سلامت نیوز: هر روز در تلویزیون، شبكه‌های اجتماعی و مطبوعات مطالب زیادی درباره شیوه‌های تربیتی كودكان منتشر می‌شود. در و دیوار شهرها هم پر است از تبلیغات كلاس‌های آموزشی ویژه كودكان كه به پدر و مادرها نوید می‌دهند فرزندشان با شركت در این كلاس‌ها حسابش از بقیه كودكان جدا می‌شود و آینده‌ای درخشان در انتظار اوست.
به گزارش سلات نیوز به نقل از اعتماد،اما قبل از آنكه برای تربیت كودكان نسخه‌ای پیچیده شود آیا تصویر روشنی از وضعیت رشد كودكان در ایران وجود دارد؟ پاسخ منفی است. واقعیت این است كه بر خلاف كشورهای توسعه یافته در ایران مساله كودكی هنوز بسیار جوان است و داده‌های علمی قابل اتكا درباره آن هم بسیار اندك.
مطالعه سیر رشد ٥٠٠ كودك ایرانی
كسانی كه درك‌شان از توسعه به پروژه‌های عمرانی و بتن و آهن و... محدود می‌شود شاید از اهمیت «مراحل رشد كودكان» و اثر آن بر توسعه انسانی و اجتماعی درك چندانی نداشته باشند اما برای آنها كه با علم تعلیم و تربیت و به‌طور كلی علوم انسانی سر و كار دارند توجه به شرایط اجتماعی و خانوادگی رشد كودكان بسیار حایز اهمیت است.
انجام پروژه‌های مطالعه رشد طولی (در بستر زمان چند ساله) روی كودكان از جمله تحقیقاتی كه در دنیا بسیار مرسوم است. اما در ایران به دلایلی كه در ادامه این گزارش می‌خوانید مطالعات طولی مورد اقبال قرار نگرفته‌اند. از سال ١٣٩٢ موسسه آموزشی و پژوهشی هم‌نوا با همكاری دانشگاه تربیت مدرس اجرای پروژه «مطالعه طولی رشد كودكان ایرانی» را آغاز كردند.
در این طرح قرار است طی یك فرآیند هشت ساله تا سال ١٤٠٠ سیر رشد ٥٠٠ كودك ایرانی در پنج شهر ایران با ابزارهای علمی مختلف سنجیده شود. در واقع «كودكی در ایران» نخستین مطالعه طولی رشد و تحول كودكان و نوجوانان ایرانی است كه با هدف بررسی عمیق و همه‌جانبه فرآیند رشد در دامنه سنی ٤ تا ١٢ سال، واكاوی چگونگی تاثیر عوامل فردی، خانوادگی و آموزشی بر حیطه‌ها و ساحت‌های مختلف تحول و نیز بررسی محیط‌های یادگیری كودكان انجام می‌شود. حالا در میانه اجرای این طرح دشوار و زمانبر، «اعتماد» برای نخستین‌بار درباره جزییات اجرای طرح و برخی یافته‌های موج اول و دوم تحقیقات گزارش می‌دهد.
می‌خواستیم بدانیم كجا ایستاده‌ایم
علی ترقی‌جاه، «پژوهشگر و كنشگر تعلیم و تربیت و حوزه كودكی» و عضو شورای سیاست‌گذاری این طرح تحقیقاتی درباره اینكه چه شد موسسه هم نوا به سراغ این موضوع دشوار رفت، می‌گوید: «ما عاشق سال‌های مهم كودكی هستیم و فكر می‌كنیم این دوره خیلی كلیدی است.
اما تا وقتی ندانیم كودكان چگونه زندگی می‌كنند نمی‌توانیم بر زندگی آنها اثر بگذاریم. تا وقتی ندانیم كجا هستیم، نمی‌توانیم كار خوب انجام دهیم و این یك ضعف است. ما در زمینه دوران كودكی در ایران با فقر داده روبه‌رو هستیم.» او توضیح می‌دهد كه جای پژوهش‌های طولی درباره مطالعه دوره كودكی در ایران خالی بود و همین انگیزه‌ای شد برای آنكه «مطالعه كودكی در ایران» شاید چراغی باشد برای كسانی كه می‌خواهند كاری كنند.
نظر شما