سلامت نیوز: اگر بالای 30 سال دارید، بعد از یك سال تلاش بینتیجه برای بچهدار شدن باید به پزشك مراجعه كنید.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، طبق آمارهای جهانی، حدود 10 تا 15 درصد از جمعیت جهان نابارور هستند. تا سالها قبل كه درمانهای ناباروری پیشرفت نكرده بود، بسیاری از زوجین از پدر و مادر شدن ناامید میشدند اما با گسترش دانش بشر، این سد شكسته شد و حالا حدود نیمی از آنها طعم شیرین پدر و مادر بودن را تجربه میكنند. در این میان، دكتر محمدرضا صادقی، متخصص جنینشناس پژوهشگاه ابنسینا معتقد است در بررسیهایی كه در ایران و از سوی این پژوهشگاه صورت گرفته، میزان شیوع ناباروری در ایران 15 تا 20 درصد و در تهران و البرز به 20 درصد میرسد كه بخشی از آن به بالاتر رفتن سن ازدواج برمیگردد. او در ادامه، به بررسی این موضوع و دستهبندی روشهای درمان ناباروری میپردازد.
اندامهای تولیدمثلی هم مانند دیگر اندامهای بدن در معرض آسیب هستند و این آسیبها، شامل عوامل محیطی، رفتارهای پرخطر جنسی در جوانان و آلودگیها میشود كه هر چه سن بالاتر میرود، احتمال ناباروری بیشتر شده و سیستم فیزیولوژی بدن هم فعالیت خود را از دست میدهد؛ بهعنوان مثال، در خانمها رسیدن به دوران یائسگی فرآیند تولیدمثل و باروری را دچار مشكل میكند.
درمان ارزانتر نسبت به منطقه
در تهران حدود 50 مركز درمان ناباروری وجود دارد. با توجه به حمایتهایی كه از این درمانها در داخل كشور میشود و ارائه خدمات ارزانی كه وجود دارد، هزینه درمان در کشور ما در مقایسه با كشورهای اطراف بسیار مقرون به صرفه است.
بسته به علت ناباروری و شرایطی كه وجود دارد، در حال حاضر درصد موفقیت بیماران نابارور در مراكز درمانی خوب و با كیفیت حدود 50 درصد است و حداقل باید دو تا سه دوره درمانی طی شود. این در حالی است كه درمان معمول به همراه دارو برای زوجی نابارور در مركز خصوصی ناباروری در یك چرخه درمانی ده میلیون تومان هزینه دربردارد اما در برخی مراكز با توجه به شرایط بیماران كه ممكن است به تخمك اهدایی، جنین اهدایی یا به رحم جایگزین نیاز داشته باشد، به هزینه اولیه درمان اضافه میشود.
هر درمانی جای خودش را دارد
هیچگاه یك روش درمانی را نمیتوان برای همه افراد توصیه كنیم. بلكه با در نظر گرفتن مشكلی كه هر زوج دارد، هر روشی میتواند بهترین درمان برای آنها محسوب شود. از سادهترین روشها، اگر زوجین جوان بوده و مشكلی جدی نداشته باشند، تنها با تحریك دارویی، تخمدانهای خانم را فعال كرده و با دارو كیفیت و حركت اسپرمها را در آقا بالا میبرند و به آنها توصیه میشود بهطور طبیعی برای بچهدار شدن تلاش كنند. اما گاهی در مرحله بعد، این زمان طولانی شده و فرصت زیادی هم ندارند، نمونه اسپرم همسر گرفته، شستوشو داده و آماده میشود و تخمكهای خانم هم مهیا و اسپرمهای انتخابشده را به داخل رحم زن تزریق میكنند كه به آن روش IUI گفته میشود.
در مواردی كه مشكل جدیتر بوده و تعداد اسپرم كم یا وضعیت تخمك نامناسب باشد، از روش لقاح خارجرحمی استفاده میشود؛ به این معنا كه تخمك خانم از بدن خارج شده، اسپرم همسر را هم میگیرند و لقاح در داخل دستگاهی كه شبیه شرایط رحم مادر طراحی شده، صورت میگیرد و جنین به مدت سه تا پنج روز نگهداری و داخل انكوباتورها كشت داده میشود و یك یا دو جنین از بین جنینهایی كه كیفیت رشد عالی دارند، انتخاب و به داخل رحم مادر منتقل میشوند. به این روش، روش IVF یا لقاح خارج رحمی گفته میشود. هر كدام از این روشها بسته به مشكلی كه بیماران دارند مورد استفاده قرار میگیرند، اما روش IVF نسبت به روشهای دیگر مزیت بیشتری دارد.
گاهی زوجین ممكن است به IVF هم جواب ندهند كه حتما باید اسپرم را مستقیم به داخل تخمك تزریق كنیم كه به روش «میكرواینجكشن» معروف است. پیوند اسپرم از جمله روشهایی است كه هنوز در كشور ما از نظر فقهی مورد تأیید قرار نگرفته و بین مراجع نظرات متفاوت است و قانون مشخصی وجود ندارد، به همین دلیل از این روش استفاده نمیشود. اما در مورد تخمك اهدایی، قوانین مشخصی وجود دارد و در مراكز درمانی و بسته به نیاز زوجین، این روش در خانم نابارور انجام میشود. خانمی كه به دلیل افزایش سن یا عدم تخمكسازی یا نداشتن تخمكهای باكیفیت مشكل دارد، خانم دیگری تخمك خود را در اختیار آنها قرار میدهد و بعد از تركیب با اسپرم همسر خانم نابارور، جنین ایجاد شده و سپس جنین داخل رحم كاشته میشود و مراحل طبیعی بارداری ادامه مییابد. استفاده از تخمك و جنین اهدایی روش رایجی است كه در مراكز درمان ناباروری انجام میشود. در خانمی كه در سنین پایین تخمكسازی در او متوقف شده از همان ابتدا از روش اهدای تخمك استفاده میكنند كه نتیجه خیلی خوبی هم بهدنبال دارد.
این روشها، روشهای معمول درمان ناباروری در دنیا هستند، اما یكی از خاصترین روشهایی كه در حال حاضر در ایران هم صورت میگیرد، كمك به زوجینی است كه سابقه بیماری ژنتیكی داشته و فرزندانی با معلولیتهای جسمی یا مبتلا به بیماریهای ژنتیكی به دنیا میآورند. در این روش، میتوان بیماری ژنتیكی را در والدین تشخیص داد. میتوان در جنینی كه از لقاح خارج رحمی ایجاد شده در همان دو،سه روز اولبیماری ژنتیكی را تشخیص داد و از بین جنینهای تشكیل شده، جنینهای سالم و عاری از بیماری ژنتیكی را در داخل رحم كاشت. این روش به والدین كمك میكند تا فرزندان سالمی داشته باشند.
نظر شما