با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و تبلیغات کاندیداها، سازمان نظام پرستاری بر اساس رسالت صنفی و حرفه ای خود، با طرح پنج سئوال به بررسی برنامه‌های نامزدهای پرداخته است.

۵سئوال کلیدی پرستاران از کاندیداهای ریاست جمهوری

سلامت نیوز: با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و تبلیغات کاندیداها، سازمان نظام پرستاری بر اساس رسالت صنفی و حرفه ای خود، با طرح پنج سئوال به بررسی برنامه‌های نامزدهای پرداخته است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری، متن نامه به این شرح است:

کاندیدای محترم دوزادهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری

با سلام و آرزوی تندرستی

برخورداری از سلامتی حق مردم و تامین آن بر اساس اصل ۴۳ قانون اساسی وظیفه حاکمیت است. در این گستره، پرستاران به لحاظ شرایط خاص کاری و گذران زمان طولانی در کنار بیماران، در عمل تاثیر گذارترین گروه در نظام سلامت به شمار می روند که بیشترین خدمات بهداشتی درمانی را به مردم عزیز ارائه می نمایند. متاسفانه بی توجهی به این بزرگترین و محوری ترین گروه نظام سلامت طی دو دهه گذشته باعث آسیب های جدی و زیان بار به موضوع سلامت مردم گردیده است. به عبارت ساده تر می توان گفت دولت های اخیر به موضوع خطیر تامین سلامت مردم توجه جدی و واقعی نداشته اند. سازمان نظام پرستاری در راستای رسالت حرفه ای خود یعنی احقاق حقوق حقه مردم در حوزه سلامت و همچنین جهت رفع موانع خدمتی جامعه بزرگ ۳۰۰ هزار نفری پرستاری کشور که کمترین و نزدیکترین فاصله را با مردم دارند در راستای انتخاب فرد اصلح برای تصدی ریاست قوه مجریه، با طرح ۵ سوال انتظار دارد کاندیدای محترم ریاست جمهوری برنامه ها و راهکارهای مدنظر خود جهت برون رفت از وضعیت نا مطلوب فعلی را ارائه نموده تا مردم و جامعه بزرگ ۳۰۰ هزار نفری پرستاری کشور که به شکلی مورد وثوق آنان در حوزه سلامت هستند، بتوانند کاندیدایی را که برنامه مناسبی برای انجام این وظیفه حاکمیتی جهت ارتقاء نظام سلامت کشور دارند انتخاب نمایند.

۱- با عنایت به اینکه گروه پرستاری بیشترین خدمات بهداشتی درمانی را به جامعه تحت پوشش ارائه می نمایند و در حقیقت نزدیکترین گروه به بیماران و مردم هستند و به عنوان صاحبان فرآیند می توانند صاحب نظر ترین گروه در خصوص مشکلات بیماران و مردم درحوزه سلامت باشند ولی متاسفانه کمترین تاثیر را در روند برنامه ریزی، سیاست گذاری و تصمیم گیری ها در حوزه سلامت دارند. بطوریکه حتی در تخصصی ترین مسائل مربوط به پرستاری، نیز دیگران برای آنان تصمیم میگیرند! آیا جنابعالی اساساً اعتقادی به تفکر مشارکت در تصمیم گیری دارید و اگر دارید برنامه جنابعالی جهت نظام مبتنی بر خرد جمعی با جلب مشارکت صاحبان فرآیند به ویژه پرستاری در حوزه سلامت چگونه خواهد بود؟

۲- سختی ناشی از ماهیت شغل پرستاری، مواجهه مکرر با بیماران بدحال و در حال احتضار، فشار و سنگینی  ناشی از  کار در شیفت های غیر متعارف، مسئولیت حفظ جان بیماران، تماس مکرر با عوامل خطرناک بیماری زا مثل ایدز، هپاتیت، آنفلوانزای خوکی و... و از طرفی فقدان جذابیت های لازم حرفه ای باعث افزایش آمار ترک کار، تغییر شغل، مهاجرت و حتی خانه نشین شدن پرستاران در اثر بی رغبتی فارغ التحصیلان این رشته به کار در این حرفه با شرایط فعلی شده است. این در حالی است که علیرغم وجود۱۸۰ دانشکده پرستاری و فارغ التحصیل شدن بیش از ده هزار نفر پرستار در سال بازهم شاهد کمبود شدید کادر پرستاری و تحمیل اضافه کاری اجباری به پرستاران و در نتیجه محروم شدن مردم از دریافت حداقل خدمات پرستاری و افزایش خطاهای پرستاری و تحمیل خسارت های سنگین به مردم هستیم، راهکارهای جنابعالی برای جبران خدمت و صیانت از نیروی کار پرستار به منظور دسترسی استاندارد آحاد مردم به خدمات مراقبتی ایمن و کاهش خسارات در این زمینه چیست؟

۳- آنچه که جامعه پرستاری کشور از آن رنج می برد اختلاف طبقاتی، تبعیض و بی عدالتی حاکم بر وزارت بهداشت در خصوص توزیع منابع و امکانات و اعطای مسئولیت ها است، برنامه  جنابعالی در خصوص بر قراری عدالت همه جانبه در نظام سلامت چیست؟

۴- به رغم تصویب قوانین مختلف در حوزه پرستاری متأسفانه برخی قوانین مثل قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری به رغم گذشت بیش از ۱۰ سال تا کنون اجرایی نشده و برخی از قوانینی که اجرایی شده مثل قانون سخت و زیان آور بودن حرفه پرستاری، بسیاری از کارکنان پرستاری از مزایای آن محرومند. برنامه جنابعالی برای اجرا شدن قوانین معطل مانده و عدم اجرای قانون برای مشمولین قانونی چیست؟

۵- مدیریت معجون عصر حاضر است و بیشترین مشکل نظام سلامت نه در تامین منابع بلکه در مدیریت منابع است. مدیران نظام سلامت بایستی مجهز به دانش، مهارت و تجربه مدیریتی باشند. معمولاً امور حساس و حیاتی مثل سلامت مردم به دست مدیران بسیار توانمند سپرده می شود و این در حالی است که وزیر بهداشت، معاونین، رؤسا و معاونین دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور، روسا و معاونین بیمارستان ها و مدیران در سیستم بهداشت و درمان کشور که عمدتاً پزشک متخصص و عضو هیات علمی هستند و نه تنها دانش، تجربه و مهارت کافی بلکه انگیزه و وقت لازم جهت مدیریت نظام سلامت را ندارند. این در حالی است که انبوه فارغ التحصیلان تخصصی مدیریت بهداشت و درمان و اقتصاد سلامت بیکار هستند و نتیجه آن اتلاف منابع، ناکارآمدی سیستم، درمان محوری و خارج شدن سلامتی مردم از اولویت و نهایتاً ایجاد خسارت برای جامعه است. آیا جنابعالی برنامه ای برای استفاده از تجربیات موفق کشورهای توسعه یافته در بکارگیری وزیر، معاونین و مسئولین متخصص لکن غیر پزشک برای نظام سلامت دارید؟

توفیق جنابعالی را در خدمت خالصانه به ملت شریف ایران از خداوند متعال خواستارم.

  

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha