سونال دانشجوی 22 ساله اهل چندیگر، فکر می‌کرد که با ازدواج با یک دکتر هندی‌‌الاصل متولد انگلیس، زندگی مرفهی در غرب خواهد داشت. این مرد او را از میان پاسخ‌های رسیده به آگهی ازدواج‌اش انتخاب کرده بود. اما پس از رفتن به انگلیس دریافت که شوهرش یک کلاهبردار است.

گروه‌های زنان می‌گویند هر سال صدها دختر به دام ازدواج با مردان هندی ساکن کشورهای آمریکا، بریتانیا، کانادا و استرالیا می‌افتند. این مردان در مورد وضعیت مالی و حتا تجرد خود دروغ می‌گویند تا جهیزیه بگیرند.

رسم پرداخت جهیزیه چهار دهه پیش در هند غیرقانونی اعلام شد، با وجود این، هنوز بسیاری آن را اجرا می‌کنند. خانواده داماد از خانواده دختر، جهیزیه (اغلب شامل جواهرات، لباس‌های گران‌قیمت، اتومبیل و پول) طلب می‌کند تا با عروس بدرفتاری نکند.

ازدواج‌های  تقلبی
به گفته‌ی گروه‌های زنان، با افزایش هندیان خارج از کشور، تعداد زنانی که با مردان ساکن خارج از کشور ازدواج می‌کنند، افزایش یافته است و به همین نسبت، تعداد شکایات زنان قربانی ازدواج‌های تقلبی سیر صعودی دارد.

یکی از مقامات رسمی وزارت امور خارجه هند می‌گوید: «هر روز در حدود سه شکایت فقط از سوی چنین قربانیانی به ما می‌رسد.» در برخی از موارد زنانی که پس از ازدواج به خارج از کشور می‌روند، تنها می‌مانند بی آن که فامیل یا دوستی داشته باشند، پول داشته باشند یا با زبان و قوانین و رسوم کشور میزبان آشنا باشند.برخی زنان تعریف می‌کنند که کتک می خورند یا در خانه زندانی می‌شوند و مثل کلفت با آن‌ها رفتار می‌شود. حتا گاهی شوهر، زن دیگری دارد.

عروس تعطیلات
نوع دیگری موسوم به "عروس‌های تعطیلات" نیز وجود دارد. در این نوع ازدواج، شوهران با سفر به هند ، به زنان قول می‌دهند که تا چند روز یا هفته دیگر با ویزا برمی‌گردند، اما دیگر برنمی‌گردند.آمار دقیقی از ازدواج‌های تقلبی وجود ندارد، اما طبق برخی از گزارش‌ها، ایالت پنجاب، تاکنون به تنهایی 15000 مورد را به ثبت رسانده است. فعالین زنان می‌گویند که تعداد عروس‌های فریب‌خورده بیش از آمار رسمی است زیرا برخی به علت شرم و ننگ ملازم با طلاق در جامعه سنتی هند در این باره حرف نمی‌زنند.

نشان دادن در باغ سبز
گاهی والدین، به امید یک زندگی بهتر، ترتیب ازدواج دخترشان با یک هندی ساکن خارج از کشور را می‌دهند. این خانواده‌ها که نمی‌خواهند این فرصت طلایی را از دست بدهند، از اقدامات احتیاطی معمول در همسریابی سنتی هندی، صرفنظر می‌کنند.
سنها سینگ، مددکار اجتماعی و از قربانیان ازدواج تقلبی، می‌گوید: «اگر مردی مقیم هند به خواستگاری بیاید، از طریق آشنایان مشترک یا سایر راه‌ها، درباره او و خانواده‌اش تحقیق می‌شود، اما وقتی که ساکن خارج کشور باشد هیچ کس درباره‌اش تحقیق نمی‌کند چون که او غربی است و بنابراین ثروتمند و محترم.»

فعالین زن می‌گویند باید کارزارهای اجتماعی برپا شود و به خانواده‌ها نصیحت شود که درباره داماد تحقیق کنند.همچنین به نظر آن‌ها باید در قانون تجدیدنظر شود تا زنانی که گرفتار مشکلات قانونی مربوط به تفاوت قوانین ازدواج در هند و کشورهای میزبان شوهر هستند، جرأت شکایت پیدا کنند. آنان پیشنهاد می‌کنند با کشورهایی که هندیان زیادی مقیم آن‌ها هستند، پیمان‌های دوجانبه منعقد شود.