سلامت نیوز:بسیاری از دختران دارای معلولیت، سال هاست که از داشتن زندگی مشترک، قطع امید کرده اند، دلیل آن هم بسیار ساده است، «معلولیت».

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ،«پسران حتی با معلولیت های شدید هم می توانند ازدواج کنند اما برای دختران حتی معلولیت های کم هم مانعی برای ازدواج است» این گوشه ای از درددل دخترانی است که چشم انتظارند. البته با توجه به صنعتی شدن جامعه و تغییر سبک زندگی و بالارفتن سن ازدواج شاید عوامل دیگری هم در ازدواج نکردن آنان نقش داشته باشد اما می توان معلولیت را از اصلی ترین دلایل ازدواج نکردن آنان برشمرد.

جای تعجب است که گاهی دختران معلول در موقعیت های ازدواج قرار می گیرند اما خانواده دختر حاضر نیستند دختر معلول خود را شوهر بدهند. سیما یکی از دختران دارای معلولیت در این باره می‌گوید:«اغلب خانواده ها مخالف ازدواج دختران معلولشان می شوند آن هم فقط به خاطر معلولیت شان حتی اگر واقعا ببینند که می توانند کارهای زیادی انجام دهند چون دختران به خاطر شرم و حیایی که دارند نتوانسته اند در مورد ازدواج راحت با والدین خود حرف بزنند و آنها را متقاعد کنند، در این مورد مشکل دارند»محبوبه نجومیان، فعال حقوق معلولان و نماینده جامعه معلولان در این باره می گوید: متاسفانه معلولیت و محدودیت های جسمی متفاوت به دلایل متعدد از جمله تابو بودن بیماری در فرهنگ ما، نگاه اجتماعی غلط و نبود حمایت دولت ها موجب تبعیض و بی توجهی به نیازهای این قشر از جامعه شده است.

او می افزاید: به طور کلی هنوز در اغلب مناطق نگاه فرهنگی و اجتماعی به زن این گونه است که او را موجودی کمتر از یک مرد می دانند و این طور تصور می کنند که زن موجودی است که به مراقبت نیاز دارد و همین تنزل مقام زنان و دختران به موجوداتی ضعیف، موجب شده که از نظر قوانین و در عمل و به لحاظ حقوق انسانی گاهی نادیده گرفته شوند. وی می افزاید: این دیدگاه و نگاه جنسیتی به زن موجب رواج و رونق چندین برابری انواع تبعیض ها و اجحاف و نابرابری های جنسیتی بر زنان و دختران معلول می شود. در حقیقت مجموعه این دو نگاه اجتماعی باعث شده تا به زن به عنوان یک موجود ضعیف نگاه می شود و اگر این موجود معلولیت هم داشته باشد وضع بدتر هم می شود.

وی تاکید می کند: زنان و دختران دارای معلولیت از توانایی های روانی و فکری قابل توجهی برخوردار هستند که با وجود نگاه های تبعیض آمیز جسمی و جنسیتی، همچنان سعی می کنند خود را با شرایط وفق داده و مهمتر اینکه تلاش می کنند جایگاه خود را با تغییر نگاه اجتماعی پیدا کنند. وی اضافه می کند: تلاش برای پرهیز از حاشیه نشینی اجتماعی و اقتصادی به عنوان یک دختر و زن از سوی معلولان قابل تقدیر است با وجود اینکه حتی، همان نگاه کلیشه‌ای و تبعیض آمیز به زن یعنی ایفای صرف نقش مادر و همسری هم از بیشتر دختران و زنان دارای معلولیت سلب شده است. نجومیان خاطرنشان می‌کند: این تلاش ها نباید یکسویه باشد و نیاز است که رسانه و افراد مدافع حقوق انسانی همراه و همسوی این قشر آسیب پذیر باشند. شاید فردای روشن تری در انتظار این دختران باشد.