قریب به ۴۷۰۰کودک در شهر به زباله‌گردی اشتغال دارند. شغلی که در آن از هیچ‌گونه حمایت اجتماعی‌ای برخوردار نیستند. بیش از ۷۰درصد این کودکان به نحوی مورد آزار و خشونت قرار گرفته‌اند. کودکان زباله‌گرد، واژه رنج‌آور که هر روز مصادیق آن را در خیابان‌های شهر می‌بینیم.

چگونه زباله‌گردی کودکان را حذف کنیم؟

سلامت نیوز:قریب به ۴۷۰۰کودک در شهر به زباله‌گردی اشتغال دارند. شغلی که در آن از هیچ‌گونه حمایت اجتماعی‌ای برخوردار نیستند. بیش از ۷۰درصد این کودکان به نحوی مورد آزار و خشونت قرار گرفته‌اند. کودکان زباله‌گرد، واژه رنج‌آور که هر روز مصادیق آن را در خیابان‌های شهر می‌بینیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،کودکانی که به‌جای حضور در فرآیند آموزش و توانمندشدن و حضور در کنار خانواده خود تا نیمه‌های شب در لابه‌لای زباله‌های شهر به‌دنبال کسب معاش هستند.

معاشی که نظام بازار خودتنظیم‌گر آن را از ایشان دریغ کرده و کودکی آنان را به یغما برده است. سهم این کودکان برای این‌همه تلاش و سختی چیست؟ مطابق پژوهشی که توسط انجمن حمایت از حقوق کودکان در شهر تهران انجام شده، سهم این کودکان از کل ارزش زباله‌های قابل بازیافت شهر تهران کمتر از سه‌درصد است.

قریب به ۴۷۰۰کودک در شهر به زباله‌گردی اشتغال دارند. شغلی که در آن از هیچ‌گونه حمایت اجتماعی‌ای برخوردار نیستند. بیش از ۷۰درصد این کودکان به‌نحوی از انحا مورد آزار و خشونت قرارگرفته‌اند.

این پژوهش با هدف حذف کار زباله‌گردی کودکان آغاز شد. گرچه این حذف به‌واسطه پیچیدگی موضوع نیاز به مشارکت گسترده‌ای دارد اما انجمن بر آن است که این امر شدنی است و لازم است به‌گونه‌ای نیز صورت پذیرد که کودکان درگیر در این کار، نیز آسیبی نبینند.

بدین واسطه چاره‌اندیشی برای حذف کار زباله‌گردی کودکان به مشارکتی مستمر و گسترده بین نهادی‌های مدنی و نهادهای مسئول مثل شورای شهر، شهرداری و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیاز دارد.

البته با توجه به اینکه درصد بالایی از این کودکان اهل افغانستان هستند همکاری نهادهای بین‌المللی مانند یونیسف و نهادهای محلی در محل تولد آنان نیز لازم است (که البته کار را کمی پیچیده‌تر می‌کند). آنچه مسلم است آن است که این کودکان لازم است در سریع‌ترین زمان ممکن به آغوش خانواده‌های خود بازگردند و در چرخه آموزش و توانمندسازی وارد شوند، چه کودکان ایرانی و چه کودکان افغانستانی.

یک نکته برای حمایت از این کودکان منابع مالی است. با توجه به سهم اندک این کودکان از ارزش زباله‌های شهر، پیشنهاد مشخص آن است که سه‌درصد از منابع حاصل از زباله که با اصلاح اندکی در نظام مدیریت پسماند و تغییر مناسبات در آن می‌تواند حاصل شود به این حمایت تخصیص داده شود.

کودکان زیر ۱۵سال با حمایت‌های لازم سریع‌تر به دامن خانواده خود بازگردند و حمایت‌های لازم نیز از این محل برای حمایت از خانواده‌های آنها صورت پذیرد و کودکان بالای ۱۵سال نیز از این چرخه خارج شوند و بنا به خواست خود یا سرپرست‌شان دوره‌های مهارت‌آموزی در زمینه‌های مختلف را طی کنند و در صورت تمایل و امکان به محل زندگی قبلی خود بروند و یا در کارهای متناسب با سن و توان و تخصیص که یاد گرفته‌اند با شرایط خاص (مثل کار نیمه‌وقت و با پوشش‌های حمایتی از قبیل بیمه) مشغول به کار گردند. آنچه که مسلم است براساس قانون کار جمهوری اسلامی، کنوانسیون حقوق کودک و همچنین مقاوله‌نامه محو فوری بدترین اشکال کار کودک، کار زباله‌گردی برای تمامی افراد زیر ۱۸سال ممنوع است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha