به گزارش ساینس دیلی استیفن وودینگ متخصص ژنتیك جمعیت در دانشگاه تگزاس معتقد است توانایی چشیدن غذاهای تلخ توسط ژنها كنترل می شود.
حساسیت به طعم تلخ در حفاظت بدن انسان از سموم محیطی اهمیت زیادی دارد. مزه تلخ با دخالت در تشخیص تركیبات شیمیایی مضر در مواد غذایی بویژه سموم بكار رفته توسط گیاهان برای دفاع از خودشان در برابر موجودات گیاهخوار به پیشینیان ما كمك كرده از مسم شدن اجتناب ورزند.
به هرحال هنوز آنچه متخصصین ژنتیك تحت عنوان مزه سنج و غیر مزه سنج می نامند وجود دارد.
به گفته دكتر وودینگ این نوعی انتخاب طبیعی است كه به فعال ماندن دو شكل از یك ژن در جمعیت كمك می كند. در غیاب این نوع انتخاب طبیعی می توان انتظار داشت یك فرم حذف شود.
اما چنین چیزی رخ نداده زیرا به دلائلی غلبه شدید یكی بر دیگری رخ نداده است و این یك وضعیت غیر عادی به نظر می رسد.