شنبه ۲ دی ۱۳۸۵ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 127

طبق آماری که در ماه آگوست امسال در کنفرانس جهانی ایدز در کانادا ارائه شد، در حال حاضر 65 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به بیماری ایدز هستند. روزانه 11 هزار نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند، که تنها 8000 نفر از آنان در آفریقا و آسیا روزانه تسلیم مرگ می شوند.

شبح ایدز برفراز زندگی زنان

اگر چه بسیاری می پندارند بیماری ایدز در میان مردان شیوع بیشتری دارد، ولی نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ایدز در سال های اخیر چهره ای زنانه و جوان یافته است. در سال 2005 درقاره آفریقا 5/13 میلیون زن مبتلا به ویروس ایدز بوده‌اند که این رقم معادل با 56 درصد مجموع افراد بزرگسال مبتلا به این بیماری بوده‌است. طبق گزارش سازمان تغذیه ی جهانی، این رقم به 59 درصد در سال 2006 افزایش یافته است. در سال جاری تعداد زنان مبتلا به ایدز در سراسر جهان 5/17 میلیون نفراست که یک میلیون نفر بیش از سال 2003می‌باشد. افزایش تعداد زنان حامل ویروس ایدز به ویژه در کشورهای اروپای شرقی و آسیای مرکزی مشهود است.

گسترش بیماری ایدز درمیان زنان دلایل متعددی دارد که به نقش اجتماعی زنان و محرومیت های آنان بازمی گردد. به طور نمونه وابستگی احساسی زنان به مردان تحت تاثیرعوامل فرهنگی که باعث می‌شود زنان به رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم تن دهند، در کنار امکانات تحصیلی و آموزشی کمتر برای زنان، و یا وضع اقتصادی نامناسب و وابستگی زنان به مردان از نظر اقتصادی، و حقوق نابرابر با مردان منجر به شیوع بیشتر این بیماری در بین زنان می شود. بسیاری از زنان و دختران اصولاً آموزش جنسی نمی‌بینند و از وسایل پیشگیری از انتقال بیماری توسط خود و یا شریک جنسی‌شان اطلاعی ندارند. علاوه بر این موارد، اصولاً بدن زن از نظر بیولوژیکی برای دریافت ویروس ایدز آمادگی بیشتری دارد. طبق آمار خطر ابتلا زنانی که بدون استفاده از کاندوم رابطه جنسی برقرار می‌کنند، دو برابر مردانی است که هنگام برقراری رابطه جنسی از کاندوم استفاده نمی‌کنند.

عواقب بیماری ایدز برای زنان وخیم تر از مردان است، چرا که در صورت بیمار شدن مردان، این زنان هستند که به مراقبت از آنان می پردازند، ولی در صورت بیمار شدن زنان، مردان حاضر به این کار نیستند. این امر حتی در کشورهایی که از امکانات درمانی پیشرفته برخوردارند نیز حائز اهمیت است، چرا که اولاً ترک زنی که بیماری ایدز دارد، از سوی شریک‌اش - ‌که حتما او نیز حامل این بیماری و چه بسا که سرایت دهنده ی آن به زن بوده باشد- از نظر عاطفی برای زنان بسیار گران تمام می شود. دوماً، این بیماری تنها در مراحل بسیار پیشرفته به بستری شدن در بیمارستان و برخورداری دائمی از خدمات پزشکی می انجامد. چه بسا که سال ها زنی از این بیماری رنج ببرد و در چهاردیواری خانه ی خود زندانی باشد، چرا که هیچکس مایل به رفت و آمد با او نیست. او هرگز حق ندارد دست نوازش به سر کودکی بکشد. هیچکس مایل نیست حتی با او دست بدهد و حتی با او طوری برخورد می شود که گویی نجس است. در حالی که بسیاری از این احتیاط ها که ریشه در ترس از ابتلا به بیماری دارد، بی‌مورد است.

با توجه به این که هنوز راه حلی برای معالجه ی این بیماری یافت نشده است، پیشگیری تنها امکان مبارزه با بیماری ایدز می باشد. برای پیشگیری جدی ازگسترش این بیماری، تنها پخش بسته‌های مجانی کاندوم در بین زنان کافی نیست، بلکه بایستی بیشتر به تغییر ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی پرداخت که پیشگیری از ابتلا به ایدز را برای زنان ناممکن و یا بسیار دشوار می سازند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha