سلامت نیوز:3- اتكا به وسایل حمل و نقل شهری پرازدحام و شلوغ برای رفت و آمد شهری 4- ابعاد خاص اشتغال و كار در بخش‌های غیررسمی كه اغلب در مكان‌های شلوغ انجام می‌شود (بانك جهانی، 2020) طبق برآورد بانك جهانی امروزه بیش از چهار میلیارد نفر از مردم جهان در شهرها زندگی می‌كنند كه معادل نیمی از جمعیت جهانی را شامل می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ،یكی از ویژگی‌های شهرنشینی تراكم جمعیت است كه مزیت‌هایی مانند دسترسی بیشتر و بهتر به خدمات اساسی و مراقبت‌های بهداشتی می‌شود. با این وجود مناطق حاشیه شهرها و محلات فقیرنشین شهری كه دسترسی كافی به زیرساخت‌های شهری ندارند، شیوع كرونا فاجعه‌آفرین است. تراكم بالای جمعیت در مناطق و محلات جنوب و حاشیه شهرها زمینه مناسبی برای گسترش بیماری‌های همه‌گیر مانند كرونا فراهم می‌كند.
شواهد حاكی است كه اپیدمی كرونا در كلان‌شهرها و مراكز پرجمعیت شهری آسیب بیشتری به مناطق و خانوارهای فقیر شهری وارد كرده است. در شهرها، مردم در مناطق فقیرنشین اغلب با جمعیت زیاد در خانه‌های بسیار كوچك زندگی می‌كنند، به‌طوری كه امكان رعایت فاصله استاندارد بین آنها به هیچ‌وجه وجود ندارد. علاوه بر این در بسیاری از موارد نیز مردم در خانه‌هایی با آشپزخانه‌ها، سرویس‌های بهداشتی مشترك با راهروهای باریك سكونت دارند.
بسیاری از فقرای این شهرها دارای شغل‌هایی هستند كه امكان انجام آنها به صورت دوركاری وجود ندارد و در نتیجه این افراد مجبورند حتی در بدترین شرایط شیوع كرونا نیز در محل كار خود حضور پیدا كنند، چراكه فقر مالی به آنها مجال ماندن در خانه برای در امان ماندن از ابتلای كووید۱۹ را نمی‌دهد. عواملی مانند سطح آموزش و فرهنگ، تراكم جمعیت، دسترسی به امكانات بهداشتی و درمانی، دسترسی به آب بهداشتی و زیرساخت‌های شهری همگی از عواملی هستند كه در شیوع بیماری‌های همه‌گیر موثرند.
برخی گزارش‌ها حاكی است كه بیش از ۷۰ درصد افراد مبتلا به ویروس كرونا در انگلیس ساكن مناطق فقیرنشین شهرهای پرجمعیت لندن و بیرمنگام بوده‌اند. در نیویورك، بیشترین افراد مبتلا در مناطقی با كمترین درآمد و با بیشترین جمعیت سكونت داشته‌اند و این در حالی است كه در شهری مانند میلواكی آفریقایی‌تبارها حدود یك‌چهارم جمعیت هستند اما بیش از ۷۰ درصد مرگ و میرهای ناشی از كرونا در این شهر مربوط به این جمعیت در مناطق فقیرنشین بوده است (خبرگزاری ایمنا، 1399). دیگر منابع خبری هم از گسترش شدت شیوع ویروس كرونا در مناطق فقیرنشین شهری خبر داده‌اند. اتكا به وسایل نقلیه عمومی از جمله عوامل موثر در شیوع ویروس كرونا در بین طبقات فرودست شهری بوده است.
در زمینه تاثیر كرونا بر اقتصاد فقرای شهری بررسی‌ها نشان می‌دهد كه بیشترین تاثیر این بیماری بر بخش خدمات شهری كه حداقل 70 درصد اقتصاد شهری را تشكیل می‌دهد، بوده است و در این میان مناطق كمتر توسعه‌یافته و فقیرنشین شهری بیشترین آسیب‌پذیری را بر اثر تعطیلی كسب و كارهایی مانند گردشگری و مسافرت، خرده‌فروشی‌ها، بخش پذیرایی و تجارت و حمل‌ونقل داشته‌اند.
حتی این ویروس موجب شده كه ناآرامی‌های اجتماعی در شهرهای درحال توسعه و سكونتگاه‌های غیررسمی، افزایش یابد و شكاف شهری و فاصله طبقاتی تشدید شود (مركز افكارسنجی دانشجویان، 1399). كارگران غیررسمی در شرایط استثمار، فقدان كار منظم، فقدان حمایت اجتماعی، حقوق اندك، در مخاطره بودن با عوامل محیطی و آسیب‌پذیری فزاینده در مقابل شوك‌های اقتصادی كار می‌كنند.
با شیوع بیماری كرونا، آنها بر اثر تماس نزدیك با دیگران و كار در محل‌های پرازدحام به‌شدت مقابل ویروس كرونا آسیب‌پذیر بوده‌اند. حتی كسانی كه مشاغل خانگی دارند به خاطر زندگی در محلات متراكم و پرازدحام حاشیه شهرها و مناطق كمترتوسعه‌یافته شهری آسیب‌پذیر بوده‌اند. بنابراین همچنان كه فعالیت اقتصادی در شهرها كاهش می‌یابد درآمد فقرای شهری نیز كه از حمایت مالی و اجتماعی و پس‌انداز كافی هم برخوردار نیستند از بین می‌رود.
در نتیجه پیامدهای متعدد و ناگواری برای آنها به همراه دارد. این تاثیرات بر خانوارهای تهیدست شهری كه متكی به درآمدهای پولی هستند، بسیار بیشتر از همتایان آنها در روستاها بوده است.در مجموع می‌توان گفت بین كرونا و فقر رابطه مستقیم برقرار است و طبقات كم‌برخوردار و تهیدستان كه ناچارند كار كنند و حضور فیزیكی در شهر داشته باشند، بیشتر از طبقات اجتماعی بالاتر درمعرض خطر ابتلا به كرونا هستند و اینجاست كه دولت‌ها و سازمان‌های مدنی باید نقش فعال‌تری در حمایت از این گروه‌ها داشته باشند.
نظر شما