دكتر عباس مینویی متخصص مغز و اعصاب در گفتگو با باشگاه خبرنگاران افزود:  مرگ مغزی عبارت است از قطع غیر قابل برگشت كلیه فعالیت‌های مغزی، بیمار مرگ مغزی شده فعالیت طبیعی قلب را داشته اما تنفس ارادی و خودبه خودی ندارد و با كمك دستگاه تنفس می كند.
وی گفت: بیماری كه دچار مرگ مغزی شده است حداكثر 107 روز با كمك دستگاه  زنده می ماند.
دكتر مینویی با اشاره به اینكه فردی كه دچار مرگ مغزی شده نامزدی اهدا عضو را دارد  گفت: شرط سنی برای اهدا اعضا مطرح نیست و تنها در مواردی خاص اهدا اعضا  ممنوع است.
وی افزود: در تهیه عضو  از فرد مرگ مغزی شده باید در كوتاهترین زمان ممكن با حفظ عملكرد اعضا عمل برداشتن عضو انجام شود.
وی درمورد تاریخچه برداشتن عضو از فرد مرگ مغزی شده گفت: نخستین بار تعریف  علمی و قابل قبول مرگ مغزی در سال 1962 میلادی در فرانسه ارائه شده و مورد  قبول محافل پزشكی قرار گرفت اما از نظر قانونی استفاده از اعضا در مرگ مغزی در سال 1970 میلادی مصوب شد در كشورهای مختلف مورد قبول واقع شد.
وی افزود: در ایران نیز تصویب مرگ مغزی برای اهدا اعضا در سال 1379 در مجلس ششم انجام و دستورالعمل اجرایی آن در سال 81 در هیأت وزیران تصویب شده و در تیم پیوند مورد اجرا قرار گرفت.