سلامت نیوز:بررسی‌های اخیر پرسش‌هایی را در این مورد ایجاد کرده است که آیا عوامل ژنتیکی ممکن است برتعهد و پایداری ازدواج موثرباشند؟‌

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات،هاس والوم، محقق زیست‌شناسی درانستیتو کارولینسکای سوئد، ۵۵۲ جفت دوقلو را مورد بررسی قرارداد تا درباره ژنی اطلاعات به دست آورد که با تنظیم یک واسطه شیمیایی درمغز به نام وازوپرسین ارتباط دارد. وازوپرسین را هورمون دلبستگی می‌نامند زیرا در ایجاد پیوند عاطفی میان مادر و نوزاد نقش دارد.

این بررسی نشان داد مردانی که یک نسخه جهش یافته از این ژن را دارند، بااحتمال کمتری ممکن است ازدواج کنند و آن‌هایی هم که ازدواج می‌کنند، مشکلات زناشویی جدی پیدا می‌کنند و به همسرانی ناشاد بدل می‌شوند. یک سوم مردانی که ۲ نسخه جهش یافته ازاین ژن را داشتند، دو برابر بیشتر از بقیه دچاربحران جدی در روابط با همسرشان شده بودند.

والوم البته می‌گوید پژوهش او بر پایداری ازدواج (ونه وفاداری درازدواج) متمرکزبود و مشکل است که با استفاده از این اطلاعات، رفتارآینده مردان را پیش‌بینی کرد. اکنون او و همکارانش درحال بررسی مشابهی درمورد تاثیر این ژن بر زنان هستند.