بسمه تعالی نامه سرگشاده. خدمت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و دولتمردان و دلسوزان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران. ضمن عرض سلام. بدینوسیله بعنوان احدی از پرستاران که کمابیش مطلع از مسایل بخش سلامت کشور هستم مراتب دل نگرانی خود را از انحراف سیاستهای کلی بخش سلامت کشور از سمت توسعه همه جانبه و بهبود خدمات بهداشتی درمانی به سمت تامین منافع یک صنف مسلط (صنف پزشکان) اعلام می دارم و دلایلی در تایید این سخن در نوشتار ذیل دارم : پزشکی در ایران علم الابدان یا طریق التجاره. حوادث یک سال گذشته در بخش بهداشت و درمان کشور مسائل مهمی را در باب سیاستهای مورد اقبال قسمتی از صنف پزشکی که حاکم بر وزارتخانه و بخش خصوصی هستند آشکار کرد عملکرد و شیوه مخاطب قرار دادن معترضان توسط وزیر محترم بهداشت و درمان که خود یک پزشک است و موضع گیریها و عملکرد صنف نظام پزشکی و نیز حمایت همه جانبه برخی پزشکان در قامت نمایندگی مجلس از سیاستهای پزشک محور وزارت بهداشت و مهمتر از همه کاهش حساسیت در مورد توان علمی فارغ التحصیلان پزشکی و افزایش توقعات مادی در این قشر, نمایانگر یک رویه مخرب و خطرناک در تافته جدابافته کردن مجموعه پزشکان نسبت به دیگر شهروندان جامعه است اینکه شخصی با مدرک پزشکی برمبنای حدیث رسول اکرم که علم را دوگونه تقسیم کرده اند علم الادیان و علم الابدان صنف خود را همردیف با روحانیت و فراتر از مردم عادی قرار می دهد نشان دهنده تلاش برای نوعی جداسازی طبقاتی مخرب از سوی اقلیتی از پزشکان ثروتمند و دارای نفوذ سیاسی می باشد که حتی قدرت و جایگاه نهادی مستقل چون قوه قضائیه و نیز رویه نظارتی و قانونگذاری قوه مقننه را برنمی تابند ! آنچه در بازخورد قضیه قتل پزشک جوانی در اردبیل در یک نزاع شخصی و پرونده بازداشت یک پزشک دیگر در ممسنی استان فارس اتفاق افتاد موضعگیری های متعصب صنفی بدون برسی ابعاد حادثه و تشخیص صحت و سقم اخبارِ این حوادث بود, اینکه فقط صرف پزشک بودن مقتول یا متهم, بیانیه ها و اظهارنظرهای غیر مسئولانه و حتی اعلام عزای عمومی!!! از طرف رئیس صنف پزشکی و نامه نگاری وزیر بهداشت به ریاست محترم قوه قضائیه صورت می گیرد! یا نوع واکنش غیر منطقی و فشار به رسانه ملی بخاطر پخش یک برنامه طنز(سریال در حاشیه)از آغاز ساخت تا پایان پخش ناقص این برنامه, و ربط دادن قتل پزشکی که در نزاع شخصی فوت می کند به پخش این سریال, و تجمعات پزشکان محترم ,سوالات بسیاری را در ذهن مردم و سیاستگذاران و دولتمردان دلسوز بوجود آورده است : مگر پزشکان چه برتری نسبت به دیگر آحاد جامعه دارند و آیا خون آنها رنگینتر از دیگر شهروندان است ؟! آیا قانون در مورد پزشکان و پرستاران تفاوتی قائل شده که چهار تن از پرستاران بیگناه بیمارستان امیراعلم تهران را به بهانه تجمع و تعطیلی بخشها حکم اخراج می دهند ولی در مورد تجمعات پزشکان در رسانه ملی بازتاب می دهند و مسئولین وزارت بهداشت در بهترین حالت سکوت اختیار می کنند؟! چرا در مرگ یک معلم شریف یا پرستار فداکار و مهندسان و معدنچیان و خبرنگاران و دیگر عزیزان هموطن از اقشار مختلف چنان های و هوی عظیمی به گوش نمی رسد؟! چرا در دیگر برنامه های طنز که خواسته و ناخواسته از اقشار مختلف جامعه انتقاداتی می شود تجمع و سر و صدا به راه نمی افتد؟ و .... اما آنچه بیش از همه موجب نگرانی است این است که امروزه مدعیان علم الابدان , بجای توسعه علم پزشکی در کشور, در یک تراژدی ناامید کننده, با افزایش بیش از حد توقعات مادی خود بی محابا به تجارت روی آورده اند که کمتر پزشک متخصصی را می توان یافت که به سمت ساخت و ساز مسکن و برج سازی و شرکت در تجارت دارو و وسایل پزشکی و .... وحتی گرفتن پورسانت کشیده نشده باشد و ارگانی چون وزارت بهداشت و نیز صنف نظام پزشکی بجای همدلی با مردم در شرایط تحریم , مسابقه بالا بردن قیمت تعرفه های پزشکی و حق ویزیت پزشکان متخصص را گذاشته اند و وزیر بهداشت در طرح تحول سلامت انتظار کار طاقت فرسا از پیراپزشکان و پرستاران دارد ولی بودجه ها را به سمت جیب پزشکان متخصص روانه می کند!!! از طرفی وزارت بهداشت و شخص وزیر محترم به هر گونه انتقادی شدیدا واکنش نشان داده و با نفوذ در رسانه ملی اجازه حضور منتقدین و حتی اقتصاد دانهای مطلع از مسائل بخش سلامت را نمی دهد و این رویه نشان از به انحراف کشیده شدن پزشکی کشور است که بجای خدمت و توسعه علم پزشکی (علم الابدان )به سمت خودبرتربینی کاذب و تجارت پیشگی(طریق التجاره) و یک آپارتاید صنفی گام برداشته است ! اما آنچه که در این باره از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی سؤال دارم این است: با وجود اظهر من الشمس بودن واقعیت درآمد بالای پزشکان متخصص که با سیاستهای وزارت بهداشت بسیار بیشتر شده است و تعصب صنفی برخی مشاوران و منتصبان وزیر محترم بهداشت و دادن آمار نادرست( فیش حقوقی پزشکان را مثال می زنند ولی از دریافتی کارانه پزشکان هیچ نمی گویند) به مجلس و رسانه ملی , چرا نمایندگان محترم مجلس در برابر این آمار نادرست و تعصبات صنفی ایشان واکنشی نشان نداده و جناب وزیر محترم بهداشت بجای پاسخگویی به مجلس در مورد چگونگی هزینه کرد بودجه هنگفتی که وزارت ایشان دریافت نموده با ادبیاتی طلبکارانه با نمایندگان مجلس نطق می کند؟! چرا بدنبال سوال از شخص وزیر برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که بعد از قریب به هفت سال تعلل , بر زمین مانده , شخص وزیر با دوری از انصاف به جامعه پرستاری کشور توهین می نماید و سعی می کند با دیدگاهی واپسگرا و از سر عصبانیت, پرستاری نوین و آکادمیک امروز را در حد تزریقات پایین بیاورد ؟! واقعا ایشان بعنوان وزیر بهداشت این مملکت از خدمات تخصصی پرستاران کارکشته بیخبر است؟! آیا نمی داند و یا دانسته کتمان می کند پرستاری ایران یکی از قویترین نیروهای انسانی در دنیا را داراست که متاسفانه به دلیل سیاستهای پزشکسالارانه وزارت بهداشت سیل مهاجرت بهترین های پرستاری کشور که خیلی سریع با حقوق و مزایایی بسیار عالی جذب دیگر کشورها می شوند بیش از گذشته رواج یافته است؟!, آیا شخص وزیر بهداشت نمی داند یا کتمان حقایق می کند که اگر پرستاران در بیمارستانها و کلیه مراکز درمانی , فقط برای یک ساعت متوقف شوند برخی پزشکان صنف محور مدعی حتی توانایی اداره یک ساعته یک بیمارستان را ندارند؟! آیا وزیر بهداشت و همفکران ایشان نمی دانند که در بخش های مراقبت ویژه و اورژانس های تروما و داخلی و قلب و بخش های دیالیز و زنان و سوختگی و در پایگاه های اورژانس ۱۱۵.. مجموعه پرستاری کشور است که شبانه روز در بالین بیمار مشغول ارائه مراقبتهای علمی پیشرفته بوده و پزشکان همفکر ایشان فقط جهت یک ویزیت چند دقیقه ای تشریف می آورند و بعد در خانه امن و راحت , پشتشان به علم و مهارت پرستاران گرم است؟! جدا از این مسائل یک سؤال اساسی تر که باید برای سیاسیون و نهادهای نظارتی و نمایندگان محترم مجلس مطرح شود این است که آیا یک الیگارشی از پزشکان متخصص , برای داشتن یک حق کاپیتالاسیون نانوشته در جهت مصون نگاهداشتن این قشر از هرگونه نظارت دستگاه ها و نهادهای قانونگذاری و نظارتی و قضائی و رها بودن از هر گونه انتقاد و حسابرسی, تفکراتی در سر می پرورانند ؟! و آیا نفوذ در رسانه ملی و داشتن خبرنگار پزشک که تعصب صنفی بسیار قویتری نسبت به تعهد به رسالت خبرنگاری خود دارد و دادن آمار و اطلاعات دلخواه و گزینش شده به مردم و مسئولین ! تلاش این الیگارشی پزشکان متخصص برای ایجاد تنگنا در اجرای عدالت و قانون, در مورد این قشر است ؟! از سویی در حالیکه در تمام کشورها پرستاری آکادمیک به سوی تخصص گرایی پیش می رود امروز توسط وزیر محترم بهداشت و معاونت پرستاری ایشان, طرح های کمک پرستاری و بهیاری یک ساله راه اندازی می شود و طرح هایی ناقص و ناعادلانه مانند مبتنی بر عملکرد با تعصب بسیار و با صرف هزینه ای هنگفت اجرا شده و بعد از شکست طرح بجای بازخواست از طرح ریزان و اجراکنندگان اینگونه طرح های غیر کارشناسی بنای برخورد و توهین به پرستاران گذاشته می شود! در پایان بعنوان شهروند مطلع جامعه در بخش سلامت کشور به نمایندگان محترم مجلس و دولتمردان و سیاسیون دلسوز و جامعه پزشکان خدمتگذار و صادق که از این گروه صنف محور جدا هستند متذکر می شوم که برای متوقف کردن و تصحیح عملکرد این آپارتاید متحجر صنفی که سعی در ایجاد یک مصونیت ویژه در برابر احکام قضایی و حسابرسی نهادهای نظارتی دارند باید فکری کرد و با این اوصافی که می بینم اگر در برابر اقدامات این متعصبان صنفی سکوت کنیم در آینده یک طبقه تکنوکرات پزشکسالار با اشتهایی سیری ناپذیر خواهیم داشت که سعی دارد بر مجلس و تمام ارکان دولت و رسانه ملی و تجارت کشور تسلط یافته و با ایجاد لابی های قدرتمند از هم اکنون برای تصاحب منابع ثروت جامعه خیز برداشته و هیچگونه شراکتی را با هیچ گروه دیگری نمی پذیرد. آریافرد پرستار و شهروند ایران اسلامی.

سایت بسیار خوب و جامعی دارید . امیدوارم روز به روز موفق تر شوید.