سلامت نیوز:سال هاست که از فعالیت موسسات خیریه در کشور می‌گذرد. این موسسه‌ها با اهدافی مانند حمایت از سالمندان، کودکان بی سرپرست و بدسرپرست، حمایت از زنان خانوار، مدرسه سازی و بسیاری دیگر دست خیرخواهی به سوی نیازمندان دراز می کنند. هرچند عبارت هایی مانند «موسسه خیریه» و «خیرین» سال ها به یکدیگر گره خورده اند و به عبارتی وابسته به یکدیگر عمل می کنند در سال های اخیر و با پیشرفت شبکه های اجتماعی مجازی گروه ها و کمپین های بسیاری توسط افراد ناشناس راه اندازی شد.

به گزارش سلامت نیوز، ابتکار نوشت: افرادی که نه چهره های سینما و تلویزیون بودند و نه شخصیت های برجسته سیاسی و اجتماعی شناخته شده؛ این افراد با ساختن گروهی در شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام و تلگرام به یاری هموطنان خود رفتند.
روزنامه نگاران، فعالان اجتماعی مانند فعالان محیط زیست، افراد معتمد محلی، کانون های زندانیان و موسسات خیریه و از همه مهم‌تر مردم عادی از جمله افرادی هستند که این گروه ها را تشکیل می دهند و با معرفی به یکدیگر در کمک به نیازمندان گام بر می دارند.
زندانیانی که به دلیل بدهی در زندان هستند، خانواده هایی که بدون سرپرست اداره می شوند، افرادی که بیماری خاص دارند و بسیاری دیگر از افراد که نیاز به کمک و حمایت مالی و غیرمادی دارند، پس از شناسایی توسط این گروه ها تایید و برای حمایت از آن ها کمک هایی جمع آوری می شود.
این کمک ها از کمترین مبالغ شروع می شود و بسیاری نیز اعداد قابل توجهی برای کمک تقدیم می کنند، تا آنجا که قطره قطره جمع و برای فرد نیازمند مانند یک دریا می‌شود.

اعتماد با قلبی بزرگ

زهره کوهی، روزنامه نگار یکی از افرادی است که در این زمینه فعالیت می‌کند. او در ارتباط با گروهی که خود در آن فعالیت می‌کند به خبرنگار اجتماعی روزنامه «ابتکار» می‌گوید: « اکثر کسانی که در این گروه عضویت دارند معمولا یا روزنامه‌نگار هستند یا از طریق دوستانشان وارد گروه شده‌اند. به طور مثال من بیش از 150 نفر را به عضویت در این گروه در آوردم و این افراد با توجه به شناختی که از من داشتند، اعتماد کردند.»
او می‌گوید: «همین روال ادامه پیدا کرده و دوستان من نیز دوستانشان را به گروه دعوت کردند و با توجه به اعتمادی که بین ما شکل گرفت، بر تعداد اعضای گروه افزوده شد.»
کوهی توضیحاتی راجع به گروه های مشابه داده و می‌گوید: «در اینستاگرام و تلگرام گروه های مشابه زیادی وجود دارد و آنها هم به طور موازی موردهای نیازمندی را معرفی می کنند و به کمک به آن ها می پردازند. این نکته را هم بگویم که اعتماد به گروه های اینچنینی بسیار قلب بزرگی می‌خواهد. من به شخصه گروه دیگری را چون شناختی نسبت به آن ها ندارم به دوستانم معرفی نمی کنم اما چون گروه خودمان مورد اعتماد من است، دوستانم را عضو می‌کنم.» 
کوهی در ادامه می‌گوید: «هر گروهی ممکن است اهداف خود را داشته باشد، مثلا گروهی برای رهایی زندانیان تلاش می کنند و گروهی برای حمایت مالی از یک خانواده. اطلاعات دقیقی از گروه های دیگر ندارم در گروه ما برای یک عده زندانی که محکوم به اعدام شده‌اند و معمولا در درگیری مرتکب به قتل شده‌اند. حالا از روی عصبانیت بوده و یک اتفاقی رخ داده؛ خانواده مقتول رضایت می دهند و درخواست دیه می کنند. ما چند موردی را پیگیری کردیم و برای آن‌ها دیه جمع کردیم. به هرحال مبالغی که قابل توجه هم بود جمع آوری شد و به طور کلی استقبال ها در گروه بسیار خوب است.»
وی در رابطه با انتخاب سوژه ها نیز می گوید: «ما به هر موردی که درخواست شود، کمک نمی کنیم؛ بلکه دوستان در گروه، مورد را بررسی کرده و یا کانون به آن‌ها مورد را معرفی می‌کند و با آگاهی کامل از فرد حمایت می کنند. روزانه بیشتر از 50 مورد در گروه عنوان می شود و ما به راحتی نمی توانیم از آنها حمایت کنیم.» 

اعتماد سلب شده از موسسات خیریه

شاید یکی از دلایل رشد این گروه ها در سال های اخیر کم شدن اعتمادی است که میان مردم و موسسات خیریه به وجود آمده است. این موسسات با توجه به شناخته و معتبر بودنشان سال ها است درآمد بالایی را برای خود رقم زده اند و در چندین مورد شنیده می شود، میزان دخل آن ها با خرجشان نمی خواند! شاید عادت ندارید عبارت عدم تطابق خرج و دخل را اینگونه بشنوید اما گزارشاتی وجود دارد که برخی موسسات خیریه درآمدبالایی داشته اما به میزان درآمد و سودشان برای موسسه و افراد تحت حمایتشان خرج نمی کنند. این موضوع را از زبان چندین خَیّر عنوان کرده ایم که حال خود دست به ساخت این گروه های مجازی برای جمع آوری کمک های مردمی زده اند و یا به این گروه رفته و به طور ناشناس مبالغ هنگفتی را به حساب افراد متولی واریز می‌کنند.

فرصتی برای همه

صاحبان این گروه ها شناخته شده نیستند. روند اعتمادسازی میان آن ها و اعضا از روی شناخت نفر به نفر است و راه طولانی را می پیمایند تا بتوانند مبالغی که نیاز است را جمع آوری کنند. هرچند گفته می شود کلاهبرداری هایی نیز ممکن است در این نوع فعالیت ها رخ دهد اما می‌توان به این گروه ها به چشم یک فرصت نگاه کرد و با شناخت کافی از روابط و دوستان وارد این گروه‌ها شد. شاید اگر این گروه ها در سازوکار صحیحی قرار گیرند بتوان از هرگونه سوءاستفاده و کلاهبرداری نیز در آن جلوگیری کرد و کمک های حمایتی بیشتر برای نیازمندان و زندانیان و .... جمع آوری شود. آنچه مشخص است این گروه ها در حال حاضر در راهی که می روند موفق بوده اند و بارها شنیده شده که توانسته‌اند افرادی را نجات دهند.