بر اساس نتایج یك تحقیق جدید كه شرح آن در مجله رادیولوژی به چاپ رسیده است، بهره‌گیری از تكنیك اولتراسونوگرافی به صورت پیاپی و متوالی می‌تواند در تشخیص بیمارانی که در معرض ابتلا به حمله قلبی و یا سایر عوارض قلبی عروقی هستند موثر باشد.

بر اساس این گزارش؛ دکتر مارکوس ریتر محقق اصلی این پژوهش از بخش آنژیوگرافی و رادیولوژی تشخیصی دانشگاه پزشکی وین در اتریش روی حدود 1268 بیمار بدون نشانه‌ای از بیماری قلبی اما در شرایط پرخطر، آزمایش اولتراسونوگرافی سرخرگ کاروتید را انجام داد.

هم چنین این پژوهشگر و دستیارانش به منظور اندازه گیری قطر پلاک‌های تشکیل شده درعروق از برنامه کامپیوتری GSM استفاده کردند.

این محققان دریافتند که از میان نمونه‌های تحت بررسی، تعداد 547 نفر از مشکلات عروق کاروتید رنج می‌برند. هر یک از این بیماران پس از گذشت 6 الی 9 ماه تحت اولتراسونوگرافی مجدد قرار گرفتند و تغییرات پلاک تشکیل شده در عروق آنان ارزیابی شد.

اولتراسونوگرافی‌های بعدی که به منظور پیگیری وضعیت بیمار انجام شد نشان داد که سطح GSM در 40 درصد از این بیماران کاهش یافته و 37 درصد از این بیماران در طی سه سال پیگیری به یک عارضه حاد قلبی عروقی مبتلا شدند. در زمان بین اولین و دومین اولتراسونوگرافی، سطح GSM در بین 344 بیمار دیگر افزایش نشان می‌داد که از این میان نیز 92 بیمار به عوارض حاد قلبی عروقی گرفتار شده بودند.

این پژوهشگران معتقدند که پلاک‌های شکننده در سرخرگ کاروتید نه تنها به عنوان شاخصی برای حملات کاروتیدی، بلکه بعنوان زنگ خطری برای ابتلا به عوارض جدی در سایر نقاط سیستم قلبی و عروقی شناخته می شوند.

دکتر ریتر در پایان مطالعات خود تاكید می‌كند: افرادی که GSM آنان در فاصله زمانی بین دو نوبت اولتراسونوگرافی کاهش یافته بود از خطر بیشتری برای ابتلا به عارضه قلبی عروقی زودرس نسبت به بیماران با افزایش سطح GSM برخوردار بودند.

وی می افزاید: اگرچه بررسی‌های بیشتری در این زمینه نیاز است، اما اندازه گیری سطح GSM و یا انجام اولتراسونوگرفی‌های متوالی شیوه‌ای آسان و غیر تهاجمی برای تشخیص وجود پلاک‌های خطرساز و نیز کمک به اثرگذاری بیشتر سایر راه‌كارهای درمانی محسوب می‌شود.