سلامت نیوز:اجتماعی اش را مستقل انجام می‌داده، وارد شدن به مرحله‌ای از زندگی همراه با ناتوانی و وابستگی كه مدت آن نامعلوم است یك آسیب جدی محسوب می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،فلج شدن یك نیمه از بدن كه گاه در چهره بیمار نیز نمایان می‌شود و بلع و تكلم و كنترل ادرار و مدفوع او را مختل می‌سازد، چالشی بزرگ در تمام عمر وی محسوب می‌شود. اقدامات اولیه در بهره‌مندی سریع از خدمات اورژانس و پیشگیری از وسعت ضایعه در سیستم عصبی و رسیدن بیمار به وضعیتی پایدار در بخش مراقبت‌های ویژه نقش مهمی در تسهیل مراقبت‌های بعدی و بازگرداندن وی به زندگی مستقل دارد. چنان‌كه هرچه این خدمات با تأخیر بیشتر و با امكانات كمتر ارائه شود، میزان صدمه به سلول‌های عصبی بیشتر و سطح ناتوانی بالاتر خواهد بود .

به دنبال اقدامات درمانی اولیه و ثبات وضعیت عمومی بیمار درمان‌های توانبخشی آغاز می‌شود. فیزیوتراپیست در روزهای اول كه عضلات در حالت شلی و فلج قرار دارند و به هیچ دستوری از مغز پاسخ نمی‌دهند تلاش می‌كند با انجام تمرینات غیرفعال در تك‌تك مفاصل اندام‌های درگیر مانع كوتاهی عضلات و بروز محدودیت در آن مفاصل شود.

همچنین با اعمال تحریكات پوستی مانند تحریكات الكتریكی، استفاده از یخ، ضربه زدن و تحریكات حسی مختلف و گاهی درد‌زا، فعالیت عضلات را بازگرداند. فیزیوتراپیست با آگاهی از نقش اندام‌های درگیر در تحمل وزن، تعادل و جابه‌جایی، به بیمار سكته مغزی می‌آموزد كه چگونه با استفاده از اندام‌های سمت سالم و وسایل ارتوپدی كمكی به تدریج عملكردهای برخاستن، نشستن، ایستادن و راه رفتن را بازیابد.

به‌تدریج تمرین‌های درمانی پیشرفت می‌كنند تا بیمار بتواند به طور مستقل و بدون كمك درمانگر و همراهان به زندگی بازگردد. در این مراحل نیز متخصص فیزیوتراپی نگران سفتی بیش از حد عضلات اندام‌های فوقانی و تحتانی است، چنان‌كه در صورت قصور به جمع شدن انگشتان و آرنج و همچنین انگشتان و مچ پا به طرف پایین منجر می‌شود.

تجویز بررسی‌های ارتوپدی در این مرحله در كنار تمرین‌های كششی و تحمل وزن در فیزیوتراپی می‌تواند بیمار را با حداقل عوارض به زندگی عادی بازگرداند. در مرحله نهایی نیز با تمرین‌هایی زمینه حضور وی در خارج از منزل و میان افراد جامعه فراهم می‌شود .