یک روانشناس گفت: بسیاری از افرادی که نااُمیدی را تجربه می‌کنند ممکن است تحت تأثیر مشکلات روانی مانند افسردگی قرار بگیرند که ممکن است فرد را به فکر خودکشی سوق دهد.

نااُمیدی چگونه می‌تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد؟

سلامت نیوز:یک روانشناس گفت: بسیاری از افرادی که نااُمیدی را تجربه می‌کنند ممکن است تحت تأثیر مشکلات روانی مانند افسردگی قرار بگیرند که ممکن است فرد را به فکر خودکشی سوق دهد.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،الهام درخشان  با اشاره به این‌که ناامیدی یک احساس قدرتمند است که غالباً در ایجاد روحیه تاریک یا غمگین نقش دارد و ممکن است بر نحوه ادراک شخص از خود، سایر افراد، شرایط شخصی و حتی جهان تأثیر منفی بگذارد، اظهار کرد: غالباً ناامیدی می‌تواند تأثیر بسزایی در رفتار انسان بگذارد، زیرا منعکس کننده دیدگاه منفی فرد نسبت به آینده است.


وی با اشاره به این‌که احساس نااُمیدی اغلب باعث می‌شود فرد علاقه خود را به موضوعات مهم، فعالیت‌ها، رویدادها یا افراد از دست بدهد، افزود: کسی‌که نااُمید شده باشد دیگر نمی‌تواند ارزش چیزهایی را که قبلاً مهم بودند درک کند، احساسات غالباً با عدم الهام و همچنین احساس ناتوانی، درماندگی، دل کندن، اسارت، افسردگی و انزوا همراه است.


درخشان تأکید کرد: مطالعات بی‌شمار حاکی از آن است که نااُمیدی با ضعف سلامت روانی، روحی و جسمی ارتباط نزدیکی دارد.
این رواننشاس بیان کرد: ناامیدی ممکن است نشانه‌ای از انواع بیماری‌های روانی بوده یا در شرایطی اتفاق بیفتد که فرد از وقایع ناخوشایند، نابسامان و منفی زندگی دلسرد شود.


وی با اشاره به این‌که یک نظرسنجی که بین ۱۰۰۰ نفر که مبتلا به یک بیماری روانی بودند انجام شده نشان داد برخی از پیام‌های نااُمیدی ممکن است از سیستم مراقبت‌های بهداشت روان منشاء گرفته باشند، عنوان کرد: از کسانی‌که این نظرسنجی را تمام کردند ۴۱ درصد گزارش کردند که یک متخصص بهداشت و درمان گفته است که بهبودی آن‌ها بعید و غیرممکن است، به رغم اینکه بسیاری از افراد ازجمله افرادی که دچار اضطراب شدید روانی و عاطفی بودند، قادر به ثبات سلامتی از طریق درمان هستند، ۶۹ درصد از این افراد بعداً خودشان گزارش دادند که تقریباً یا کاملاً بهبود یافته‌اند.


درخشان با اشاره به این‌که نااُمیدی به‌عنوان نشانه بسیاری از مشکلات بهداشت رفتاری و روانی ازجمله افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی، اختلالات خوردن، استرس پس‌از سانحه، وابستگی به مواد و ایده‌های خودکشی بیان شده است، افزود:  بسیاری از افرادی که نااُمیدی را تجربه می‌کنند ممکن است تحت تأثیر مشکلات روانی مانند افسردگی قرار بگیرند که ممکن است فرد را به فکر خودکشی سوق دهد.


این روانشناس با اشاره به این‌که نااُمیدی ممکن است همیشه همراه با یک مشکل خاص رخ ندهد، بیان کرد: مهم نیست که علت آن چیست، احساس نااُمیدی می‌تواند ویران کننده باشد، این حس نه‌تنها احساس بهزیستی و ثبات فرد را به خطر می‌اندازد بلکه ممکن است فرد را از انگیزه مورد نیاز برای استفاده از منابع موجود یا درخواست کمک محروم کند.


وی ادامه داد: افرادی که نااُمیدی را تجربه می‌کنند ممکن است اظهاراتی از قبیل وضعیت من هرگز بهتر نمی‌شود، آینده‌ای ندارم، هیچ‌کس نمی‌تواند به من کمک کند، من تسلیم می‌شوم، اکنون خیلی دیر شده است، من هیچ امیدی ندارم، من دیگر هرگز خوشحال نخواهم شد و همانند این‌ها داشته باشند.


درخشان با اشاره به راه‌های درمان این معضل، عنوان کرد: نااُمیدی را می‌توان با انگیزه بازدارنده، عدم علاقه، افکار منفی در مورد آینده یا دید منفی نسبت به خود متمایز کرد، این احساسات ممکن است بسته به روحیه فرد بدتر شوند.


این روانشناس ادامه داد: شناخت درمانی که توسط بک توسعه یافته، ثابت کرده که یک درمان مؤثر برای افرادی است که نااُمیدی را تجربه می‌کنند، این نوع درمان، افکار و مفروضات منفی فرد را هدف قرار می‌دهد.


وی افزود: از آنجا که شناخت درمانی مستلزم آن است که افراد تحت درمان اعتبار فرضیات خود را با دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند، افرادی که با احساس ناامیدی روبرو هستند ممکن است در ابتدا در برابر این روش مقاومت کنند، با این حال متخصصان درمانی اغلب می‌توانند با اولین کار با شخص تحت درمان برای رفع این احساسات، غالباً با تمرکز بر تقویت عزت نفس بر این مانع غلبه کنند.انتهای پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha