سلامت نیوز: چند ماهی بیشتر به پایان كار مجلس نهم باقی نمانده و این بهانه خوبی به دست رسانه داده است تا نگاهی به كارنامه نمایندگان این دوره از مجلس بیندازد. در این بین اما زنان مجلس ماجرایی متفاوت دارند كه آن‌گونه كه اظهارنظرها و بررسی‌هایی صورت گرفته نشان می‌دهند، این زنان عملكردی چندان رضایت‌بخش برای كل جامعه و به‌ویژه جامعه زنان نداشتهاند. از سوی دیگر، فعالیت نه چندان قابل قبول این زنان به این گمانه‌زنی دامن زده است كه شاید در دوره بعدی شاهد اعتماد كمتر به زنان برای حضور در مجلس باشیم.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه آرمان در ادامه نوشت: نیمی از جمعیت 78 میلیونی كشور ایران زنانی هستند كه روزبه‌روز بر دامنه فعالیت و مشاركت آنها در عرصه‌های مختلف اجتماعی افزوده می‌شود. پیشی گرفتن زنان در ورود به دانشگاه‌ها از مردان، حضور موفق آنها در مشاغل مختلف و حضور پررنگ‌تر آنها در عرصه‌های مختلف اجتماعی این انتظار را شكل میدهد كه در سطوح كلان هم به زنان اعتماد بیشتری شود و شاهد حضور بیشتر آنها در مشاغل كلان و تأثیرگذار كشور باشیم. هر چند متأسفانه جامعه ما از این نظر هنوز نتوانسته است به جایگاه قابل قبولی برای حضور زنان در مشاغل كلان كشور دست یابد ولی مجلس شورای اسلامی به عنوان یك نهاد تأثیرگذار در كشور ما همواره پذیرای نمایندگی زنان در ادوار مختلف بوده است. حضور زنان در مجلس شورای اسلامی از همان دوره اول آغاز شد. در دوره‌های اول، دوم و سوم مجلس حضور زنان از نظر كمی بسیار پایین بود و چهار نماینده زنی هم كه در هر دوره به مجلس راه یافتند از استان تهران بودند. از دوره چهارم به بعد حضور زنان از شهرستان‌های مختلف هم در مجلس آغاز شد و از همین دوره هم حضور زنان در مجلس دوبرابری شد. بیشترین حضور زنان در مجلس هم در دوره پنجم مجلس بود كه زنان با به دست آوردن 14 كرسی در مجلس شورای اسلامی، پنج درصد از كل مجلس را از آن خود كردند. پیشرفت‌هایی كه زنان در سه دوره پنجم، ششم و هفتم داشتند این ذهنیت را تقویت می‌كرد كه حضور زنان در مجلس پررنگ‌تر و بیشتر هم خواهد شد اما برخلاف تصور موجود در دوره هشتم حضور زنان با كاهشی
33 درصدی به هشت نماینده رسید. این روند در مجلس نهم هم ادامه داشت اما مساله مجلس نهم تنها كاهش نمایندگان زن نبود؛ این دوره مشكلاتی از نظر حضور كیفی زنان هم داشت که بیشتر از كاهش حضور كمی برای جامعه و به ویژه جامعه زنان دردسرساز شد.
نگاهی به عملكرد زنان در مجلس نهم
از 9 نماینده زن مجلس در دوره نهم، فاطمه آلیا نماینده مردم تهران در كمیسیون اجتماعی، مهناز بهمنی نماینده مردم سراب در كمیسیون اقتصادی، فاطمه رهبر نماینده تهران در كمیسیون اصل نودم قانون اساسی، حلیمه عالی نماینده زابل و شهلا میرگلوبیات نماینده مردم ساوه و زرندیه در كمیسیون بهداشت و درمان، زهره طبیب‌زاده نوری نماینده مردم تهران در كمیسیون آموزش و تحقیقات، سكینه عمرانی منتخب مردم سمیرم در كمیسیون كشاورزی، آب و منابع طبیعی، نیره اخوان نماینده مردم اصفهان در كمیسیون قضائی- حقوقی و لاله افتخاری نماینده مردم تهران به عضویت كمیسیون فرهنگی درآمده‌اند. همان‌گونه كه تجربه حضور زنان در مجلس نشان داده، نمایندگان زن مجلس بیشتر در كمیسیونهای بهداشت و درمان، فرهنگی و اصل نود قانون اساسی حضور داشتهاند. برعكس در كمیسیونهای مرتبط با حوزه‌های عمران، مسكن و شهرسازی، بودجه، انرژی و اقتصادی حضور زنان كمتر بوده است. این تركیب نشان میدهد كه نمایندگان زن در 9 دوره مجلس بیشتر تمایل داشتهاند در فعالیت‌های اجتماعی مشاركت كنند كه بخشی از آن به دلیل تمایل آنان برای حمایت بهتر از حقوق زنان و خانواده بوده است. زنان این دوره مجلس علاوه بر حضور در كمیسیونهای مختلف در فراكسیون زنان هم كه منبع اصلی انتقادات علیه آنان است حضور داشتند. رئیس فراكسیون زنان مجلس فاطمه رهبر بود. اگر از كنار حضور نه چندان فعال زنان در سایر كمیسیون‌ها بتوان گذشت نمی‌توان از كنار حضور كمرنگ آنان در فراكسیون زنان به سادگی چشم پوشاند. همواره از بین آمارهایی كه از نمایندگان كم‌كار و ساكت مجلس بیرون می‌آیند نام چند نفر از نمایندگان زن به چشم می‌خورد. اما در سوی دیگر ماجرا فعال بودن این زنان و نطق‌ها و طرح‌هایی هم كه پیشنهاد داده‌اند چندان به نفع جامعه زنان نبوده‌اند و به همین دلیل می‌توان گفت حتی زمانی هم كه این زنان فعال می‌شده‌اند چندان فعالیت‌شان منطبق با خواسته‌های زنان ایرانی نبوده است. برای نمونه می‌توان به تذكرات نمایندگان زن به معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری اشاره كرد. عدم همكاری نمایندگان زن با معاونت زنان ریاست جمهوری باعث شده بسیاری از طرح‌هایی كه این معاونت تلاش می‌كند در راستای حقوق زنان به تصویب برساند، برای مدتی طولانی فرصت بررسی پیدا نكنند. اما زمانی فعالیت زنان مجلس مشكل‌سازتر از این هم می‌شود كه آنها حامی طرح‌های ضد زن می‌شوند. برای نمونه در حالی كه معاونت زنان تلاش می‌كرد زمینه را برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها كه یكی از خواسته‌های مهم زنان است فراهم كند، نمایندگان زن مجلس بارها با صراحت تمام با این مساله مخالفت كردند و شاید یكی از دلایل اصلی عملی نشدن حضور زنان در ورزشگاه‌ها را بتوان به عدم حمایت نمایندگان زن از آن مرتبط دانست. برای نمونه، نیره اخوان بی‌طرف، نماینده اصفهان درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها گفت: «اینهایی كه به مسابقه والیبال آمدند اصلا در مقابل جامعه زنان ایرانی عددی نیستند كه بخواهند آنها را نمایندگی كنند. به نظر من مساله راه ندادن زنان به ورزشگاه‌ها اصلا موضوع مهمی نیست.» شاید در این زمینه نمایندگان به پیشبرد طرح‌هایی كه به پیشرفت زنان می‌انجامد كمكی نكرده باشند اما در بعضی از موارد دیگر آنها از طرح‌های ضد زنان حمایت كرده‌اند كه از آن جمله می‌توان به كارت زرد مجلس به رحمانی فضلی، وزیر كشور، در اعتراض مجلسی‌ها به وضعیت عفاف و حجاب در جامعه اشاره كرد.
انتقادها به حضور ضعیف زنان در مجلس
مرور كارنامه زنان در مجلس نهم نشان میدهد كه نه تنها حضور زنان در این دوره از نظر كمی كاهش یافته است بلكه از نظر كیفی هم این حضور حال خوشی ندارد، به حدی كه می‌توان گفت زنان مجلس بیشتر از آنكه از نگاه جامعه زنان به مشكلات آنها نگاه كنند، نگاهی مردانه به مشكلات زنان در جامعه داشتهاند. حضور ضعیف كمی و كیفی زنان در مجلس همواره اعتراض فعالان حقوق زن را به همراه داشته است. یك نماینده سابق كه در دوران حضور او در مجلس یك دوران طلایی برای نمایندگان زن مجلس است، با انتقاد از مجلس نهم و به ویژه بیشتر نمایندگان زن این مجلس ابراز عقیده كرد كه آنها بعضا بدتر و جلوتر از نمایندگان مرد از طرح‌هایی كه به اعتقاد وی در راستای حقوق زنان نبوده حمایت كرده‌اند و به انتظارات، توقعات ملی و خواسته‌های زنان در چارچوب قانون اساسی و دیدگاه‌های حضرت امام (ره) نپرداخته‌اند. فاطمه راكعی كه در حال حاضر یكی از فعالان حوزه زنان است با تاكید بر این مطلب كه «نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی نقش مضاعفی در تحقق برابری حقوق زن و مرد دارند» ابراز عقیده كرد كه آنها تلاش خاصی برای پیشبرد آرمان‌های قانون اساسی و خواسته‌های ملی زنان نكرده‌اند، همچنین تلاشی هم برای ارائه طرح‌های به روز براساس تلا‌ش‌های نمایندگان قبلی نداشتهاند. برای درك عملكرد ضعیف زنان مجلس كافی است نگاهی گذری به وضعیت زنان در جامعه انداخت. زنانه شدن فقر، ایدز و اعتیاد تنها بخشی از صدماتی است كه جامعه زنان با آن مواجه هستند و روز به روز هم فراگیرتر می‌شوند. سهم اندك زنان در استخدامی‌های كشور یكی از مسائل مهمی بود كه اعتراض‌های زیادی را به همراه داشت و مهم‌ترین اعتراض در این زمینه بیشتر از آنكه از سوی نمایندگان زن مجلس باشد از سوی شهیندخت مولاوردی، معاونت زنان ریاست جمهوری بود. ماجرای نیلوفر اردلان و عدم اجازه همسرش برای اینكه او تیم ملی فوتسال را در مسابقات آسیایی همراهی كند باعث شد لزوم تجدیدنظر در قوانینی مانند اجازه همسر برای خروج از كشور مورد توجه قرار گیرد كه در این زمینه هم نمایندگان مجلس كار خاصی صورت ندادند. موارد گفته شده تنها بخش كوچكی از مسائل مهم در حوزه زنان در كشور ما بودند كه نمایندگان زن مجلس بی‌اعتنا از كنار آنها گذشتند.
چند ماهی بیشتر به پایان كار مجلس نهم باقی نمانده و این بهانه خوبی به دست رسانه داده است تا نگاهی به كارنامه نمایندگان این دوره از مجلس بیندازد. در این بین اما زنان مجلس ماجرایی متفاوت دارند كه آن‌گونه كه اظهارنظرها و بررسی‌هایی صورت گرفته نشان می‌دهند، این زنان عملكردی چندان رضایت‌بخش برای كل جامعه و به‌ویژه جامعه زنان نداشتهاند. از سوی دیگر، فعالیت نه چندان قابل قبول این زنان به این گمانه‌زنی دامن زده است كه شاید در دوره بعدی شاهد اعتماد كمتر به زنان برای حضور در مجلس باشیم.
نظر شما