سلامت نیوز:ابعاد واژه «جنگ» به هر زبانی، از ١٠ حرف تجاوز نمی‌كند اما پاكسازی و محو عوارض انسانی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی‌اش تا ده‌ها سال طول می‌كشد و ده‌ها هزار قربانی و داغدار و مجروح به جا می‌گذارد. جنگ، این روش انسان‌كشی مصنوع بشر، ادواتی دست‌ساز انسان هم ضمیمه دارد؛ ادواتی كه گاه، نسخه اولیه‌اش، كشفی در مسیر ارتقای علم بود و اگر امروز و پس از قرن‌ها، كاشفانش زنده بودند و شاهد آن كه چطور پرورده ذهن‌شان به ابزاری برای كشتار بی‌رحمانه تبدیل شد، از كتابت الفبای كشف‌شان منزجر می‌شدند.
به گزارش سلامت نیوز، اعتماد نوشت: مین كه چیزی نیست جز یك محفظه فلزی یا پلاستیكی حاوی ماده منفجره، یكی از این مصنوعات است كه تمام قدر و ارزشش به ماده محتوا باز می‌گردد. اینفوگرافیك مین، تصویر واضحی از آسانی استفاده از این جنگ افزار مرگبار ارایه می‌دهد؛ تصویری با مختصات مرگ، ناتوانی، معلولیت، مجروحیت، از دست دادن‌ها و از دست رفتن‌ها كه گناه قربانیان، چیزی نیست جز آن كه آنها، جنگ را انتخاب نكرده بودند.
مین چیست؟
مقداری ماده منفجره كه در محفظه‌ای فلزی، چوبی یا پلاستیكی در اندازه‌های گوناگون قرار گرفته و برای نابودی خودروها، كشتی‌ها، قایق‌ها، هواپیماها و آسیب‌زدن به آنان و زخمی كردن افراد استفاده می‌شود. در تعریف مندرج در پیمان اتاوا، مین، وسیله‌ای است كه روی سطح زمین یا زیر خاك قرار می‌گیرد و طوری طراحی شده كه در اثر حضور، نزدیكی یا با تماس یك فرد منفجر شود.
در حالی كه مین‌ها در دو نوع مین ضد نفر – زمینی (مین خوشه‌ای، مین نارنجكی، مین انفجاری سبك و سنگین) و مین ضدتانك (سبك و سنگین) طبقه‌بندی شده‌اند، به طور معمول، مواد منفجره كارگذاشته در محفظه مین با حركت، لرزش یك یا چند ماسوره (فنر و سوزن) و چاشنی (مواد منفجره حساس) در هنگام عبور افراد یا تانك و خودرو فعال شده و انفجار رخ می‌دهد.
نمونه‌های اولیه مین، طی قرن ١٥ میلادی و توسط كشور چین ساخته شد و مورد استفاده قرار گرفت و سپس در قرن ١٦ میلادی، اروپاییان دست به كار ساخت نخستین نمونه از مین‌های زمینی شدند.
مین‌های زمینی، عمدتا تركش‌زا و دارای ١٠ الی ٢٥٠ گرم ماده انفجاری - اغلبTNT یا RDX - است كه با وارد آمدن فشاری در حدود ٥ الی ٥٠ كیلو یا كشش سیم منفجر می‌شود. مین‌های ضد نفر در عمق حداكثر ٥٠ تا ١٠٠ میلیمتری زمین كار گذاشته می‌شود تا اثر مخرب هر چه بیشتر داشته باشد. مین‌های ضد تانك حاوی ٢ الی ٩ كیلوگرم ماده انفجاری هستند و مكانیسم انفجاری آنها نیازمند وارد آمدن فشاری در حدود ١٠٠ تا ٣٠٠ كیلوست و در عمق حداكثر ١٥٠ میلیمتری زمین كار گذاشته می‌شود و TNT یا تتریل، ماده منفجره اغلب مین‌های ضد تانك است. مین‌های ضد نفر را به «سربازان همیشه بیدار» تشبیه كرده‌اند و بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی ممنوعیت مین‌های زمینی ICBL بیش از ٣٥٠ نوع مین ضدنفر در ٥٠ كشور دنیا تولید می‌شود. مین‌های زمینی حداقل ١٠ برابر بیشتر، غیر نظامیان بعد از جنگ را می‌كشد یا مجروح می‌كند.
در طول ٦٥ سال گذشته بیش از ١٤٠ میلیون مین در زمین‌های ٧٠ كشور دنیا كار گذاشته شده و تخمین زده می‌شود سالانه حدود ٢٤ هزار نفر در اثر انفجار مین و مهمات عمل نكرده، كشته یا مجروح می‌شوند. انفجار مین باعث نابینایی، سوختگی، از دست دادن عضو یا جراحات تركش در قربانیان می‌شود. قربانیانی كه اغلب به دلیل از دست دادن خون یا نرسیدن به‌موقع به مراكز درمانی می‌میرند و نجات‌یافتگان، اغلب به قطع عضو، بستری طولانی مدت و توانبخشی گرانقیمت نیاز دارند. در حالی كه هزینه ساخت یك مین، حداكثر ٥ دلار برآورد شده، برآورد می‌شود پاكسازی و خنثی كردن هر مین نیازمند هزینه كرد ٣٠٠ الی ١٠٠٠ دلار باشد.
نظر شما