دوشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۸۶ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 2707

از روی بیلبوردها و پوسترها چشمهایمان را خیره می‌كنند، از روی پرده سینما مات و مبهوت‌مان می‌كنند، و حتی غرق در تصاویر مجلات می‌شویم. چه طور می‌توانیم با آنها رقابت كنیم؟

دندان‌های سفید درخشنده، سفیدتر از ظروف چینی، ستاره‌های هالیوودی همراه ژستشان حتماً لبخند مغرورانه‌ای را با دندان‌های برفی، تقدیم بیننده می‌كنند.

البته راه سفید كردن دندان برای همه باز است: به مدد دندانپزشك‌ها، سفیدكننده‌ها و خیل عظیم داروهایی كه بدون نسخه هم فروخته می‌شوند. سفیدكننده‌ها، آدامس‌های ضدپوسیدگی، ژل‌ها، حتی خمیردندان‌ها و دهان‌شویه‌های درخشان‌كننده، وسوسه‌های معمول بسیاری از  افراد  هستند.

مواد سفید‌كننده دندان، امروزه جزو مواد آرایشی هستند كه میزان تقاضا برایشان در صدر مواد دیگر است؛ علاوه بر این كه رواج و محبوبیت این مواد هر لحظه در حال صعود است. بیرون از مطب دندانپزشكان، استفاده از آنها هر لحظه عمومی‌تر می‌شود. تنها آمریكایی‌ها در سال گذشته 4/1 میلیارد دلار برای خرید محصولات سفیدكننده دندان، بدون تجویز پزشك خرج  كرده‌اند.

البته استفاده از آنها محدود به افراد خاصی نیست؛ «جیمی بركرت» دانشجوی 23 ساله نیویوركی، معتقد است در این مورد دچار اعتیاد و عقده روحی شده است: «دندان‌های بسیار سفیدی دارم، اما هنوز فكر نمی‌كنم به اندازه كافی سفید باشند.»

 او با استفاده از نوارهای باریك سفید‌كننده، تقریباً یك سال است كه لبخند درخشانی دارد.اگرچه به نظر می‌رسد سفید كردن دندان برای میلیون‌ها آمریكایی، توانسته ارضا‌كننده و موفقیت‌آمیز باشد تا بتوانند اعتماد به نفسشان را ارتقا دهند و سن‌شان را مخفی نگه‌ دارند، اما برخی هم دریافتند كه این كار رنج و زحمت نیز به همراه دارد. از آن بدتر این كه، كسانی كه به میزان زیادی از سفیدكننده‌های دندان استفاده كرده‌اند، ممكن است آسیب جدی در انتظارشان باشد.

«ایرن اشمایگل»، رئیس انجمن دندان‌سازی زیبایی آمریكا، می‌گوید: «افرادی وجود دارند كه فكر می‌كنند هرگز نمی‌توانند به حد كافی دندان‌های سفید داشته باشند. مواردی داشته‌ام كه دندان افراد نیاز به روت‌كانال پیدا كرده، چون بیش از حد دندان‌هایشان را سفید كرده بودند و بافت‌ها آسیب دیده بود.

با ساییدن مقداری از مینای دندان، دندان‌های شما نیمه‌شفاف، مات و غیر طبیعی خواهند شد. احتمال دارد به آبی یا آبی خاكستری نیز تغییر رنگ دهند.»

و البته ماجرا به پوسیدگی‌های مشهود و قابل درمان خاتمه نمی‌یابد: بعد از آن سوزش هم آغاز می‌شود. نتایج یك مطالعه در مجله انجمن دندانپزشكی آمریكا نشان داده كه نیمی از افرادی كه دندان‌هایشان را  سفید كرده‌اند، نوعی حساسیت نسبت به  مواد سفید‌كننده را تجربه كرده‌اند؛ از خارش ملایم لثه گرفته تا لثه‌های سوزان.

یك شهروند 32 ساله آمریكایی اهل سانفرانسیسكو بعد از انجام جلسات سفید كردن، كه در آنها از ژل‌های مخصوصی استفاده می‌شده، مجبور شده مثل نقل و نبات از مسكّن استفاده كند. اگرچه اذعان دارد كه تجربه خوشایندی را پشت سر نگذاشته، اما پشیمان نیست: «دوست دارم حتی با مقدار قابل توجهی پول، هر چه بیشتر ظاهر مناسب‌تری پیدا كنم.»

شاید مسئله اینجاست كه متأسفانه ما فكر می‌كنیم «متناسب» بودن خیلی دور از دسترس است.

به عنوان مثال، «جیمی» هر وقت احساس نیاز برای رتوش سفیدی دندان‌هایش می‌كرده، مقدار بیشتری از سفید‌كننده را به كار می‌برده است. اولین «رتوش» سفیدكاری دندان‌هایش، سه ماه بعد از دوره دو هفته‌ای درمان بوده است در حالی كه گفته می‌شود یك دوره سفیدكاری باید برای یك سال دوام داشته باشد.

علیرغم این وضع، او اصلاً نگران ریسك كردن در مورد سلامت دندان‌هایش نیست: «من و هم‌اتاقی‌هایم همیشه شوخی می‌كنیم كه دندان‌هایمان وقتی 32 ساله شویم، یك به یك كاملاً ریخته‌اند و مجبوریم از دندان‌ مصنوعی استفاده كنیم. اما این موضوع واقعاً مرا پریشان و ناراحت نمی‌كند. ترجیح می‌دهم در هر صورت دندان‌های بسیار سفیدی داشته باشم.»

«مارتین زاش»، رئیس آكادمی دندانپزشكی و دندان‌سازی آمریكا، اطمینان می‌دهد كه در این موارد دندان‌هایتان نمی‌ریزد: «همه مواد و محصولاتی كه در دندانپزشكی استفاده می‌شوند و تقریباً اكثر تولیداتی كه بدون نسخه نیز فروخته می‌شوند، ایمن و سالم هستند.

 تعداد كمی از تولیدات نیز اسیدی هستند و استعمال مفرط محصولات اسیدی احتمال پوسیدگی و ضایعات دیگر را افزایش می‌دهد.» او پیشنهاد می‌كند حتی پیش از استفاده از محصولاتی كه بدون نسخه فروخته می‌شوند حتماً با یك دندانپزشك مشورت داشته باشید، چون كسانی كه این كار را به تنهایی انجام می‌دهند، ممكن است بیش از حد به آن بپردازند: «طبیعی است كه پس از اولین اثر داروها، دندان‌هایتان بهتر به نظر می‌آیند، بنابر این بیشتر استفاده می‌كنید؛ بدون آن كه بدانید چه زمانی باید مصرف را متوقف كنید.»

«كارول آن» 51 ساله نیز تصمیم گرفت دندانپزشكش را در خانه به كار گیرد تا اثرات سال‌های متمادی استفاده از مشروبات الكلی، سیگار و قهوه را از دندان‌هایش بزداید. اما این وسواس بیش از اندازه تحمل او به نظر رسید چون: «برای شما مشخص شده كه این كار را سه بار در روز، به مدت یك یا دو ساعت انجام دهید، اما از همان ابتدا، صرف دارو باعث نوعی درد در ریشه دندان‌هایم شد و من فكر كردم بهتر است فقط در شب این كار را انجام بدهم.»

او ممكن است از این دارو و مصرف آن نتیجه گرفته باشد اما: «بعد از شش ماه دندان‌هایم شبیه مروارید شدند. البته آنها به نظر نازك می‌آمدند: اگر یك چراغ پشت آنها قرار داده شود، سوی دیگر دندان‌ دیده می‌شود. من فكر می‌كردم اگر مقدار كمی سفید كردن خوب است، پس مقدار زیاد باید واقعاً بهتر باشد، اما این طور نبود. دندان‌ها هیچ وقت به اندازه چینی‌های آشپزخانه سفید نمی‌شوند.»

اما اصولاً چرا ما می‌خواهیم دندان‌هایمان از سفیدی شبیه سرویس‌های بهداشتی شوند؟! بعضی‌ها بازیگران سینما را مسئول می‌دانند كه: «دندان‌های بی‌عیبی دارند. وقتی به طور مستمر و دائماً آنها را می‌بینیم، این فكر به ذهن می‌آید كه دندان‌های ما بی‌عیب و كامل نیستند.»

یكی از كسانی كه دندان‌هایش را تا حد فراتابی و ظاهر شیشه‌ای سفید كرده، به دندان‌های سفید درخشانی اشاره می‌كند كه در تلویزیون می بیند: «وقتی افرادی مانند جسیكا سیمپسون را با چنین دندان‌های سفید روشنی می‌بینم، نمی‌توانم به این فكر نكنم كه دندان‌هایم هرگز این قدر سفید نخواهند شد.»

سوی دیگر ماجرا این است كه آیا این ظاهر اغواكننده كه ما را به سمت درمان و دارو می‌كشاند، واقعی است؟!

«ویكتوریا پیتز»، استادیار جامعه شناسی، می‌گوید: «آنچه كه در بسته‌های دارو به روح ما فروخته می‌شود تصویر لبخند تمام عیار هنرپیشه‌های هالیوودی است! ا ما این لبخندهای هالیوودی پر از لایه و روكش هستند.

 آنها واقعاً دندان‌هایش را سفید نمی‌كنند، در واقع شما سطح حقیقی دندان‌هایشان را نمی‌بینید. رسیدن به استانداردهای بیشتر و بیشتر غیرممكن می‌شود. شاید بپرسید: «پس ما به دنبال خیالی واهی هستیم؟» متأسفانه پاسخ به شما این است: «كاملاً!» پیتز به زودی كتابی به نام «بنجل‌های جراحی: مرزهای فرهنگی جراحی زیبایی» به بازار می‌فرستد.

البته یك نگاه اجمالی به تاریخ نشان می‌دهد دندان‌های سفید، حتی پیش از ظهور لبخندهای فریبنده هالیوودی و دوره‌های چندین میلیون‌ دلاری سفید كردن دندان، مورد بحث و توجه بوده است.

«اسكات اسوانك»، دندانپزشك و موزه‌دار موزه ملی دندانپزشكی بالتیمور، می‌گوید: «بشر هزاران سال است كه این كار را انجام می‌دهد. یونانی‌ها معجون‌هایی برای سفیدی دندان داشتند و در آغاز رنسانس نیز اروپایی‌ها برای این كار موادی روی دندان‌هایشان می‌گذاشتند.» و در واقع آن مواد همین «كلوركس» امروزی است كه: «مینای دندان را از بین می‌برد.» آنها برای مدتی دندان‌های سفیدتری داشتند و بعد از آن پوسیدگی شدید آغاز می‌شد.

خوشبختانه سفید كردن دندان‌ رشد و پیشرفت كرده است. به هر حال تمایل و علاقه ما برای دربرداشتن ظاهر خوب، همیشه باقی خواهد ماند؛ اگرچه بهتر است برای هر درمانی، جوانب آن را بیشتر بسنجیم؛ قبل از این كه عملاً به روكش‌های لبخند هالیوودی بی عیب رو بیاوریم!

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha