به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبر آنلاین :
مریم صدرالادبایی،مهدی قنبر  :در آخرین جلسه کمسیون اجتماعی نمایندگانی  از سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی حضور داشتند تا علت بالا رفتن آسیب های اجتماعی  را بررسی کنند . طلاق و آمار رو به فزونی هر روزه اش در راس آسیب های اجتماعی قرار گرفته است و  به دنبال آن معضل زنان و کودکان خیابانی و اعتیاد خود نمایی می کنند ، آسیب های که به گفته اعضای کمسیون اجتماعی مجلس به مرحله هشدار رسیده اند به همین دلیل اعضای کمسیون اجتماعی مجلس تصمیم گرفتند تا  مشکلات را با مسوولان  مورد بررسی قرار دهند تا شاید بتوانند به راهکاریی برای کمتر کردن این آسیب ها و یا حداقل جلوگیری از بالا رفتن هر روزه آمار آن ها  برسند . ما هم میز گردی با حضور  سید جواد زمانی سخنگوی کمسیون اجتماعی محمد رضا شعبانی نماینده کرمانشاه و عضو کمیسیون آموزش  و صمد فدایی نماینده استان کرمانشاه و شهرستان سنقر کلیایی  و عضو کمیسیون اجتماعی، رئیس کمیته آسیب های اجتماعی و عضو کمیته تحقیق و تفحص از سازمان تامین اجنماعی تشکیل دادیم تا پاسخی برای سئوالات متعددمان در ارتباط با بحث آسیب های اجتماعی و حلقه مفقوده حل مشکلات آن بیابیم .

 آخرین جلسه کمیسیون اجتماعی تا پیش از بررسی لایحه پنچم به افزایش آسیب های اجتماعی می پرداخت این آسیب ها شامل بسیاری چیز ها از طلاق تا اعتیاد و شرارت  ، کودکان  و زنان خیابانی و.... می شود شما به عنوان اعضای کمیسیون آمارخاصی از افزایش اسیب های اجتماعی دارید که نگران شده اید؟

زمانی: آمار خاصی در هیچ یک از این موارد وجود ندارد ولی نمودار آسیب های اجتماعی در همه جوامع وجود دارد در مواردی انقدر کم هستند که در جامعه بروز  پیدا نمی کند. ولی در مواردی این موارد آنقدر زیاد است که در جای جای جامعه می توان آن ها را دید.مواردی که به ان اشاره شد آنچنان در جامعه ما نمود پیدا کرده که باید آن را اسیب شناسی کرد. در چنین شرایطی وظیفه مجلس و کمیسیون اجتماعی بود تا به این موضوع ورود پیدا کند و از مسئولین مرتبط در وزارت کشور و نیروی انتظامی دعوت کنیم تا متوجه شویم مشکل در کجاست و راه حال های پیشنهادی آنها چیست . زیرا باید مشکل را از کسی پرسید که در حال برخورد با مشکل است و واقعیت این است بعد از بیان مشکل مسئله به یک کلاف سردرگم تبدیل شد
 یعنی مشکل به بحث خلا قانونی  موجود باز می کردد. برای مثال در مورد زنان خیابانی نیروی انتظامی می گوید ما می توانیم در مدت یک هفته با این مشکل برخورد کرده و آنها را از سطح شهر جمع کنیم ولی جایی برای نگهداری  آن ها وجود ندارد بهزستی هم می گوید که ما متول نگهداری نیستیم .

زمانی :به هر حال .اولین سوال ما از نیروی انتظامی است که چرا با این معضل های اجتماعی برخورد نمی کنید؟ نیروی انتظامی در جواب می گوید که هرزمانی که از او خواسته شود به سرعت می تواند زنان خیابانی و معتادان را جمع اوری کند.از ما هم می پرسد که وظیفه من جمع کردن این افراد است اما در نیروی انتظامی که نمی توانم آن ها را نگه دارم زیرا نه جای آن را دارم و نه قانون به من این اجازه را می دهد.به بهزیستی می گوییم که نیروی انتظامی اعلام کرده که 24 ساعته می تواند همه زنان و معتادان خیابانی را جمع کنم.اما بهزیستی می گوید من هم نه اعتبار و نه چنین جایی را برای نگه داری آنها دارم. از سوی دیگر هم می گویند که ما نیرو و اعتبارمان را برای پیشگیری گذاشته ایم.تا دختران ما به زنان خیابانی تبدیل نشوند..شما از این مورد چه برداشتی می کنید؟ بخواهیم به این شکل پیش برویم باید دور تسلسل واری بزنیم . متاسفانه ما عادت کرده ایم که مشکلاتمان را به گردن دیگری بیندازیم
در نهایت کمیسیون اجتماعی در خصوص کنترل آسیب های اجتماعی به چه نتیجه ی رسید اگر خلا قانونی وجود ندارد؟

زمانی : پیش از هرچیز قانون گذار برای قانون گذاری باید در ابتدا به شناخت صحیح در آن امر برسد..در ادامه هم دیدیم که در این خصوص خلاقانونی نداریم . اما اگر قصد آسیب شناسی داشته باشیم باید بگوییم بسیاری از این مسایل به بیکاری باز می گردد.مهمترین معضل جامعه ما بیکاری است. در کمیسیون نماینده نیروی انتظامی گفت خانمی که زن خیابانی بود را به زندان انداختیم و قتی توبه کرد و می خواستیم او را آزاد کنیم از ما خواست تا او را آزاد نکنیم زیرا نه جا دارم و نه کار پس به ناچار دوباره به سمت کارهی قبلی ام باز می گردم. به این ترتیب می شود فهمید که آسیب شناسی آسان است اما رفع آن کار ساده ای نیست. ایجاد اشتغال ، فرهنگ سازی ، ایجاد تفریحات سالم این ها همه زمانی می تواند اثر گذار باشد که ما با معضل بیکاری رو برو نباشیم . جز این هایی که عنوان شد هیچ راهکاری نمی توان ارایه کرد.

فدایی: چند نکته را باید به صحبت های اقای زمانی اضافه کنم. .ما در سال 1388 حدود 13 % رشد طلاق را در کشور داشیم و به تناسب آن یک در صد رشد ازدواج را شاهد هستیم . 15% رشد اسیب های اجتماعی در کشوررا بطور سالانه داشتیم. در کنار این آمار ها موارد دیگر هم داشته ایم مانند افزایش سن ازدواج ، کاهش بلوغ جنسی ، کاهش سن فرار از خانه ، کاهش سن اعتیاد. امروز حدود 6 میلیون زن مطلقه در کشور داریم . از هر چهار ازدواج در سال 1388 یک مورد به طلاق رسیده است. مقام اول را به نسبت جمعیت تهران دارد. در مقام های بعدی خراسان ، کرمانشاه و کردستان هستند. متاسفانه این ها زنگ خطری برای جامعه ما هستند.در این باره ما دو نهاد و موسسه را می شناسیم به نام های بهزیستی و شهرداری را که به صورت مستقیم با پدیده زنان خیابانی درگیر هستند. این عدم پذیرش بهزیستی از مسئولیتش قابل قبول نیست.در همه دنیا یکی از کار های مهم بهزیستی سامان دادن این نوع آسیب ها است. این دلیل نمی شود بخاطر وسیع بودن حوزه کاری از مسئولیت های دیگرش شانه خالی کند.شناخت و مقابله با اسیب های اجتماعی در حوزه زنان یکی از مهمترین وظایف سازمان بهزیستی است. در همه دنیا شهر داری ها پا به پای بهزیستی ها این مسوولیت را به انجام می رسانند و بخشی از اعتبارات و بوجه سالانه خودشان را دراین بخش هزینه می کنند. البته شهرداری ها در تهران هم طرح تاسیس خانه هایی ریحانه را داشتند. اما چرا این طرح به انجام نرسید؟ بهر حال ما باید برای زنان خیابانی هم برنامه داشته باشیم. بهزیستی در این خصوص باید برنامه بدهد و در پی توانمند سازی و اشتغال این زنان باشد. اگر این اتفاق نیفتد ما همچنان شاهد آنچه که اکنون می بینیم خواهیم بود. راهکار من در این خصوص یک کاسته شدن سیاست های پیشگیرانه معضلات اجتماعی است. به این ترتیب ، بهزیستی ، شهرداری و نیروی انتظامی در این خصوص باید به یک اجماع برسند و دولت ها از انها حمایت کنند. چراکه نیاز است که دولت در این قسمت سرمایه گذاری کند.من بر خلاف اقای زمانی معتقدم ما در این بخش خلع قانونی داریم.برخی از جرم هایی که جدیدا به کشور ورود کرده از نظر جرم شناسی هنوز تایید نشده است . و مبنای برخورد قانونی جرم شناسی ندارند

زمانی : ما در اینجا یک واقعیت داریم و یک حقیقت این موارد یک واقعیت است اما یک حقیقت نیست من هم معتقدم که سامان دهی اینها با بهزیستی است و در این خصوص هیچ شک و شبهه ای نیست.اما مگر سازمان بهزیستی چه قدر فضا برای نگهداری زنان خیابانی دارد.حال فرض را بر این می گذاریم که این میزان فضارا دارد تا چه زمانی باید از این افراد نگهداری کند. باید اصلاح کند و به جامعه بازگرداند وقتی به جامعه بازگشتند باید توسط چه کسی هدایت شوند ایا بهزیستی قدرت اشتغال را هم برای آنها دارد ..سرو سامان دادن این کار با بهزیستی است  اما بهزیستی اینقدر قدرت و اعتبار ندارد که همه این کار ها را تا ایجاد اشتغال برای زنان خیابانی ایجاد کند. از سوی دیگر اگر ما نیاز به قانون نداشته باشیم دیگر مجلس و حضور نمایندگان برای قانون گذاری بی معنا بود. اما نظر من این است که معضلات و اسیب های مطرح شد.بخاطر خلا قانونی نیست.
یکی از راههای مقابله با این آسیب های اجتماعی مسئله  پیشگیری و ِآموزش است. ما می توانیم با هزینه کمتر تاثیر بیشتری نیز داشته باشیم آقای شعبانی نظر شما به عنوان یکی از اعضای کمسیون اجتماعی چیست؟

شعبانی : کشور ما ، مردم و نظام ما دشمن دارد . ما دشمنانی داریم که دوست ندارند این نظام اسلامی ما به آن اهداف اسلامی و عالی اش برسد.یکی از برنامه ها آنها این است که جوانان ، زنان ما و نخبگان جامعه ما را منحرف می کنند.بخش عمده این اسیب های اجتماعی ما ناشی از تبلیغات سوء دشمنان ما است .زیرا دوست ندارند جوانان ما روی پای خودشان بایستند.اما قانون، تربیت خانوادگی و دینی و اجتماعی و آموزش و پرورش حلقه های به هم متصل است که می تواند مانع این معضلات بشود. در مرحله بعدی مجری و ناظر قانون اگر همتی در این خصوص داشته باشد آسیب اجتماعی جامعه ما کاسته خواهد شد. نمی گویم این اتفاق صد درصد خواهد شد. در فصل پنجم این این برنامه به بهبود فضای کسب و کار اشاره دارد. اگر در جامعه موقعیت ها شغل های متعدد ایجاد کنیم قطعا از این اسیب ها کاسته خواهد شد. ما باید این زیر ساخت ها را انجام دهیم و بکوشیم تا این معضلات اجتماعی را ریشه کن کنیم
 

یعنی شما دلایل افزایش این معضلات اجتماعی  و افزایش 15% آسیب های اجتماعی را ناشی از دشمن خارجی می دانید؟ ما هم قبول داریم که بوجه هایی بر علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب شده است  و تبلیغات منفی در باره ما می شود. اما بحث های ناشی از کودکان خیابانی وموارد دیگری که عنوان شد را هم ناشی از دشمنان خارجی می داند؟فکر نمی کنید بهر حال بخش  از این مشکلات بخاطر تصمیمات و مسایل اجتماعی داخلی است.

شعبانی : بهر حال در این باره اشتغال ، نبود اموزش صحیح ، تربیت خانوادگی مانند حلقه های زنجیر با هم در بروز معضلات اجتماعی تاثیر دارد. بهر حال ما اگر خودمان پاییبند به قانون باشیم. دستگاه های اجرایی ما قانون را رعایت کند و دستگاه های نظارتی بر این اجرا به درستی نظارت کنند. و تعهد وجدانی در قبال این مسئله داشته باشیم بسیاری از این اسیب ها کاسته خواهد شد
فدایی : در تکمیل سخنان اقای شعبانی باید بگویم . در بخشی که آموزش و پرورش می تواند بخوبی در آن حضور داشته باشد بخش آموزش مهارت های زندگی است. البته چند سالی است که در کشور ما آغاز شده اما روند آن بسیار کند و کمرنگ است. اگر روی این بخش سرمایه گذاری شود. با کمترین هزینه و بهترین راه پیشگیری خواهد بود.
زمانی: کشور ما به هیچ کشوری قابل مقایسه نیست زیرا بسیاری چیز هایی که برای ما معضل اجتماعی است برای کشور های دیگر معضل اجتماعی به حساب نمی اید . رسانه ها و تبلیغات عامل مهمی برای تحریک قدرت جنسی در میان دختر و پسر در دنیا است . آنها همانطور که این قدرت را تحریک می کنند زمینه هایی را هم برای ان ایجاد می کنند. ولی در کشور ما سایت ها و شبکه های و فیلم ها این حس تحریک می شود اما شرایط آن محیا نیست. زیرا سن ازدواج بالا رفته . به این ترتیب بسیاری از مشکلات ما در این قسمت ایجاد می شود. یعنی نه قدرت داشتیم جلوی تحریک میل جنسی را بگیریم و نه توانسته ایم شرایط را برای حل مشکل فراهم کنیم . زیرا کشور ما بخاطر مسایل دینی و هویتی و اخلاقی بسته عمل کرده است.
سخنان شما در این خصوص درست است. اما برخی ازآسیب ها  مانند بحث طلاق را نمی توان به این مضوع مرتبط دانست .

زمانی : این موضوع نیز متاثر از این شبکه ها است. پیش از این طلاق در کشور ما یک قبح خاصی داشت. اما امروز این قبح از بین رفته است. البته طلاق علت های دیگری هم دارد اما در ریخته شدن قبح طلاق را شبکه های ماهواره ای بوجود آوردند. یکی دیگر از دلایل اصلی طلاق به بیکاری باز می گردد. همسر بیکار معضل ازدواج است. تغییر سریع جامعه دیگر دلیل دیگر بروز طلاق است. در این خصوص ما دچار اختلاف های فکری شده ایم. اما اینکه چرا سن ازدواج بالا رفته بخاطر این است که سن تحصیل افزایش یافته ،کسی هم که دانشجو است ،کار ندارد شرایط ازدواج را ندارد. پس از این که درس تمام می شود شغلی وجود ندارد. اما اگر شغل ایجاد شود جوانان ما خودشان راغب به ازدواج هستند
جامعه ای که در حال توسعه است بهر حال باید مرحله گذر را پشت سر بگذارد. این دوره در همه وجوهش مشکلات خاصی دارد. پذیرش این تغییرات برای برخی بسیار سخت است. شما به عنوان نماینگان مجلس باید به این بیندیشید که چه باید کرد که اثرات منفی این گذار کاهش یابد.گویا اقای فدایی یادداشتی هم در خصوص کاهش تبعات طلاق نوشته اند.

فدایی :ما دو نوع گذار داریم نوع اول به تغییر جامعه از سنتی به صنعتی است. نوع دوم گذار هم از حکومتی به حکومت دیگر است . این دو در کشور ما همزمان باهم در حال وقوع است. یعنی یک گذر صنعتی و فرهنگی توامان بایکدیگر پیش می رود
به نظر شما گذار فرهنگی و حکومتی پس از سی سال به اتمام نرسیده است؟ سی سال زمانی کافی برای گذشتن از این گذار نیست؟

فدایی :سی سال زمان خوبی است تا این گذار به انجام برسد. اما اگر کاری به خوبی انجام نشود اگر صد سال هم طول بکشد انجام نخواهد شد. در سال های آغاز انقلاب این گذر راحت تر و بهتر این مسیر را طی کردیم. اوایل انقلاب چیزی به نام بدحجابی که در این اواخر مطرح شد را نداشتیم. پس گذر را خوب نگذراندیم. ما گذر زمان داشتیم اما گذر فرهنگی نداشته ایم . اگر بخواهیم جلوی معضلات ناشی از این گذر را بگیریم باید با همان سرعت که این گذر ایجاد می شود راه چاره هم برای آن ها بیندیشیم . نمی شود که ما از سنتی به صنعتی حرکت کنیم اما فقط سنتی بیندیشیم.راهکار هایی را پیدا کنیم که با وجود همگام شدن ما با سرعت مهمترین فاکتور در اینجا بحث فرهنگی است. باید از درون خانواده و مدرسه و جامعه در فکر فرهنگسازی باشیم . باید امزش و پرورش ما به روز شود . امروز آموزش و پرورش ما هم سنتی عمل می کند و درگیر و نمی توان برای برخی مسایل و بخصوص اسیب های اجتماعی که به روز پیش می ایند پاسخ مناسب پیدا کند. مراکز دینی ما باید به روز شوندو باید به دنبال بسیاری از شبهاتی که برای جوانان پیش می اید پاسخ بیابند.پس با شناخت درست از اسیب ها یافتن راهکار های درست ، ایجاد بستر های فرهنگی صحیح می توان این مرحله گذر را با کمترین اسیب پشت سر گذاشت
ما در بسیاری جهات و به لحاظ فرهنگی با تضاد مواجه هستیم.در روستا سراسر این کشور  امکان دسترسی به شبکه های ماهواره ای  به سهولت  وجود دارد.فرهنگ این شبکه ها وارد یک خانواده روستایی می شود  که مهارات های ارتباطی را ه ان شکلی که آنجا مطرح می شود را بلد نیست. این حرکت چه نتیجه ای را در پی خواهد داشت .

زمانی : یکی از نمونه ها از مشکلات طلاق نا اشنایی نا اگاهی از مسایل رفتاری و جنسی است. اتفاقاٌ در این خصوص قانون هم داریم اما افراد چگونه به این قانون عمل می کنند. افراد پیش از ازدواج باید برای ثبت ابتدا ازمایش بدهند و همچنین برای پاره ای توضیحات آموزش های آمیزشی به بهزیستی بروند.اما برگهای را که باید پس از گذراندن دوره آموزشی از بهزیستی بگیرند را با خواهش و تمنا پر می کنند و باز می گردانند. این ها مهارت هایی که بچه های ما از دوره های ابتدایی به بعد باید آنها رابیاموزند
 

  با توجه به اینکه در آخرین جلسه کمیسیون اجتماعی در خصوص آسیب های اجتماعی بحث شد. جهت جمع بندی راهکار شما برای پایین آمدن و به حد اقل رسیدن اسیب های اجتماعی چیست؟ در دورانی آوردن نام زنان خیابانی هم قبحی داشت .امروز بخاطر زیاد بودن این اسیب ها دیگر کاملا مشهود است. برای کم کردن نامطلوب این اسیب ها پیشنهاد شما چیست؟

فدایی: ما همگی به تاثیر مهم آموزش رسیدیم
زمانی : بله اولین تلاش ما باید برای پیشگیری باشد که چیزی به این آمار زنان خیابانی اضافه نشود. برای کسانی که در این راه افتاده اند معتقدم که باید همه نهاد ها همکاری کنند در غیر این صورت هرگز کسی از این امار کم نخواهد شد بلکه متاسفانه شاهد آن خوهیم بود که این امار روبه افزایش رود
در وهله اول باید شکل و معضل را پذیرفت . در غیر این صورت هر روز بر میزان اضافه خواهد شد. به عنوان مثال معتاد تا زمانی که نپذیرد که معتاد است نمی تواند مداوا شود.پس جامعه هم باید بپذیرد که این معضل و مشکل وجود دارد متاسفانه جامعه هنوز این واقعیت را نپذیرفته است. اما زمانی که بپذیرد باید بدانیم که همه مسئولین  ادارات و نهاد ها هرکدام باید به نحوی به آن اداره ای که سازو کار اجرای این مشکل را دارد کمک کنند.      

فدایی : اگر بخواهیم این اسیب ها یی را که اتفاق افتاده کاهش پیدا کند .باید دستگاه های متولی ، دولت و مجلس عزم جدی بر این موضوع بگذارند.باید از شعار دادن و محول کردن وظایف خودمان به دیگران و دیگر ارگان ها خودداری کنیم. و در پی راهکار های مقابله با این مسئله باشیم