مطالعات جدید محققان دانشگاه سینسیناتی در آمریکا نشان می دهد از این پس بیماران مبتلا به هپاتیت C که نیازمند پیوند کلیه باشند می توانند از اهدا کننده مبتلا به هپاتیت C کلیه دریافت کنند.

پیوند کلیه مبتلایان به هپاتیت امکان پذیر شد

سلامت نیوز:  مطالعات جدید محققان دانشگاه سینسیناتی در آمریکا نشان می دهد از این پس بیماران مبتلا به هپاتیت C که نیازمند پیوند کلیه باشند می توانند از اهدا کننده مبتلا به هپاتیت C کلیه دریافت کنند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از  ایرنا ، امکان دریافت کلیه از یک فرد آلوده به ویروس هپاتیت سی (HCV) به یک بیمار نیازمند کلیه مبتلا به HCV، زمان انتظار برای اهدا کننده و همچنین هزینه های درمان را کاهش می دهد و می تواند در نجات بیماران موثر باشد. در این حالت پزشکان پس از پیوند کلیه، درمان هپاتیت را آغاز می کنند.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی،این مطالعه نشان می دهد درمان هپاتیت C در سال های اخیر با توجه به ارایه راهکارهای جدید و داروهای موثر، پیشرفت چشمگیری داشته و عوارض جانبی کمتری دارد.


بخشی از بیمارانی که دیالیز می شوند، مبتلا به ویروس هپاتیت C هستند و امکان دریافت از اهداکننده آلوده، مدت زمان دیالیز و میزان استفاده از داروهای مختلف را کاهش می دهد و از این طریق در طول عمر بیمار نقش دارد. کمبود اعضای پیوندی مهمترین مانع در درمان بیماران نیازمند اعضا است.


محققان بر این باورند پیوند کلیه اهداکننده آلوده به ویروس هپاتیت به بیمار سالم نیز می تواند موفقیت آمیز باشد، ولی نیازمند مطالعات بیشتر است.
به التهاب کبد هپاتیت گفته می شود. التهاب کبد می تواند به فیبروز، سیروز یا سرطان کبد منجر شود. ویروس هپاتیت مهمترین عامل بروز این بیماری است ولی عفونت های دیگری مانند مواد سمی (مصرف الکل و مواد مخدر) و بیماری های خود ایمنی نیز جزء دلایل هپاتیت محسوب می شوند.


تاکنون پنج ویروس اصلی هپاتیت شناخته شده است که به عنوان هپاتیت نوع A، B، C، D و E شناخته می شوند. احتمال سیروز کبدی و سرطان در دو نوع B و C بیشتر است. هپاتیت نوع A و E معمولا بر اثر مصرف آب و غذای آلوده ایجاد می شوند. هپاتیت نوع B، C و D معمولا نتیجه تماس با مایعات آلوده بدن هستند.


دریافت خون آلوده، تماس با تجهیزات آلوده، انتقال از مادر به نوزاد و تماس جنسی کنترل نشده مهمترین روش های انتقال این ویروس کشنده هستند. این بیماری می تواند با علایمی چون یرقان (زردی پوست و چشم)، تیرگی ادرار، خستگی مزمن، تهوع، درد و استفراغ همراه باشد یا بدون هیچ علامت اولیه ای بروز کند.
نتایج این مطالعه در نشریه آنلاین Annals of Internal Medicine منتشر شده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha