سلامت نیوز:خبر کاهش بودجه از اقدامات پیشگیرانه و مقابلهای برای کاهش آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، طلاق، حاشیهنشینی، کودکان آسیبپذیر و بسیاری دیگر از آسیبهای پیدا و پنهان در سطح جامعه میتواند سبب افزایش نگرانیها شود، موضوعی که اتفاقا هفته گذشته با واکنش رئیس انجمن مددکاران اجتماعی روبهرو شد تا با این کارش، دیگران را متوجه عواقب آن کرده باشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همدلی ،در این میان با توجه به اهمیت رویکرد آموزشمحور در کاهش آسیبهای اجتماعی به نظر میرسد کافی نبودن یا نبود برنامههای منسجم با این رویکرد سبب شده تا در این زمینه موفقیت چشمگیری حاصل نشود.با وجود افزایش انواع متنوع از آسیبهای اجتماعی که هر کدام به نحوی از انحا جامعه امروز را درگیر مشکلات و معضلات ریز و درشت خود کرده است، بیشتر از هر موقع دیگری لزوم توجه و همچنین تخصیص امکانات بیشتر برای پیشگیری این دست از آسیبها رنگوبوی جدی به خود گرفته است.
افزایش آمار طلاق که تنها به ازای هر سه ازدواج یک طلاق ثبت میشود، کاهش آمار ازدواج، افزایش استفاده از دخانیات و سیگار بهویژه افزایش رو به رشد میل به استفاده از سیگار در میان زنان جامعه، وجود کودکان کار و همچنین کودکان زبالهگرد، بیکاری، مردان و زنان بیسرپناه، اعتیاد و بسیاری دیگر از انواع پیدا و پنهان آسیبهای اجتماعی خود موید این واقعیت است که اگر امروز برای پیشگیری از آنها تلاش مضاعفی نشود گرفتاریهای بیشتری در آینده نصیب جامعه خواهد شد.
لزوم توجه و پیشگیری از این آسیبهای اجتماعی بدون تردید نیازمند بودجهای درخور است که بتواند از پس آنچه که گفته شد سربلند بیرون آید، اما با توجه به بودجه پیشنهادی سال 99 نه تنها در این بخش پیشرفتی حاصل نشده است بلکه با کاهش بودجه نیز مواجه شده است.
هفته گذشته بود که خبرگزاری خانه ملت اعلام کرد در لایحه بودجه سال 1399 کل کشور اعتباری در حدود 32.069 میلیارد ریال جهت برنامههای پیشگیری، کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی از قبیل اعتیاد، طلاق، حاشیهنشینی، کودکان آسیبپذیر و دیگر آسیبهای اجتماعی در سطح کشور پیشبینی شده است.
مقایسه این مبلغ با 35.562 میلیارد ریال اعتبار مصوب این بخش در بودجه 1398، حاکی از کاهش 9.8درصدی اعتبارات بخش آسیبهای اجتماعی در بودجه سال آینده کشور است.
این در حالی است که بر اساس ماده80 برنامه پنج ساله ششمِ چشمانداز توسعه، دولت مكلف است طبق قوانین مربوطه و مصوبات شورای اجتماعی به منظور پیشگیری و كاهش آسیبهای اجتماعی، نسبت به تهیه طرح جامع كنترل و كاهش آسیبهای اجتماعی با اولویت اعتیاد، طلاق، حاشیهنشینی، كودكان كار و مفاسد اخلاقی اقداماتی جدی داشته باشد تا اینکه شاهد کاهش 25درصدی آسیبهای اجتماعی نسبت به وضع موجود در پایان برنامه ششم یعنی در سال 1400 باشیم.
حال به نظر میرسد با کاهش بودجه در این حوزه و ادامهدار بودن چنین وضعیتی نه تنها کشور به کاهش آسیب مد نظر در چشمانداز نمیرسد، بلکه با پسرفت هم مواجه میشود. در همین خصوص اواخر هفته گذشته رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در گفتوگویی با ایسنا عنوان کرد:«این موضوع نشان میدهد مساله آسیبهای اجتماعی برای دولت اولویت ندارد.
شاید بودجه بخشی از این نقش را به عهده داشته باشد، اما هیچ کس نمیتواند نقش بودجه در توسعه کمی و کیفی خدمات را انکار کند.»سیدحسن موسوی چلک با اشاره به اینکه در حوزه اعتیاد حدود ۵/۵درصد و در حوزه طلاق نیز ۷.۴ درصد رشد در بودجه سال آینده پیش بینی شده است، ادامه داد:«اما این درحالی است که در موضوع حاشیهنشینی ۱.۶درصد، کودکان آسیب پذیر و همچنین سوء تغذیه کودکان حدود ۱۷درصد کاهش، در مورد برنامههای پیشگیری از ایدز در بهزیستی هم ۱۸.۷درصد رشد منفی و در سایر آسیبهای اجتماعی هم تقریبا ۱۲درصد کاهش بودجه پیش بینی شده است.»
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی گفت:«در حوزه پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی هم شاهدیم که بیش از ۱۵درصد رشد منفی در این حوزه اتفاق افتاده است. در حوزه درمان اعتیاد بهزیستی هم ۱۰درصد کاهش بودجه در نظر گرفته شده است. این موضوعات جزو محورهای دارای اولویت در کشور است اما ظاهرا افرادی که لایحه بودجه را نوشتهاند اولویتها را کنار گذاشتهاند، در حالی که امنیت ما با این حوزه گره خورده است.»
دیروز باز موسوی چلک از حال ناخوش کودکان کار و خیابان در بودجه 99 خبر داد و گفت:«با استناد به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی حوزه کودکان در بودجه سال آینده در مجموع حدود ١٧درصد کاهش یافته است، همچنین در قانون برنامه توسعه ششم گفته شده که هرساله تعداد کودکان کار و خیابان باید ٢۵درصد کاهش پیدا کند، این درحالی است که بودجه ساماندهی این کودکان نیز ١٧درصد رشد منفی داشته است.»
به نظر میرسد در این میان در کنار نبود بودجه که سال آینده هم با کاهش آن مواجه هستیم، نبود برنامههای آموزشی و پیشگیرانه منسجم و بلندمدت هم خود دلیلی باشد بر عدم کاهش آسیبهای اجتماعی، چیزی که از نگاه متخصصان این حوزه دور نمانده و بارها به آن اشاره شده است.
به اعتقاد کارشناسان در زمینه کاهش آسیبهای اجتماعی آنچه که مورد نظر است باید دستگاهها و سازمانهای دخیل در موضوع، برنامههایی آموزشمحور در جهت پیشگیری از آسیبهای اجتماعی داشته باشند، حال باید دید با توجه به کاهش بودجهای که برای پیشگیری و مقابله از آسیبهای اجتماعی رخ داده است سرنوشت برنامهها و اقدامات پیشگیرانه به کجا ختم خواهد شد؟ آیا جامعه در سال آینده در زمینه آسیبهای اجتماعی با شرایط بدتری مواجه میشود؟ این همان چیزی است که بسیاری از کارشناسان با تاکید به نبود بودجه مناسب و نبود برنامههای آموزش محورِ منسجم به آن اشاره میکنند.
نظر شما