سلامت نیوز: معلمان چندی است که عدم رضایت خود را نسبت به وضعیت معیشت، بودجه آموزش و پرورش، امکانات بیمه و ... با اعتراض‌های پی در پی نشان می‌دهند اما در بودجه سال 94 هم نشانی از تغییر در وضعیت معیشتی و حقوقی معلمان دیده نمی شود.

به گزارش سلامت نیوز، نامه نیوز نوشت: کشور در فشار اقتصادی است اما دامن این بحران تا کجا پهن شده است؟ بازاریان، ساختمان سازها حتی رانندگان تاکسی و نانواها همواره از خراب بودن اوضاع صحبت می‌کنند، این وضعیت تا کجا در جان جامعه نفوذ کرده است؟ معلمان که سازنده فردای جامعه هستند هم با همین مشکلات مواجه اند؟ آیا ذهنی که باید فکر فردا را پرورش دهد، این روزها نگران هزینه‌ها و رساندن ماه به آخر است؟

بارها در اخبار شاهد اعتراض معلمان بوده‌ایم، به عنوان مثال، شمار زیادی از معلمان در نقاط مختلف کشور در اعتراض به وضعیت معیشتی خود چند روز از دی ماه از رفتن به کلاس‌ها خودداری کردند. معلمان متحصن به وضع معیشتی خود، بودجه سال آینده وزارت آموزش و پرورش و خدمات ضعیف بیمه طلایی معترض‌اند. فقط کافی است که کمی به حال و روز کارکنان آموزش و پرورش توجه کنیم، بسیاری از معلمان شهرهای مختلف در روزهای گوناگون در برابر وضعیت نابسامان آموزش و پرورش و فقر معیشتی اعتراض خود را بیان کرده اند.

این در حالی است که علی‌اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد که یک میلیون و 500 هزار تومان متوسط دریافتی فرهنگیان است اما حتی اگر دریافتی معلمان یک میلیون و 500 هزار تومان باشد و کمتر از آن نباشد، بازهم این رقم باید افزایش یابد. بسیاری از معلمان نیز در رد رقم دریافتی اعتراض خود را اعلام کردند. سیدمحمد بطحائی معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش در این رابطه بیان کرد:«بر اساس قانون نظام پرداخت هماهنگ کشوری خصوصاً در آموزش و پرورش، سایر پرداختی نداریم، اما در دستگاه‌های دیگر رفاهی، هزینه غذا و ایاب و ذهاب پرداخت می‌کنند اما برای معلمان فقط حقوق است.» این در حالی است که بطحائی افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان را مستلزم اصلاح ساختار نیروی انسانی دانست که فقط در این شرایط امکان افزایش حقوق ممکن خواهدشد.

با وجود تورم در سال جاری که به 20 درصد نزدیک شده، در بودجه ۹۴ پیش بینی شده است که حقوق کارکنان دولت ۱۴ درصد افزایش یابد. طبق ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم (افزایش حقوق در سقف اعتبارات مصوب بودجه سالانه) و بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری متناظر با تورم سال قبل خواهد بود، پس دولت با دو معیار می‌تواند نسبت به افزایش حقوق کارکنان اقدام کند که شامل نرخ تورم سال 93 و سقف اعتبارات بودجه است.

بنا به گفته نوبخت رئیس سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور بودجه سال آینده آموزش و پرورش ۲۳ هزار میلیارد تومان است و اعتبارات عمرانی وزارت آموزش و پرورش نیز از ۱۱۶ میلیارد تومان به ۱۶۱ میلیارد تومان افزایش یافته است. این در حالی است که بودجه جاری آموزش و پرورش امسال، ۲۰ هزار و پانصد میلیارد تومان بود و در لایحه بودجه دولت برای سال ۹۴، ۲ هزار و پانصد میلیارد به آن اضافه شده است که کمی بیشتراز ۱۲ درصد افزایش را نشان می‌دهد.

محمدرضا نیک‌نژاد عضو کانون صنفی معلمان ایران نیز با اشاره به اشتغال حدود یک میلیون فرهنگی در وزارت آموزش و پرورش، افزایش سهم وزارت آموزش و پرورش در لایحه بودجه پیشنهادی دولت برای سال ۹۴ را جوابگوی هزینه‌های این وزارتخانه ندانست و از عدم رضایت مالی کارکنان آموزش و پرورش اعم از معلمان، معاونان و آن بخش از نیروهای ستادی که در مدارس مشغول به کارند، خبر داد. او عدم شکایت معلمان به شیوه مدیریت علی اصغر فانی در وزارت آموزش و پرورش را به دلیل تجربه بدتر دوران 8 ساله احمدی نژاد دانست.

با وجود کاهش تعداد دانش‌آموزان نسبت به دهه 70 و 80 که انتظار می‌رفت بر روی کلاس‌ها تاثیر مثبت گذاشته، باعث شود معلمان و دبیران سختی آن دوران را فراموش کنند. اما مشکلات جدید گریبان گیر بخش آموزشی کشور شد. شاید ادامه این روند بتواند منجر به پولی شدن هرچه بیشتر مدارس همچون دانشگاه‌ها شود. در این صورت این تغییر و تحولات در تامین هزینه‌های آموزشی می‌تواند تاثیر زیانباری روی تنوع و گوناگونی متقاضیان و پذیرش دانش‌آموزان از طرف مدارس داشته باشد. افزایش هزینه‌ها ممکن است از ادامه تحصیل افراد سالخورده، اقلیت‌های قومی و کودکان طبقه کارگر جلوگیری کند.

از طرفی ممکن است این فشارها برای بیرون کردن تعدادی از معلمان از چرخه کاری به علت کم شدن تعداد دانش‌آموزان باشد. در این صورت آیا دولت فکری برای این تعداد از افراد فرهیخته کشور که شغل و جایگاه اجتماعی خود را از دست می‌دهد دارد؟ معلمان جز اعتراض بر شرایط چه راهی دارند؟ شرایطی که می‌تواند برای دانش‌آموزان رفاه بیشتری برای کسب علم و پرورش باشد چرا به دورانی سخت برای معلمان و مواجهه با عواقب منفی آن برای دانش آموزان تبدیل شود. مادران و پدرانی که در نیمکت‌های سه یا چهار نفره در کلاس می‌نشستند و به سختی دفتر خود را روی میز جای می‌دادند، می‌توانند کودکانی داشته باشند که تجربه‌ای بهتر از دوران تحصیل خود داشته باشند؟ اگر تعداد دانش‌آموزان کم و تعداد معلمان بیشتر باشد، به این معنی است که هر معلم می‌تواند وقت بیشتری برای تک تک دانش‌آموزان صرف کنند.

نگاهی به تعداد مدارس و دانش‌آموزان

بر اساس آخرین آمارهای اعلام شده از سوی مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش، در مجموع 104 هزار و 114 مدرسه و مجتمع آموزشی در سراسر کشور وجود دارد که از این میان 61 هزار و 577 مجتمع آموزشی و 42 هزار و 537 مدرسه مشغول به فعالیت هستند. همچنین پس از تطبیق اطلاعات دانش‌آموزان با ثبت احوال، در مجموع 12 میلیون و 296 هزار و 793 دانش‌آموز هم اکنون در کشور مشغول به تحصیل هستند که از میان 412 هزار و 903 نوآموز، 6 میلیون و 854 هزار و 972 دانش آموز در مقطع ابتدایی مشغول به تحصیل هستند که بر این اساس تعداد یک میلیون و 292 هزار و 197 دانش آموز در پایه اول دبستان و یک میلیون و 62 هزار و 158 دانش آموز در مقطع ششم دبستان تحصیل می کنند.

آمارها نشان می دهد، تعداد دانش آموزان حاضر در مدارس راهنمایی 2 میلیون و 124 هزار و 74 دانش آموز است و این در حالی است که در 3 پایه مقطع متوسطه تعداد 3 میلیون و 253 هزار و 554 دانش آموزان تحصیل می کنند. تازه ترین آمارها بیانگر این است که یک میلیون و 371 هزار و 398 دانش آموز در مدارس سمپاد، نمونه دولتی و غیردولتی در سراسر کشور در حال تحصیل هستند که سهم دانش آموزان پسر 790 هزار و 685 نفر و سهم دانش آموزان دختر 580 هزار و 713 نفر است. تازه ترین آمارها بیانگر این است که یک میلیون و 371 هزار و 398 دانش آموز در مدارس سمپاد، نمونه دولتی و غیردولتی در سراسر کشور در حال تحصیل هستند که سهم دانش آموزان پسر 790 هزار و 685 نفر و سهم دانش آموزان دختر 580 هزار و 713 نفر است.