گردشگری غذا، گردشگری گل و گردشگری پزشکی، گردشگری ورزشی و... از جمله بخش‌های جدیدی بود که امسال به نمایشگاه اضافه شد. بخش‌هایی که نوید اتفاقات خوب را می داد اما نتوانست رضایت منتظران را برآورده کند.

ظرفیت بی پایان در میزبانی از مسافران کنجکاو

سلامت نیوز:یازدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و صنایع وابسته تهران مخاطبان زیادی را به خیابان سئول کشاند. غرفه داران در گفت‌و‌گو
با روزنامه ایران از نمایشگاه  اعلام رضایت می‌کنند. آژانس‌ها هم از معرفی پکیج‌های خود راضی هستند.

به گزارش سلامت نیوز، ایران نوشت: مسئولان غرفه همدان که گردشگری کودک را به عهده داشتند از فروش خوب تورهای نوروزی خود خبر می‌دهند. «ایمان‌عدلخواه» صاحب یک شرکت استارتاپی درحوزه گردشگری می‌گوید در طول چهار روز 500 شرکت به او پیشنهاد همکاری داده‌اند. اما این آمارها به معنای موفقیت صددرصدی نمایشگاه نیست. «محمد‌محب خدایی» معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور هم در گفت‌و‌گوبا ما از تحقق 60 درصدی اهداف سازمان در نمایشگاه سئول سخن به میان می‌آورد. او در پاسخ به انتقادات وارد شده به نمایشگاه یازدهم، از واژه «گذار» یاد می‌کند.


دوره‌گذار نمایشگاه


گردشگری غذا، گردشگری گل و گردشگری پزشکی، گردشگری ورزشی و... از جمله بخش‌های جدیدی بود که امسال به نمایشگاه اضافه شد. بخش‌هایی که نوید اتفاقات خوب را می داد اما نتوانست رضایت منتظران را برآورده کند. «طاهرحسن بیگی» مسئول گردشگری ورزشی معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی به روزنامه ایران می‌گوید فدراسیون‌های ورزشی روستایی، انجمن «برای تونیک»، اسکی، پهلوانی زورخانه‌ای و کوهنوردی در نمایشگاه برنامه داشتند. «بِرای تونیک» نام ورزشی ابداع شده توسط بانوی ایرانی یاسمن مؤیدی است و برای نخستین بار در جهان و در کشور فرانسه به نام زن ایرانی به‌ثبت رسیده.«برای تونیک» نامی فرانسوی است و از دو کلمه  Brille(با تلفظ فرانسوی بِرای) که نام ابداع کننده خط بریل است و کلمهTonik به معنای نرمش و فعالیت تشکیل شده.  غرفه گردشگری ورزشی با غرفه کودک یکی است. «حسن بیگی» این همجواری را حسن می‌داند.

اعتقاد دارد که این همزیستی شرایط آشنایی کودکان با ورزش را به وجود می‌آورد اما غرفه‌ها ایده‌آل او هم نیست. به گفته حسن بیگی قرار بود که در نمایشگاه شرایط صخره نوردی به وجود بیاید اما مقررات نمایشگاه اجازه نداد. ورزش‌های زورخانه‌ای هم به صورت اندک به نمایش گذاشته شدند.هوای سرد به آنها اجازه نداد تا در فضای بیرون که می‌توانست توجه بیشتری را جلب کنند اجرا داشته باشند. اجرای ورزش اسکی هم  مستلزم داشتن برف است. به جای برف و صخره، کتاب و بروشور دادند. حسن بیگی فضای محدود را هم یکی از موانع خودنمایی گردشگری ورزشی می‌داند. به گفته او فضایی 2 هزار متری برای اجرای برنامه‌ها لازم است. او می‌گوید:«باید در نمایشگاه سال آینده ایونت‌های (رویداد)مختلف تعریف شود.»
غرفه کودک اما رضایت والدین را به دنبال داشت.کودکان تا حدودی با اسم مدرسه «طبیعت» آشنا شدند. روی خرگوش‌ها دست کشیدند. خردسال‌ها هم محوطه کاوش را به هم ریختند و تا دلشان می‌خواست خاک بازی کردند. محوطه خاکی به گفته زهرا نعمتی باستان شناس بخشی از غرفه کودک همدان  است  که کودکان را با کاوش، ابزارهای کاوش، نحوه بیرون کشیدن اشیا و...  آشنا می‌کرد. خردسالان اما بیشتر با حفاری غیرمجاز آشنا بودند. چاله می‌کندند و سفال را زیر خاک قایم می‌کردند و دوباره در می‌آوردند.


قاشقک‌ها،  سفیران صلح


«سوسن نیک ذات» مجموعه دار قاشق‌های عروسکی با چند چمدان قاشق و قاشقک آماده به نمایشگاه آمد. موزه چمدانی او در بخش کودک قرار دارد. سیما و چهره قاشق‌ها متفاوت است. 200 قاشق در مجموعه شخصی خود دارد که بهانه و ابزاری برای  آموزش مفاهیم صلح پایدار، گردشگری پایداری، میراث فرهنگی پایدار، ایمنی، توسعه پایدار و حقوق کودکان است. قاشق‌ها به شکل گردشگرانی از کشورهای مختلف از آفریقا تا امریکا هستند. به گفته نیک‌ذات
این قاشق‌های عروسکی نه تنها به شهرهای محروم در ایران سفر کرده‌اند بلکه سفرهای خارجی نیز داشته‌اند.

آنها به کودکان سوریه و غنا نیز مفهوم حقوق کودکان را آموزش داده و در آلمان نوروز را معرفی کرده‌اند. اندازه و رنگ قاشق‌ها متفاوت است. مردم شناسی جالبی دارد. می‌گوید:«مادرم همیشه با قاشق برای ما قصه می‌گفت و این در خاطر من ماند حتی زمانی که مهد کودکی دایر کردم نیز از این وسیله برای آموزش به کودکان استفاده کردم مادرم نیز به مهد می‌آمد و با استفاده از آنها برای کودکان قصه می‌گفت این در ذهن من شکل گرفت تا این‌که خودم شروع کردم به جمع‌آوری مجموعه قاشق و قاشق‌های عروسکی.»  نیک ذات عضو ایکوم (سازمان جهانی موزه‌ها) است. او قاشق‌های متفاوت زیادی هدیه گرفته  هم ایرانی هم خارجی. عروسک‌ها را نماد «صلح» می‌داند. متفاوت‌ترین قاشق نیک ذات قاشق‌های ژاپن است. او با قاشق ژاپنی هم قصه‌های جالبی برای کودکان تعریف می‌کند. قاشق‌هایی که مادران بادار را به تصویر می‌کشد. قاشق‌هایی که قهر و آشتی را یاد‌آوری می‌کند.  در نمایش‌ها و قصه هایش همیشه تعادل جنسیتی را رعایت می‌کند.


گردشگری گل، مشام بازدید کنندگان را تازه نکرد


گردشگری گل آن چیزی نبود که همه منتظرش بودند. این بخش را به مازندرانی‌ها داده بودند؛ مازنی‌های ناراضی. آنها از جایی که در نمایشگاه گرفته بودند دلخور بودند؛ نقطه کور. دور از شلوغی نمایشگاه که در روز پایانی به اوج خود رسید. نانواهای مازندرانی تمام چهار روز را با رقص محلی سعی کردند مخاطبان را به چادر خود بکشانند.  در ایران گردشگری گل به اسم محلات است و بعد هم کاشان. نطنز هم در سال‌های اخیر  به سمت پرورش گل‌های خوشبو در کویر رفته است اما نام هیچ کدام از آنها در میان نیست. «محب خدایی» در پاسخ به اعتراض‌ها می‌گوید برای سال آینده نمایشگاهی متفاوتی خواهیم داشت:«برای داشتن یک نمایشگاه متفاوت از  روز بعد از اختتامیه نمایشگاه یازدهم، باید شروع به برنامه‌ریزی کنیم.»  درخت‌های بزرگی به نمایشگاه آورده‌اند که توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند. خیلی‌ها می‌خواهند بدانند این درخت‌ها چطور به نمایشگاه آورده شده اند؟


«نادره محمودجانلو» از تولید کنندگان فرآورده‌های گیاهی در نمایشگاه پارسال نزدیک به 10میلیون تومان فروش داشته است. جای امسال آنها خوب نیست. مخاطبان کمتر سر می‌زنند. از فروش راضی نیست اما می‌گوید:«امسال بیشتر برای معرفی آمده‌ایم.» او تولید کننده برتر شده است. 60 فرآورده از انجیر گرفته.از کاکتوس‌های وحشی هم نگذشته است. میوه‌اش که می‌شود همان انجیر خادار. شربت و مربای آن را می‌فروشد. توی خانه‌اش کاکتوس پرورش می‌دهد اما کاکتوس‌های وحشی برای او چیز دیگری است. کاکتوس‌هایی که در مناطق ماسه‌ای (ماسه بادی) می‌رویند. کاکتوس را میوه سختی برای مربا گرفتن می‌داند. کیلویی 30 تا 40 هزار تومان می‌فروشد. ترشی آن مزه خاصی دارد. اعتقاد دارد که مصرف کاکتوس یک نوع شیمی درمانی است. از انواع میوه‌های وحشی استفاده می‌کند. فروش خوبی هم در نمایشگاه‌های مشهد، قشم واصفهان داشته است.


سوئیسی‌ها به دنبال گردشگران ایرانی


به گفته «یوجینو جناتزی» نماینده سازمان گردشگری سوئیس، این کشور برای نخستین بار است که در نمایشگاه تهران شرکت می‌کند. برای این کشور اروپایی، ایران و قزاقستان بازار نوظهوری است. به گفته او سال گذشته 4 هزار ایرانی به سوئیس سفر کرده‌اند. البته ایرانی‌های زیادی در این کشور دیده نمی‌شوند. وقتی جناتزی تصمیم گرفت به ایران بیاید بسیاری از دوستانش به او گفتند که به ایران نرود اما در این چهار روز او مردمی دیده است با لبخند و آغوش باز. یک روز قبل از نمایشگاه ، تاریخ صفویه اصفهان را به تماشا نشسته است. می‌گوید وقتی به سوئیس برگردد به دوستانش خواهد گفت:«درباره ایران و ایرانی‌ها اشتباه می‌کنید.» حضور ترک‌ها در نمایشگاه بیشتر از کشورهای دیگر مشهود است. راهنمایان تور ایرانی که با آنها همکاری می‌کنند اما حرف‌های تازه‌ای می‌گویند. ترک‌ها به اصفهان و شیراز علاقه زیادی دارند. رد پای آنها در گیلان دیده شده. راهنمایان تور ایرانی از ترک‌هایی صحبت به میان می‌آورند که کویر ایران به مقصد جدیدی برای آنها تبدیل شده است. ترکیه ای‌ها در فضای مجازی هم به دف نوازی زنان اصفهانی در نمایشگاه توجه نشان دادند.

آنها اصفهان را پایتخت ترک‌های صفوی و سلجوقی معرفی کردند. این «دیدگاه ترکی» به همان اندازه که تهدید است می‌تواند فرصتی باشد برای کشاندن گردشگران ترکیه به اصفهان و شیراز تا کمی متوازن نبودن گردشگری خروجی و ورودی از ایران به ترکیه به هم بخورد. ماکویی‌ها هم دارند کم کم به حضور در ایران متمایل می‌شوند. ارتباط گردشگری ایران با این شهر هم یک طرفه  بود.

یعنی فقط ایرانی‌ها می‌رفتند. «ریپ سی مه تروسیان» در غرفه کشور ارمنستان نشسته است. او ایران شناسی خوانده و در زمینه گردشگری فعالیت می‌کند. این خانم جوان در ارمنستان زبان ارمنی و موسیقی درس می‌دهد. آنها دانشجویان ایرانی زیادی دارند. تروسیان 20 دانشجوی رشته ایرانی دارد که به آنها پیانو و رهبری ارکستر را آموزش می‌دهد. خودش هم در قزوین درس خوانده، قصد داشت تا در دانشگاه شهید بهشتی در مقطع دکترا ادامه تحصیل بدهد که نشد بنابراین به ارمنستان برگشت. اعتقاد دارد که ایرانی‌ها به دیدار از ارمنستان علاقه‌مند هستند. سرمایه‌گذار ایرانی که یک شهرک توریستی را در منطقه آزاد چابهار می‌سازد از علاقه پاکستانی‌ها و هلندی‌ها برای ساخت دو هتل 5 ستاره  خبر می‌دهد. «مهسا جعفری» مسئول مالی این پروژه همچنین از پیش خرید بخش مسکونی آن توسط ایرانشهری‌ها و سایر اهالی سیستان وبلوچستان خبر می دهد. او با توجه به استقبال سرمایه گذاران ایرانی و خارجی احتمال می‌دهد پروژه زودتر از آنچه برنامه‌ریزی کرده‌اند، ساخته شود.


گردشگری غذا به سبک ایرانی


گردشگری سلامت هم آن چیزی نشد که بسیاری منتظر آن بودند اما گردشگری غذا بدون سالن شیک شماره 38A  نمایشگاه، هم پرطرفدار‌ترین بخش نمایشگاه بود. خیابان‌های نمایشگاه را مملو از گردشگرانی کرده که طعم غذاهای چهار گوشه ایران را می‌چشند. بخشی که نگاه حمایتی دولت را برای ایجاد اشتغال برای استان‌های کم برخودار، روستایی و... دارد اما جدی گرفته نمی‌شود. گردشگری غذا به سبک ایرانی همان درمانی است که سازمان جنگل‌ها، منابع طبیعی و آبخیزداری آن را راهی برای حفاظت از منابع طبیعی و مراتع نوشته است. گیاهان دارویی بخش جدی و طعم ناب غذای ایرانی اند.

عطر و بویی که مدرن سازی‌ها از سفره ایرانی گرفت و نمایشگاه‌ها فرصتی برای ساکنان شهرهای سیمانی‌اند تا دوباره طعم آن را به یاد بیاورند. غرفه تبریزی‌ها زیباترین غذاهای سنتی شهر را به رخ می‌کشد. هرچند قیمت‌ها بسیار بیشتر از آنچه باید، هست. بسیاری از غرفه داران در پاسخ به این اعتراض می‌گویند که نمایشگاه‌ها تنها راه درآمد یکساله آنها هستند. آنها روی  قید «البته» تأکید فراوانی دارند. البته فروش آنها تنها در کلانشهرهایی مثل تهران، اصفهان، مشهد، شیراز و... است. نمایشگاه بوی ناب آویشن گرفته است. آش‌های محلی زمستان را به یاد می‌آورند. غذای ایرانی براساس ذائقه و مزاج افراد در فصل‌های مختلف طبخ می‌شود. چیزی که در طول چهل سال گذشته از روی سفره‌های ایرانی برچیده شده و امروز به دنبال خشکسالی، کم آبی و... دوباره به دنبال بازار از دست رفته است. گیاهان دارویی گیاهان کم آب بر و درآمد زایی هستند. آنها بهانه‌ای برای گردشگری هستند همچنان که راهی برای جلوگیری از تخریب منابع طبیعی هستند. چهار دهه باید می‌گذشت تا گیاهان دارویی و سبک پایدار زندگی ایرانی به عنوان نسخه نجات سرزمین نوشته شود. سرمایه‌ای که در خیابان‌های نمایشگاه گردشگری غذا ایرانی را به رخ مخاطبان می‌کشاند و مردم را ساعت‌ها در صف نگاه می‌دارد. بخشی که باید روی آن برنامه‌ریزی داشت. جای کباب بناب، شیشلیک طرقبه، دنده کباب و خلال بادام کرمانشاه و... خالی است.

سوپر مارکت گردشگری حلال در لندن


غرفه گردشگری حلال شاید پرسؤال‌ترین غرفه گردشگری نمایشگاه باشد. هر ایرانی مسلمان می‌خواهد بداند در یک کشور اسلامی گردشگری حلال زیره به کرمان بردن است؟ «رضا صادقی» مدیرکل اموربین‌الملل یک مؤسسه بین‌المللی گردشگری حلال  می‌گوید: گواهینامه گردشگری حلال به معنای کیفیت سلامت و حلالیت محصولات و خدمات گردشگری است. این مفهوم بومی او از گواهینامه گردشگری حلال است.  او از وجود سوپرمارکت‌های گردشگری حلال در لندن خبر می دهد که درصد قابل توجهی از مشتریان آن را غیرمسلمان‌ها تشکیل می‌دهند. به گفته صادقی حدود 200آرم و برند حلال در جهان وجود دارد. تایلند، کره  و ژاپن بیشترین تقاضا را برای گواهینامه گردشگری  حلال دارند چون میزبان تعداد بسیار زیادی از گردشگران کشورهای مسلمان و عرب هستند. او از تقاضای زندانیان مسلمان در زندان‌های فرانسه برای غذای حلال حرف می‌زند و می‌گوید:«براساس قوانین مسئولان زندان‌های فرانسه موظف به تهیه غذای حلال برای آنها هستند.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha