سلامت نیوز:بررسی‌های یک مطالعه در خصوص دانش تکنسین‌های دارویی نشان داد که هرچه سابقه افراد به عنوان تکنسین دارویی کمتر است، ادعای اطلاعات بیشتری در خصوص داروهای بدون نسخه دارند و هر چه مدرک دانشگاهی پایین‌تر بود، شخص ادعای بالاتر بودن اطلاعات خود در خصوص این داروها را داشت. برای همین ایجاد ساختار آموزشی متمرکز برای آموزش تکنسین‌های دارویی ضروری است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، دستیار داروخانه یا تکنسین دارویی یکی از ارائه‌دهندگان خدمات درمانی است که در داروخانه و تحت نظارت مستقیم یک دکتر داروساز فعالیت می‌کند. از آن‌جا که اشتغال فرد یا افرادی به عنوان تکنسین دارویی در تمام داروخانه‌های دنیا مرسوم است، این افرد به طور معمول تحصیلات دوره تکنسین دارویی یا سایر موارد مشابه را می‌گذرانند.
فروش برخی اقلام داروخانه مثل داروهای بدون نسخه، ممکن است به صورت مستقیم توسط تکنسین دارویی و بدون نظارت و حضور مسئول فنی اتفاق بیفتد. به همین دلیل ضرورت دارد افراد مذکور هم از سطح دانش و آگاهی کافی در خصوص داروها برخوردار باشند.
داروهای بدون نسخه در سبد دارویی بیماران سهم بالایی دارند. به همین دلیل مصرف نابه‌جای آن‌ها ممکن است بر سلامتی افراد جامعه تاثیر بگذارد. برای جلوگیری از بروز خطاهای دارویی بررسی دانش، نگرش و عملکرد تکنسین‌های دارویی اهمیت زیادی دارد.
به همین خاطر پژوهشگران انجمن پرستاری ایران و دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی؛ در مطالعه‌ای فعالیت تکنسین‌های دارویی را مورد بررسی قرار دادند. علیرضا رستمی، سجاد اسماعیلی و اصغر فتائی؛ پژوهشگرانی بودند که در انجام این مطالعه همکاری داشتند.
برای انجام این پژوهش ۹۲ نفر از تکنسین‌های دارویی شهر تهران از طریق پرسش‌نامه ارزیابی شدند و از آن‌ها سوالاتی در خصوص میزان اطلاعات دارویی، تحصیلات، مدرک تحصیلی و ... پرسیده شد.
بررسی‌ها نشان داد که سن تکنسین‌های دارویی شرکت‌کننده در این پژوهش، حدود ۱۷ تا ۵۴ سال است و میانگین سنی آن‌ها حدود ۲۸ سال است. این افراد بین صفر تا ۲۰ سال سابقه کار داشتند و میانگین سابقه کار آن‌ها حدود سه سال بود.
پس از بررسی پرسش‌نامه‌ها مشخص شد که هر چه افراد سابقه کار کمتری داشته باشند، مدرک و دوره تکنسین دارویی را در کار و زندگی خود مفیدتر و موثرتر می‌دانستند.
بین سابقه کار به عنوان تکنسین دارویی و تحصیلات دانشگاهی، رابطه معکوس وجود داشت. یعنی؛ هر چه میزان تحصیلات دانشگاهی افراد بیشتر بود، سابقه کارشان در داروخانه کمتر بود. همچنین بررسی‌ها نشان داد هر چه سابقه کار افراد کمتر باشد، نیاز بیشتری به گذراندن دوره‌های تکمیلی تکنسین دارویی احساس می‌کردند.
هرچه سابقه شخص به عنوان تکنسین دارویی کمتر بود، بیان می‌کردند که اطلاعات بیشتری در خصوص داروهای بدون نسخه دارند. همچنین سطح تحصیلات نیز با ادعای اطلاعات بالا و کافی در خصوص داروی بدون نسخه مرتبط بود. به صورتی که هر چه مدرک دانشگاهی پایین‌تر بود، شخص ادعای بالاتر بودن اطلاعات خود در خصوص این داروها را داشت.
بررسی‌ها نشان داد حدود نیمی از شرکت‌کنندگان در این مطالعه بیان کردند که اطلاعات بالا و کافی در خصوص داروهای بدون نسخه دارند ولی نزدیک به ۷۰ درصد این افراد نتوانستند به درستی تشخیص دهند که داروی ایبوپروفن ۴۰۰ میلی‌گرمی جزء داروهای بدون نسخه نیست.
حدود ۵۶ درصد از این افراد با فروش داروهای بدون نسخه تحت نظر دکتر داروساز مخالف بودند و ۶۰ درصد از آن‌ها اعلام کردند اعتماد به نفس کافی برای تجویز داروهای بدون نسخه را دارند.
به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ با توجه به اینکه عمده افرادی که فاقد آگاهی لازم در خصوص داروهای بدون نسخه بودند، اعتماد به نفس کافی برای فروش داروهای بدون نسخه و بدون هماهنگی با داروساز را داشتند، می‌توان نتیجه گرفت احتمال وقوع خطای دارویی در اثر فروش داروی اشتباه بالا است.
هر چه تکنسین دارویی سابقه یا مدرک تحصیلی بالاتری داشته باشد، به اهمیت عمق دانش و خطرات احتمالی مصرف نابه‌جای داروها آگاه‌تر است، عملکرد بهتری دارد و بیشتر بیماران را به داروساز مسئول فنی ارجاع می‌دهد.
پژوهشگران این مطالعه با توجه به این نتایج می‌گویند: به منظور کاهش خطاهای دارویی ناشی از اشتباهات تکنسین‌های دارویی و افزایش سطح سلامت جامعه، ایجاد ساختار آموزشی مدون و متمرکز برای آموزش و سنجش دانش، نگرش و عمکرد تکنسین‌های دارویی ضروری به نظر می‌رسد.
یافته‌های این تحقیق به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی دانش، نگرش و عملکرد تکنسین‌های دارویی در خصوص داروهای بدون نسخه» در نشریه پژوهش پرستاری؛ منتشر شده است.
نظر شما