سلامت نیوز: وضعیت اقتصادی کشور از ابتدای امسال به شدت دستخوش تغییر و تحول شد؛ تحولاتی که حتی در ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه بودند. در همه دوران‌های اقتصادی و فشارهای سیاسی و تحریم‌ها مردم به هر شکلی بود دوام آوردند و برای بهبود وضعیت معیشتی خود دست از تلاش برنداشتند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،یکی از نکاتی که در سال‌های گذشته دیده می‌شد وجود ثبات نسبی بود. این ثبات نسبی که بعد از هر افزایش تورم و به دنبال آن بالا رفتن قیمت‌ها رخ می‌داد، باعث می‌شد تا مردم بتوانند درآمدهای خود را با وضعیت اقتصادی وفق دهند، اما امروز این شرایط وجود ندارد و همچنان قیمت‌ها بر اثر تورم دورقمی بالای ۳۰ درصد که برخی این رقم را حتی نزدیک به ۵۰ درصد می‌دانند از یک طرف، کاهش درآمدها و کاهش قدرت خرید مردم از طرف دیگر همچنین کاهش ارزش پول ملی؛ آن توان سابق در مردم به شدت کاهش یافته است.
امروز هزینه‌های زندگی برای مردم در همه طبقات اقتصادی افزایش یافته است، اما طبقات متوسط و متوسط رو به پایین هستند که فشارهای بیشتری را تجربه می‌کنند. جامعه کارگری و حقوق‌بگیران یا افراد دارای درآمد ثابت همگی افرادی هستند که در این طبقه قرار می‌گرفتند.ضریب جینی یکی از مولفه‌هایی است که نشان می‌دهد وضعیت فقر در کشور به چه شکلی پیش رفته و این نمودار چگونه حرکت کرده است.
با اینکه این مولفه می‌تواند اطلاعات مفیدی را درباره این موضوع جمع‌آوری کند، اما مدت‌هاست که مرکز آمار ایران ضریب جینی را اعلام نمی‌کند. مولفه دیگری که به شفاف‌تر شدن وضعیت موجود کمک می‌کند، تعیین و اعلام خط فقر است که این مولفه هم چند سالی است از سوی مسئولان اقتصادی تحریم شده و حتی درباره آن بحثی هم نمی‌شود، اما هیچ‌کدام از این چشم‌پوشی‌ها نمی‌تواند واقعیت‌های جامعه را تغییر دهد. واقعیت‌هایی تلخ از شرایط اقتصادی و فشارهایی که این شرایط بر اقشار کم‌درآمد یا حقوق ثابت وارد کرده است.
افزایش لحظه‌ای قیمت‌ها در سایه تورم دو رقمی و کاهش ارزش پول ملی باعث شده تا بسیاری از مردم حتی در تامین مایحتاج روزانه خود دچار مشکل شوند. سفره‌ها به حداقل اندازه‌ای که می‌توانند رسیده و سبدهای خانوار هر روز خالی‌تر می‌شوند و همه اینها موضوعاتی هستند که به تغییر در دسته‌بندی طبقات اجتماعی جامه منجر شده‌اند. این تغییرات می‌تواند آثار بسیار تلخی در آینده این کشور داشته باشد و این موضوعی است که در ماه‌های گذشته، صرفا موضوع بحث و دعواهای سیاسی مسئولان کشور بوده است.
کشمکش‌های بی‌نتیجه
مسلما کشمکش‌ها و دعواهای سیاسی و متهم کردن یکدیگر، اتفاقاتی نیستند که بتوانند باعث بهبود وضعیت مردم در این شرایط بحرانی شوند. مجلس یازدهم حدود چهار ماه است کار خود را آغاز کرده و با جریانی یک‌دست هنوز هم نتوانسته کاری برای نجات اقتصاد و مردم انجام دهد. در ماه‌های گذشته مردم شاهد دعواهای زرگری نمایندگان در خانه ملت بودند که بزرگترین شعارش بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بود. در این ماه‌های گذشته از مجلس یازدهم به جز حرف، کار دیگری برنیامده است.
مسئولان هم چندان قدم موثری برای بهبود وضعیت برنداشته‌اند و به‌نظر هم نمی‌رسد با توجه به اینکه دولت دوازدهم در ماه‌های پایانی خود قرار دارد، بتواند اقدام عملی موثری برای تغییر رویه موجود انجام دهد! از طرفی با تشدید تحریم‌ها و همچنین کرونا و لطماتی که به تجارت خارجی کشور وارد شده است، بدون برنامه‌ریزی نابسامانی‌های اقتصادی همچنان ادامه خواهد داشت.
مشکلات ساختاری در حوزه اقتصادی همیشه مورد تاکید کارشناسان اقتصادی بوده و هست، با این حال نشانه‌ای از تغییر این رویه‌هایی که بارها مورد انتقاد قرار گرفته است، وجود ندارد. در واقع شاید دلیل آن هم این است که مسئولان اقتصادی فکر می‌کنند بهترین نسخه برای مردم همان مقاومت است! مقاومتی که طبقه‌بندی اجتماعی را به چالش کشیده و شکاف فقیر و غنی را تا حداکثر افزایش داده است و به اعتقاد برخی از کارشناسان به جز قشر ثروتمندان، هیچ یک از طبقات جامعه دیگر توان مقاومت در برابر گرانی‌ها را ندارند.
قدرت خرید یک‌چهارم شده است
امروز بسیاری از کارشناسان اقتصادی کشور به این موضوع تاکید دارند که روش‌های کمک و اعطای یارانه به مردم غلط و سیاست‌هایی صرفا آنی است که نه تنها اثری در افزایش توان خرید مردم ندارد، بلکه باعث عادی‌سازی شرایط نابه‌هنجار اقتصادی مردم می‌شود. عباس آرگون، نایب رئیس کمیسیون پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران، در رابطه با تاثیر تورم کنونی بر زندگی مردم گفت: «در شرایط فعلی و با نرخ تورم موجود سفره‌های مردم کوچک‌تر می‌شود.
اگر فردی تا دو سال گذشته حقوق چهار میلیون تومانی دریافت می‌کرد، یعنی درآمد هزار دلاری داشت، در صورتی که اکنون با احتساب 20 درصد افزایش حقوق اگر به پنج‌میلیون تومان رسیده باشد، این رقم نزدیک به 250 دلار است یعنی در دو‌سال اخیر قدرت خرید مردم یک‌چهارم شده است. با چنین رویه‌ای طبقه متوسط ما به سمت طبقه فقیر حرکت و طبقه فقیر در فقر مطلق قرار می‌گیرد، به طوری که این قشر امکان تامین بدیهیات زندگی مانند خورام و پوشاک را ندارند که این امر ریشه در کاهش درآمد سرانه دارد.»
به گزارش ایلنا، او اضافه کرد: «متاسفانه در کشور ما این موضوع عادی‌سازی می‌شود زیرا زمانی که مجلس تصویب کند به 60 میلیون نفر کمک کالایی تعلق بگیرد، نشان‌دهنده نیازمند بودن این اقشار است. همچنین بخش عمده‌ای از جامعه ما را طبقه متوسط تشکیل می‌دهند، این طبقه کاهش درآمدی روز افزون دارند که با هزینه‌های موجود تناسبی ندارد.»
این روزها مردم نیازی به نطق‌های خوب و احساسی مسئولان ندارند، با حرکت طبقه متوسط به سمت طبقه ناتوان، باید این تصویر را در ذهن داشت که طبقه ناتوان به چه سمتی حرکت خواهد کرد. محرومیت شدید در مناطق مختلف کشور موج می‌زند و در حالیکه برخی از مسئولان در این شرایط از سیاست‌هایی صحبت می‌کنند که نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی مردم و بازگرداندن شان ایرانی‌ها کمکی نمی‌کند، بلکه باعث خفت آنها هم می‌شود.
شاید برخی از مسئولان نمی‌دانند که رسیدگی به امور کشور و در اولویت قراردادن منافع ملی و رفع مشکلات با تصمیم‌گیری درست و همچنین اقدام سریع جزو وظایفشان است. ایران امروز می‌توانست در جایگاهی باشد که رفاه مردمانش آرزوی سایرین باشد نه اینکه مردم کارگری در سایر کشورها را به شهروندی ایران، ترجیح دهند.
نظر شما