سلامت نیوز:عبدالرضا مصری، وزیر اسبق رفاه و نماینده مجلس طی یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت : وقتی جامعه به سمتی میرود كه زنان در بیشتر عرصههای مختلف اجتماعی حضور دارند و پا به پای مردان در جامعه مشغول فعالیت هستند، این مساله در كنار مواهبی كه دارد از سوی دیگر باعث ایجاد آسیبهایی میشود. اگر در گذشته آسیبها بیشتر مردانه بودند به این دلیل بود كه مردان بیشتر در معرض صدمات اجتماعی بودند.
برای نمونه زمانی كه آمار رانندگی زنان افزایش پیدا میكند آمار تصادفات و جرائم رانندگی هم برای آنها بیشتر از قبل میشود. زمانی كه یك جمعیتی فعلی را انجام میدهند ممكن است كه تخلفی نسبت به این فعل انجام گیرد. بنابراین وقتی كه اكثر زنان در خدمات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پا به پای مردان كار میكنند، آسیبهایی هم كه به این حوزهها وارد میشود زن و مرد نمیشناسد.
به همین دلیل برابر نرخی كه حضور رشد میكند، نرخ آسیبهای آن هم افزایش مییابد. این اتفاق در هر جامعه ممكن است روی میدهد، اما بنا به عرف اجتماعی اصلا علاقه نداریم كه این جرائم در حوزه عملكرد زنان بالا برود و همین باعث میشود در كشور ما نگرانی نسبت به افزایش جرائم در بین زنان بیشتر باشد.
آموزشهایی كه باید به زنان داده شود تا میزان جرم در بین آنها افزایش پیدا نكند همان آموزشهای عمومی هستند. برای نمونه آموزش برای كاهش جرائم رانندگی و تصادفات زن و مرد نمیشناسند و به یك آموزش عمومی نیاز دارد.
با توجه به اینكه زنان معمولا هنر «نه» گفتن را بیشتر از آقایان بلد هستند این میتواند باعث شود كه آنها یك سری معذوراتی برای خودشان تعریف كنند كه از اینكه آنها در معرض آسیبها قرار بگیرند، بكاهد.
از نظر عرف هم اینكه زنان یك سری معذوریتهایی را برای خود تعریف كرده یا جامعه برای آنها تعریف كند، پذیرفته شده است. اگر در عرصهای زنان و مردان مساوی وارد شوند، زنان كمتر از مردان آسیب میبینند، زیرا آنها راحتتر میتوانند «نه» بگویند. با این وجود باید آموزشهای «نه» گفتن برای زنان را بیشتر مورد توجه قرار داد تا آنها بدانند كه حضور در عرصههای مختلف به این معنا نیست كه آنها میتوانند همه نبایدهای آن مجموعه را انجام دهند؛ آنها مختار هستند كه بایدها را انجام داده و نبایدها را انجام ندهند.
این درباره مردها كمتر است، زیرا آنها وقتی در محیطی قرار میگیرند كه خلافی روی میدهد، اعتراض به آن تخلف برایشان كار سختتری است و احتمال درگیریشان هم بیشتر است. هم برای زنان و هم برای مردان در زمانی كه جرائم غیرعمد هستند میتوان از مجازات جایگزین استفاده كرد، ولی اینكه یك قشری را از مجازات مصون كنیم باعث میشود كه قبح جرم بریزد و فرد احساس كند كه آن جرم دیگر جرم نیست.
نباید قبح جرم در جامعه ریخته شود زیرا جرم، جرم است و فرقی هم نمیكند كه یك زن یا یك مرد آن را مرتكب شده باشد.
در جرائم غیرعمد نه تنها برای زنان بلكه برای مردها هم باید به مجازاتهای جایگزین توجه كرد ولی در جرائم عمد نباید بین زن و مرد از نظر مجازات تفكیك قائل شد، زیرا اگر تفاوتی در مجازات قائل شویم بعد از مدتی شاهد این خواهیم بود كه این تمایز سبب شده است، قشری از نظر ارتكاب جرم بر قشر دیگر پیشی بگیرند.
نظر شما