سلامت نیوز:چند روز قبل هزینه سبد معیشتی اعلام شد که در مقایسه با نیمه اول سال جاری، رقمی بالغ بر دو میلیون تومان افزایش یافت. گرچه کارشناسان بر این باورند نمی‌توان به این اعداد و ارقام اکتفا و میزان هزینه‌های بسیاری از اقشار ضعیف برای تهیه مایحتاج اولیه بیش از اینهاست، اما اگر فرض کنیم هزینه سبد معیشت بیش از نه میلیون تومان است، میزان درآمدهای فعلی بالاخص در دهک‌های پایین اقتصادی و قشر کارگر به هیچ عنوان پاسخگوی مشکلات آنها نیست و دولت باید هرچه سریع‌تر برای بهبود وضعیت آنها تصمیم شایسته‌ای را اتخاذ کند تا مبادا شرایط بحرانی‌تر نشود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزامه آرمان ملی ،در حالی است که خیلی از فعالان حوزه کار بر این باورند دولت باید تعریف دقیق و مشخصی را از میزان خط فقر به‌عنوان یک شاخص مهم اقتصادی ارائه دهد تا بتوان بر اساس آن برای تعیین دستمزد اقشار ضعیف اقتصادی اقدام کرد تا از آن طریق آنها بتوانند حداقل‌های یک زندگی را مهیا کنند.بسیاری از کارشناسان و فعالان حوزه کار بر این باورند شرایط اقتصادی به حدی سخت شده است که درآمدها، بالاخص در دهک‌های پایین اقتصادی و اقشار ضعیف، دیگر کفاف تهیه کالاهای اساسی را نمی‌دهد.

این در حالی است که بر اساس برخی آمارهای اعلام شده طی چند وقت گذشته، بیش از 95 درصد کارگران زیر خط فقر فرضی زندگی می‌کنند. به عبارت دقیق‌تر در یک سال اخیر هزینه سبد معیشت خانوارهای ضعیف اقتصادی چند برابر شده و این یک واقعیت مسلم است که در شرایط کنونی دخل و خرج اقشار ضعیف، اجازه برخورداری از مزایای یک زندگی متوسط را هم به آنها نمی‌دهد.

حقوق دو برابری هم پاسخگوی مشکلات نیست
لازم به ذکر است تابستان سال جاری اعلام شد، هزینه سبد معیشت خانوارها نزدیک به هشت میلیون تومان است که در مقایسه با زمستان سال گذشته با افزایش 60 درصدی مواجه شده است. این در حالی است که گرچه نهادهای مسئول تعریف مشخصی از میزان خط فقر ندارند تا بر اساس آن دستمزد تعیین کنند، اما برخی آمار غیررسمی حاکی از آن است که اگر مجموع هزینه‌های زندگی شامل خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها، حمل و نقل، آموزش، درمان و بهداشت و درنهایت هزینه‌های سر به فلک کشیده‌ اجاره‌خانه در کلان‌شهرها را جمع بزنیم، حاصل آن از 10 میلیون تومان کمتر نخواهد شد.

از سوی دیگر خیلی از فعالان کارگری بارها تاکید کردند تعیین میزان خط فقر به‌عنوان یک شاخص کلان اقتصادی باید جز اولویت‌های هر دولتی قرار بگیرد. گرچه میان مشخص کردن خط فقر با هزینه‌های سبد معیشت تفاوت‌های کمی وجود دارد، به عبارت دقیق‌تر سبد معیشت را می‌توان مقوله‌ای دانست که تشکل‌های کارگری از طریق آن میزان هزینه‌های یک زندگی اولیه را محاسبه و با توجه به درآمد اقشار ضعیف اقتصادی، توانایی تهیه آن را برای این اقشار اعلام می‌کنند. از سوی دیگر مرکز آمار چند ماه قبل در گزارشی اعلام کرد، قیمت مصرف‌کننده خانوارهای شهری در نیمه نخست سال جاری در مقایسه با سال گذشته 22 درصد افزایش داشته است که این را می‌توان بالاترین رقم در سه دهه اخیر دانست.

این در حالی است که اگر فارغ از تهران و کلانشهرهای دیگر، تمام نقاط کشور را مد نظر قرار دهیم به طور حتم هزینه سبد معیشت و زندگی خانوارها بسیار بیشتر از آماری است که هر روزه منتشر می‌شود. به عبارت دیگر خیلی از فعالان کارگری بر این باورند آماری که در خصوص میزان هزینه‌های خانوارها توسط نهادهای رسمی اعلام رسمی می‌شود نیازمند راستی‌آزمایی است، به طوری‌که باید ببینیم دهک‌های پایین اقتصادی جامعه با توجه به درآمدهای ناچیز دو تا سه میلیون تومان تا چه میزان توانایی تهیه کالاهای اساسی همچون خوراک، پوشاک و مسکن را دارند.

نکته اصلی دیگر آن است که اگر درک درستی از خط فقر و عدم توانایی کارگران برای تهیه سبد معیشتی ارائه نشود، نمی‌توان انتظار بهبودی برای شرایط اقتصادی آنها را داشت. این در حالی است که مشکلات معیشتی جامعه تنها محدود به تهیه کالاها و اقلام اساسی نمی‌شود، بلکه افزایش بیکاری، بالارفتن نرخ طلاق و خودکشی را نیز می‌توان از تبعات مشکلات معیشتی در جامعه برشمرد.

از سوی دیگر چند روز قبل اعلام شد، آخرین محاسبات گروه کارگری نشان می‌دهد، میانگین هزینه معیشت خانوارهای کارگری در ایران به نه میلیون و 200 هزار تومان رسیده که در خیلی از مناطق مختلف کشور پایین‌ترین و بالاترین رقم محاسبه شده برای حداقل هزینه معیشت خانوار از هشت میلیون تا 11 میلیون تومان متغیر بوده است. بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران حوزه کار در کشور معتقدند، طبق در نظر گرفتن این اعداد و ارقام، حتی افزایش حقوق دو برابری کارگران و اقشار ضعیف، نمی‌تواند به هیچ عنوان گره‌گشای مشکلات آنها باشد و اگر در بر همان پاشنه قبلی بچرخد و تلاشی برای بهبود اوضاع مستضعفان اقتصادی به عمل نیاید، سال آینده اوضاع به مراتب بدتری را شاهد خواهیم بود.

بر اساس گزارش تسنیم، در همین خصوص آیت اسدی، نماینده کارگران در شورای عالی کار، اظهار کرد: «از آنجایی که حقوق کارگران باید بر مبنای سبد معیشت خانوار تعیین شود، ارزش این سبد معیشتی بیش از نه میلیون تومان برآورد می‌شود و دستمزد کارگران باید همین اندازه باشد. از طرف دیگر با توجه به اینکه شاخص سبد معیشت خانوار 3/3 نفری برای تعیین دستمزد کارگران را به‌عنوان مهم‌ترین مطالبه جامعه کارگری از چند سال پیش در آئین‌نامه شورای عالی کار گنجاندیم، تعیین دستمزد کارگران نیز باید بر مبنای ارزش روز این سبد تعیین شود که برآورد ما از هزینه‌های معیشت خانوار 3/3 نفر در حال حضر بالاتر از نه میلیون تومان است» قدر مسلم تمامی این گفته‌ها نشان می‌دهد خانوارهای ضعیف اقتصادی در شرایط کنونی کشور نمی‌توانند از پس مخارج و مایحتاج اولیه خود برآیند و هزینه‌های معمول زندگی بسیار بیشتر از اعداد و ارقامی است که اعلام می‌شود. به طوری‌که گفته می‌شود حتی اگر کارفرمایان هم حقوق فعلی را تا 100 درصد افزایش دهند بازهم بسیاری از مشکلات معیشتی حل نخواهد شد.