سلامت نیوز:سهیل رضایی به تشریح راهکارهایی جهت کنترل سلامت روان خود، همسر، فرزند و خانواده در روزهایی که مجبور به خانه نشینی هستیم، پرداخت و گفت: با ایجاد دوباره محدودیت‌ها در درجه اول خود ما هستیم که باید مسئول محافظت از سلامت روانمان در دوران قرنطینه و خانه‌نشینی باشیم و هر اقدامی که از دستمان برمی‌آید، در دستور کار قرار دهیم.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از برنا؛ ماه‌هاست که کرونا به یکی از رایج‌ترین واژه‌های زندگی‌مان بدل شده است. این ویروس بدقلق و سرکش گاهی ریه‌هایمان را نشانه می‌گیرد، گاهی به قلبمان حمله می‌کند و در مواردی هم کبد و کلیه‌ها را درگیر خودش می‌کند اما اگر از مشکلات و آسیب‌های جسمانی کرونا بگذریم، عواقب مخرب آن بر روان و روح‌مان نادیده گرفتنی نیست.
فروردین ماه تجربه چندین هفته در خانه نشستن را داشتیم و چون روزهای اول مواجه با این ویروس بود انرژی بیشتری داشتیم و اتفاقا با در خانه ماندن به خودمان استراحت دادیم اما چندین ماه است که با این ویروس نحس دست و پنجه نرم می‌کنیم و دیگر رمقی برایمان باقی نگذاشته است و از طرفی بعد از ماه‌ها مجددا محدودیت‌های سخت گیرانه‌تری برمی‌گردد تا بتوانیم شیوع بیماری در کشور را کنترل کنیم، پس ضروری ست یاد بگیریم چگونه در خانه اوقات خود را بگذرانیم تا هم دچار مشکلات روحی و روانی نشویم، هم بتوانیم با همسر، فرزند و خانواده خود به راحتی کنار بیاییم و روزهای در خانه ماندن را برای خودمان لذت بخش و راحت کنیم.
سهیل رضایی، روانشناس و مدیر بنیاد فرهنگ زندگی در گفتگو با خبرنگارما با اشاره به تاثیر خانه ماندن در وضعیت سلامت روان گفت: ماندن در خانه ممکن است تأثیر زیادی بر سلامت روان داشته باشد، بر این اساس احتمال بروز گسترده‌ای از اختلالات روانی از خشم، اضطراب و اختلال‌های مرتبط با خواب گرفته تا افسردگی و استرس پس از سانحه در این دوران وجود دارد و عوامل استرس‌زای مرتبط با دوران قرنطینه نظیر ترس از سرایت ویروس و عفونت، ترس از بیماری، سرخوردگی، ملالت، دسترسی‌نداشتن به میزان کافی از مایحتاج روزانه، بی‌اطلاعی، ضرر مالی و نگرانی از بدنام‌شدن و طرد شدن به‌‌دلیل ابتلا به مرضی مسری تاثیر بسیاری بر روح و روان فرد دارد.
او افزود: عوامل فوق نه‌تنها برای کسانی که پیش‌زمینه اختلال‌های روانی دارند بلکه برای سایر افرادی هم که عادی به نظر می‌رسند و ازاین‌حیث مشکلی ندارند، خطرناک است و ممکن است تهدیدی برای سلامت روانشان باشد.
رضایی تصریح کرد: با ایجاد دوباره محدودیت‌ها در درجه اول خود ما هستیم که باید مسئول محافظت از سلامت روانمان در دوران قرنطینه و خانه‌نشینی باشیم و هر اقدامی که از دستمان برمی‌آید، در دستور کار قرار دهیم به‌هرعنوان در خانه ماندن و فاصله‌گذاری اجتماعی ممکن است تا هفته‌ها و ماه‌ها ادامه پیدا کند پس باید بتوانیم بر روح و روان خودمان مسلط باشیم و شرایط را برای خودمان راحت کنیم.
این روانشناس در ادامه با اشاره به فعالیت‌هایی که باید در خانه انجام داد، گفت: داشتن برنامه روزانه، تقسیم‌بندی روز به بازه‌های زمانی کوتاه‌تر، مراقبت‌کردن از بدن، کمک کردن به دیگران، حفظ ارتباط با دیگران، محدودکردن اطلاعات دریافتی از رسانه‌ها، مبارزه با بی‌حوصلگی و ملالت، رعایت اعتدال در کار و فعالیت روزانه، مثبت‌اندیشی، برنامه‌ریزی برای کارها و فعالیت‌ها طی روندی روزانه از اقداماتی است که افراد باید در طی روز انجام دهند تا تاثیر آن را در روح و روان خود ببینند.
او درمورد راه حل مقابله با بی حوصلگی افزود: بی حوصلگی از شایع ترین حالت‌های ممکن برای افراد در خانه است که برای مقابله با آن می‌توانند از فیلم و سریال های تلویزیونی و کتاب‌هایی که در دسترس دارند، بیشترین استفاده را ببرند، همچنین می‌توانند به‌سراغ آن دسته از پروژه‌های کاری بروند که پیش از این به تعویق می‌انداختند یا فرصتی برای انجامشان نداشتند درواقع با این اقدامات می‌توانند خود را ازلحاظ ذهنی فعال نگه دارند و اجازه ندهند ملالت و بی حوصلگی آنها را از پا دربیاورد.
این مشاوره خانواده به فعالیت‌های سرگرم کننده اشاره کرد و گفت: افراد برای سرگرم شدن در خانه می‌توانند پادکست‌های مورد علاقه‌شان را گوش دهند، پخت انواع کیک و غذای خانگی را آموزش ببینند، با آبمیوه‌ها و سبزیجات مختلف سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنند، از مشاوره‌های آنلاین و تلفنی استفاده کنند، سری به لباس‌های قدیمی خود بزنند و آنها را از ته کشو بیرون بکشند، از تورهای مجازی که این روزها گسترش پیدا کرده است، استفاده کنند، سینمای خانگی به راه بیندازند و فیلم مورد علاقه شان را تماشا کنند، ساعاتی از روز را به تمیز کردن خانه اختصاص دهند، اگر مهارتی دارند با استفاده از آن اثر هنری خلق کنند و درنهایت هر روز ورزش کردن در خانه را در اولویت کارهای خود قرار دهند.
او در ادامه با اشاره به مشکلاتی که زوجین در این شرایط با آن مواجه می‌شوند، بیان کرد: در خانه ماندن ممکن است زوجین را دچار مشکل کند و دعواها و درگیری‌ها و کدورت را افزایش دهد اما با رعایت چند اصول ساده زن و شوهرها می‌توانند تعارض‌ها را به حداقل برسانند و در روزهایی که مجبور هستند از صبح تا شب خانه بمانند شرایط خانه را برای یکدیگر قابل تحمل کنند.
رضایی افزود: یکی از کارهایی که خانم‌ها باید انجام دهند این است که قوانین خانه را سبک‌تر کنند تا خودشان و همسرشان آرامش بیشتری داشته باشند و از عصبانیت و دعوا دور شوند. اصل مهم دیگر صبور بودن است، باید تمرین کنند آرام باشند، صبور باشند تا اختلاف نظرهایشان منجر به دعوای بزرگی نشود؛ به هرحال همه ما در یک شرایط یکسان قرار داریم و همه به یک اندازه تحت فشار هستیم بنابراین با صبوری کردن باید به آرامش روان هم کمک کنیم.
این روانشناس تصریح کرد: معمولا کارهای خانه، چه در دوران خانه ماندن و چه در روزهای عادی، موضوعی برای جروبحث بین زوجین است پس راه حل از بین بردن اینگونه دعواها این است که در رسیدگی به کارهای خانه تقسیم وظیفه انجام شود؛ اینگونه هم زن و شوهرها دعوایشان نمی‌شود و هم اینکه سرگرم می‌شوند.
او در ادامه گفت: درنهایت هم اگر با همسرتان به مشکل برخوردید همیشه قبل از اینکه در مشاجرات و دلخوری‌ها شروع به برچسب‌زدن کنید، ببینید که واکنش نامناسب او چه دلیل ساده‌تری ممکن است داشته باشد، با این کار هم خودتان آرام‌تر می‌شوید و هم او را آرام‌تر متوجه اشتباهش می‌کنید.
رضایی افزود: برای مثال اگر همسر شما بیهوده به‌خاطر مسائل واهی با شما بحث می‌کند، سریع عصبانی نشوید و نگویید که فردی لج‌باز،، اعصاب‌خردکن و… است، به او نگویید که تو همیشه کم‌تحمل هستی یا هر ویژگی منفی و بنیادین دیگری را به او نسبت ندهید بلکه سعی کنید دلیلی ساده‌تر برای عصبانیت او پیدا کنید و بگویید که شرایطش را درک می‌کنید برای مثال به همسرتان بگویید که قرنطینه باعث حساس‌شدن او شده و این موضوع را درک می‌کنید پس با گفتن چنین چیزی او را آرام‌تر کنید و به دعوا پایان دهید.
این روانشناس با اشاره به نحوه کنترل کودکان در خانه گفت: در خانه ماندن برای زن و شوهرهایی که فرزند دارند به مراتب می‌تواند سخت تر باشد چون بچه‌ها اصولا بازیگوش هستند و نمی‌توانند یکجا بنشینند پس والدین باید یاد بگیرند چگونه با آنها رفتار کنند.
او اظهار کرد: حفظ آرامش و ازسرگرفتن فعالیت‌های روزمره از مهمترین نکات کنار آمدن با کودکان در دوران تشدید محدودیت‌هاست همچنین برنامه‌ریزی هفتگی باتوجه به زمان بندی فعالیت‌ها در مدارس، درست کردن تابلوی آرزوها، استفاده از جمله‌های تأکیدی مثبت روزانه، تشویق‌کردن خواندن و نوشتن، تقسیم‌بندی زمانی روز به منظور حفظ بهره وری کاری، داشتن انتظارهای مشخص از کودکان و نظارت بر برآورده‌شدن آنها، به‌کارگیری تمرین‌ها و ایجاد عادت‌های خودمراقبتی در قالب تفریح و سرگرمی، کمک به بهبود وضعیت حرکتی کودکان نوپا، اهمیت گوش‌کردن به صحبت‌های کودکان، حفظ تنوع در فعالیت‌های روزمره، صادق بودن با کودکان درباره بیماری همه‌گیر و وضعیت موجود، اهمیت مشارکت و فعالیت گروهی، تغذیه و اهمیت انتخاب رژیم غذایی مناسب، سپری‌کردن هدفمند زمان در کنار کودکان، آمادگی ذهنی برای یادگیری از جمله کارهایی است که والدین باید در این روزها انجام دهند تا بتوانند کودک خود را کنترل کنند.
نظر شما