مامک جولایی در گفت و گو با ایرنا اعلام کرد: بدیهی است چنانچه در دوره نوزادی وجود ضایعه شنوایی اثبات شود، مداخله از همان زمان آغاز خواهد شد.
جولایی با اشاره به پیشرفت علم و تکنولوژی و ساخت سمعک های قوی و با کیفیت صوتی مناسب و بکارگیری جراحی کاشت حلزون گفت: امروزه تنوع رویکردها و شیوه های درمانی این امکان را برای خانواده کودکان کم شنوا فراهم کرده است که با استفاده از تجربیات کارشناسان توانبخشی، بهترین و مؤثرترین شیوه ارتباطی را برای کودکان خود برگزینند.
وی به لزوم تربیت متخصصان شنوایی شناسی به منظور کشف افت شنوایی و ارائه مشاورات به خانواده های دارای فرزند کم شنوا اشاره کرد و گفت: طراحی مسیر درمان و پیگیری مراحل مختلف از جمله مهمترین مراحل پیشرفت در امر توانبخشی شنیداری است. پس از اینکه مشکل شنوایی، نوع و شدت آن تا حد امکان مشخص شد، تجویز سمعک توسط شنوائی شناس، دومین گام در این جهت خواهد بود.
جولایی یادآور شد: تنوع سمعک ها و تجربه همکاران در استفاده از این نوع وسایل کمک شنیداری، آرامش اولیه را به خانواده ها اهدا می کند.
وی اقدام بعدی را معرفی خانواده به گفتاردرمانگری که دارای تجربه کافی جهت ارائه خدمات توانبخشی شنیداری باشد ذکر کرد گفت: غفلت از این امر مساوی با از دست دادن فرصتهای طلایی بدون بازگشت است.
وی تصریح کرد: آموزش و توانبخشی، بدون وقفه و به سرعت باید آغاز شود و در ابتدا، در صورت رضایت خانواده، شیوه های شفاهی که متکی بر استفاده از باقیمانده شنوایی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد و مراحل رشد زبان توسط آسیب شناس گفتار و زبان (گفتاردرمانگر) پیگیری و دنبال می شود.
وی با اشاره به وجود مراکز توانبخشی کودک کم شنوا و خانواده که با نظارت سازمان بهزیستی فعالیت می نمایند گفت: اعضای اصلی تیم آموزشی و توانبخشی در این مراکز شامل آسیب شناس گفتار و زبان، شنوایی شناس و مربیان آموزشی هستند.
به گفته جولایی، استفاده از شیوه های نوین توانبخشی، پیگیری مراحل رشد و تکامل کودک، ارائه مشاوره به خانواده ها، ارجاع جهت آزمایشات روتین شنوایی، کنترل وسایل کمک شنیداری و تجویز مناسب ترین آنها، استفاده از سایر وسایل کمکی نظیر سیستم FM از جمله فعالیتهای این مراکز است که کودک را در مناسب ترین شرایط برای دریافت خدمات آموزشی و توانبخشی قرار می دهد.