سلامت نیوز:سلنیوم، یكی از مهمترین آنتی اكسیدان‌های موجود در بدن و جزء ریزمغذی‌ها است.

به گزارش سلامت نیوز دكتر منصور رضایی متخصص تغذیه در گفتگو با برنامه «فراسو» شبکه رادیویی سلامت اذعان داشت: سلنیوم، یكی از مهمترین آنتی اكسیدان‌های موجود در بدن و جزء ریزمغذی‌ها است كه بدن به‌مقدار بسیار كم به آن نیاز دارد. نیاز روزانه هر فرد به این ماده معدنی 50 میگروگرم است.
رضایی با بیان این که همه ما در طول روز با رادیکال های آزاد در تماس هستیم، تصریح کرد: اگر این رادیکال ها خنثی نشوند، به‌طرف استرس اكسیداتیو می‌رویم. وجود آنتی اكسیدان‌هایی مثل ویتامین E ، C  و سلینوم خنثی كننده رادیكال‌های آزاد هستند. سلنیوم سرب، آرسنیك، كادمیوم را كه فلزات سنگین هستند، از بدن دفع می‌كند.

وی در توضیح کارکردهای سلنیوم بیان داشت: نیاز به سلنیوم از دوران جنینی شروع می‌شود و تا سالمندی ادامه دارد. این عنصر در تكامل قلب و ریه جنین نقش دارد و ما باید ذخیره سلنیوم داشته باشیم؛ در غیر این‌صورت نوزاد با مشكل كمبود روبرو می‌شود. از دیگر كاركردهای سلنیوم روی عملكرد طبیعی غدد تیروئید است. در كنار ید، كمبود سلنیوم هم باعث كم كاری تیروئید می‌شود. این عنصر در ایمنی سلولی و ایمنی همورال نیز نقش دارد و كمبود آن با بروز انواع سرطان‌ها، دیابت، آرتریت روماتوئید، ناباروری در مردان همراه است. از بیماری‌های‌ مغر و اعصاب كه با كمبود سلنیوم مرتبط است، می‌توانیم به اوتیسم و آلزایمر اشاره نماییم.

رضایی با اشاره به کمبود این آنتی اکسیدان در ایران متذکر شد: سلنیوم از طریق خاك جذب گیاه می‌شود. خاك ما از نظر سلنیوم فقیر است و به همین علت گیاهی كه در چنین خاك‌هایی رشد می كند، سلنیوم را از طریق خاك جذب نمی‌كند. اگر دام و طیور از گیاهی كه سلنیوم دارند تغذیه شوند، سلنیوم گیاه وارد شیر، گوشت و تحم مرغ نیز می‌شود.

این متخصص تغذیه خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم دسته بندی كنیم منابع سلنیوم به ترتیب شامل ماهی، دانه ها و مغزها، غلات كامل و حبوبات است. البته دور ریختن آب گوشت و مرغ باعث دور ریختن املاح موجود در آن از جمله سلنیوم می‌شود و این به‌شرطی است كه مرغ یا گوشت با آب بسیار زیاد طبخ نشده باشند و آبی كه برای طبخ مرغ یا گوشت استفاده شده است، نه كم باشد و نه زیاد.

رضایی برای افرادی که به ماهی حساسیت دارند، چنین توصیه کرد: در علم تغذیه، اگر كسی به ماده‌ای حساسیت دارد باید آن ماده غذایی را حذف كند و از جانشین‌های آن ماده با مشورت پزشک استفاده كند.