نوجوانان امری شایع است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ با وجود این که در عصر فناوری و ارتباطات به سر می بریم، کمرویی هنوز یکی از مهم ترین مسائلی است که جوانان با آن مواجهند و بابت آن هزینه های گزافی نیز پرداخت می کنند. دلیل پناه بردن به سیستم های گفت وگوی مجازی چیست؟ چرا روبه رو شدن با انسان ها سخت شده است، اما مکاتبه با آن ها آسان؟

عوامل تشدیدکننده کمرویی

گاهی عواملی دست به دست هم می دهند و ما را در تنهایی خود بیش از پیش غرق می کنند، طوری که از برقراری ارتباط اجتماعی دوری می کنیم. عمده ترین عواملی که می تواند موجب بروز یا تشدید کمرویی شود به این شرح است:

* لازم است بدانیم میان " کمرویی " و " حیا و عفت " تفاوت بسیار است. هنگامی که به اشتباه دانش آموزان ساکت و گوشه گیر کلاس بابت کمبود اعتماد به نفس و ضعف مهارت ارتباطی خود تشویق می شوند، ارزش های اجتماعی به آرامی و به گونه ای پنهان در جهتی منفی تغییر شکل می دهد. لذا قدرت تفکیک میان این دو مفهوم بسیار ضروری است.

* چنانچه والدین قادر نباشند زمینه های رشد اجتماعی را در سنین نوجوانی و جوانی برای فرزندان خود فراهم سازند و یا مهم تر از آن، خود به مهارت برقراری ارتباط میان فردی نرسیده باشند، فرزندانی کمرو، خجالتی و بسیار وابسته تحویل اجتماع می دهند که عواقب آن ابتدا گریبان خودشان را خواهد گرفت.

* اگر فردی کمرو و خجالتی هستید بهتر است از خود بپرسید: " از چه چیز می ترسم ؟ "، " بدترین حالتی که می تواند روی دهد چیست؟ " ، " تا چه حد از خود توقع دارم؟ " . پاسخ این سوالات به شما کمک می کند به درک عمیق تری از اضطراب های درونی خود برسید، اضطراب هایی که به شما می گویند " امنیت خودت را به خاطر ارتباط داشتن با دیگران و رهایی از تنهایی به خطر نینداز " یا " خودت را برای آن هایی که تو را قضاوت می کنند، هرگز فاش نکن " و افکاری از این قبیل.

* شخصیت های وسواسی، اضطراب بسیار بالایی را از خود نشان می دهند. یکی از دلایل وسواس آن ها این است که زیادی به خودشان توجه می کنند. در حالی که در جمع بودن و برقراری رابطه سالم اجتماعی با دیگر انسان ها مایه سلامت روان است.

* داشتن هدف در زندگی، انگیزه و انرژی کافی برای حرکت به سمت آن چه با آن فاصله داریم ( زمانی یا مکانی ) را برایمان ایجاد می کند و از آن پس آنچه ما را در مسیر نگه می دارد، اعتماد به نفس و ارزش هایی است که در طول مسیر زندگی آن ها را کسب کرده ایم. از تنهایی خود برای رشد خود استفاده و سعی کنید آنچه را که برایش زندگی می کنید ( معنای زندگی ) برای خود روشن سازید. آنگاه ببینید که زندگی خودش شما را در مسیر بهترین ها قرار می دهد و در این حالت، هیچ ترسی از قضاوت شدن، طرد شدن، مورد انتقاد قرار گرفتن، از دست دادن کنترل و... وجود ندارد، چرا که شما" زندگانی" را انتخاب کرده اید، نه" زنده مانی" را.

این کارها به شما کمک می کند

لذا با توجه به تمامی نکاتی که ذکر شد، راهکارهایی که اشاره می شود می تواند به افراد کمرو برای شرکت بیشتر در ارتباطات بین فردی کمک کند:

1 - بین کمرو بودن و حفظ ارزش های اعتقادی و فرهنگی خود تفاوت قائل شوید: برقراری روابط صمیمانه با دیگران لازمه اجتماعی بودن انسان است و هیچ گونه تضادی با حیا و متانت ندارد. لذا با حفظ اعتقادات و ارزش های اخلاقی، می توان نیاز های عاطفی و اجتماعی را برطرف کرد.

2 - فهرستی مکتوب از ترس ها و اضطراب های خود تهیه کنید: سپس تصور کنید اگر هیچ کدامشان رخ ندهد، چه مقدار هزینه پرداخت کرده اید؟ سعی کنید مواقعی که خود را به گونه ای غیر منطقی تحت فشار روحی قرار داده اید ، روشن کنید و به بازنگری و اصلاح دیدگاه خود بپردازید که در این رابطه بهره مندی از مشاوره تخصصی می تواند کارساز باشد.

3 - روابط خود را با خانواده، دوستان و آشنایان گسترش دهید: دوستان تازه پیدا و اوقات فراغت خود را بیشتر در بیرون از منزل سپری کنید. سعی کنید با تجربه فرصت های جدید برای برقراری ارتباط با دوستانتان، مانند شرکت در بحث ها یا بازی های گروهی، به تغییر افکار و به چالش کشیدن قانون های ذهنی خود بپردازید. این امرجرأت ورزی و اعتماد به نفس شما را به مرور تقویت خواهد کرد.

4 - جلوی آینه بایستید و با خود بگویید " دوستت دارم ": خودتان را همان طور که هستید دوست بدارید و بدانید نقاط ضعف شما، جزئی از وجود شماست و هر انسانی به نوبه خود کامل است. به یاد داشته باشید که شما منحصر به فرد هستید، مانند قطعه ای از پازل دنیا که اگر نباشد، بدون آن دنیا کامل نمی شود.