به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، کوررنگی یا دقیق تر، دید ضعیف یا ناقص رنگ ناتوانی در دیدن تفاوت بین رنگ های خاص است. اگرچه بسیاری از مردم معمولاً از اصطلاح «کور رنگ» برای این بیماری استفاده می کنند، کوررنگی واقعی که در آن همه چیز در سایه های سیاه و سفید دیده می شود، نادر است.

کوررنگی معمولا ارثی است. مردان بیشتر با کوررنگی متولد می شوند. اکثر افراد مبتلا به کوررنگی نمی توانند بین رنگ های قرمز و سبز تمایز قائل شوند.

به ندرت، افراد مبتلا به کوررنگی نمی توانند سایه های آبی و زرد را تشخیص دهند.

برخی بیماری های چشمی و برخی داروها نیز می توانند باعث کوررنگی شوند.

علائم کوررنگی

ممکن است کمبود دید رنگی داشته باشید و ندانید. برخی از افراد وقتی متوجه می شوند که خود یا فرزندشان این بیماری را دارند که باعث سردرگمی می شود؛مانند زمانی که در تمایز رنگ ها در چراغ راهنمایی یا تفسیر مواد آموزشی با کد رنگی مشکل وجود دارد.

افراد مبتلا به کوررنگی ممکن است نتوانند موارد زیر را تشخیص دهند:

• سایه های مختلف قرمز و سبز
• سایه های مختلف آبی و زرد
• هر رنگی

شایع ترین کمبود رنگ، ناتوانی در دیدن برخی از سایه های قرمز و سبز است. اغلب، فردی که دارای کمبود قرمز-سبز یا آبی-زرد است، کاملاً به هر دو رنگ حساس نیست. نقص می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر مشکوک هستید که در تشخیص رنگ های خاص مشکل دارید یا دید رنگ شما تغییر می کند، برای آزمایش به چشم پزشک مراجعه کنید. مهم است که کودکان قبل از شروع مدرسه، معاینات جامع چشم، از جمله آزمایش بینایی رنگی را انجام دهند.

هیچ درمانی برای کوررنگی ارثی وجود ندارد، اما اگر بیماری یا بیماری چشمی علت آن باشد، درمان ممکن است دید رنگ را بهبود بخشد.

علل بروز کوررنگی

دیدن رنگ ها در سراسر طیف نور فرآیند پیچیده ای است که با توانایی چشم شما برای پاسخ به طول موج های مختلف نور آغاز می شود.

نور که شامل تمام طول موج های رنگی است، از طریق قرنیه وارد چشم شما می شود و از طریق عدسی و بافت شفاف و ژله مانند در چشم (زجاجیه) به سلول های حساس به طول موج (مخروط ها) در پشت چشم شما در ناحیه ماکولا، عبور می کند.

شبکیه چشم مخروط ها به طول موج های نور کوتاه (آبی)، متوسط (سبز) یا بلند (قرمز) حساس هستند. مواد شیمیایی موجود در مخروط ها باعث واکنش می شوند و اطلاعات طول موج را از طریق عصب بینایی به مغز شما ارسال می کنند.

اگر چشمان شما طبیعی باشد، رنگ را درک می کنید. اما اگر مخروط های شما فاقد یک یا چند ماده شیمیایی حساس به طول موج باشد، نمی توانید رنگ های قرمز، سبز یا آبی را تشخیص دهید.

کوررنگی دلایل مختلفی دارد

• اختلال ارثی: کمبود رنگ ارثی در مردان بسیار بیشتر از زنان است. شایع ترین کمبود رنگ قرمز-سبز است و کمبود آبی-زرد بسیار کمتر است. به ندرت پیش می آید که اصلاً دید رنگی نداشته باشیم.شما می توانید درجه خفیف، متوسط یا شدید این اختلال را به ارث ببرید. کمبود رنگ ارثی معمولاً روی هر دو چشم تأثیر می گذارد و شدت آن در طول زندگی شما تغییر نمی کند.

• بیماری ها: برخی از بیماری هایی که می توانند باعث کمبود رنگ شوند عبارتند از: کم خونی داسی شکل، دیابت، دژنراسیون ماکولا، بیماری آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس، گلوکوم، بیماری پارکینسون، الکلیسم مزمن و لوسمی. ممکن است یک چشم بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار گیرد و در صورت درمان بیماری زمینه ای، کمبود رنگ ممکن است بهتر شود.

• داروهای خاص: برخی از داروها می توانند دید رنگ را تغییر دهند، مانند برخی از داروهایی که بیماری های خودایمنی خاص، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، اختلال نعوظ، عفونت ها، اختلالات عصبی و مشکلات روانی را درمان می کنند.

• سن: توانایی شما برای دیدن رنگ ها با افزایش سن به آرامی کمتر و بدتر می شود.

• مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی در محل کار، مانند دی سولفید کربن و کودها، ممکن است باعث از بین رفتن دید رنگی شود.

با آزمایش Ishihara برای کوررنگی آشنا شوید

به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، کوررنگی یکی از شناخته شده‌ترین بیماری‌های چشمی است، به گونه‌ای که از ظاهر شدن برخی رنگ‌ها در هنگام نگاه جلوگیری می‌کند و اختلالات چشم و بینایی هم می‌توانند با هم تداخل داشته باشند؛ بنابراین برای اثبات وجود یا عدم وجود کوررنگی باید یک آزمایش کوررنگی انجام شود.

اگر فردی به کوررنگی مشکوک است، بسیار مهم است که برای تأیید تشخیص به پزشک برای معاینه چشم و آزمایش کوررنگی مراجعه کند.
این نوع آزمایش میزان کوری بین قرمز و سبز را بررسی می‌کند. پزشک از شما می‌خواهد مجموعه‌ای از دایره‌ها (که پلاک نیز نامیده می‌شوند) را با نقاط مختلف رنگ و اندازه ببینید.
برخی از نقاط شکل‌ها یا اعداد یک یا دو رقمی را تشکیل می‌دهند، اگر در دیدن رنگ‌های قرمز و سبز مشکل دارید، تشخیص این اشکال، مشکل خواهند بود یا به هیچ وجه قابل مشاهده نیستند.

تست کوررنگی کمبریج

این تست بسیار شبیه به آزمایش Ishihara است، با این تفاوت که در این آزمایش شما به صفحه کامپیوتر نگاه می‌کنید و سعی می‌کنید شکل "C" با رنگ و شکل متفاوت از پس زمینه‌ای که به طور تصادفی ظاهر می‌شود را بیابید و هنگامی که آن را مشاهده می‌کنید، یکی از آن چهار کلید را فشار دهید.

تست کوررنگی با اندازه گیری اختلالات در دیدن رنگ ها

این روش، یک نوع آزمایش است که وقتی از طریق عدسی نگاه می کنید و یک دایره را می بینید، نیمه بالای دایره نور زرد را از خود ساطع می‌کند در حالی که نیمه پایینی آن قرمز و سبز است، پلک های خود را مدیریت می‌کنید تا زمانی که دو نیمه از نظر رنگ و روشنایی برابر شوند. پزشکان از این روش برای تشخیص وجود مشکل در دیدن رنگ سبز و قرمز استفاده می‌کنند.

تست کور رنگی کاغذی

نوع دیگری از معاینه شناخته شده، آزمایش مبتنی بر کاغذ واقع گرایانه است که در آن پزشک مجموعه‌ای از کارت‌های رنگی را که با هم تداخل دارند آورده و از شما می‌خواهد که آن‌ها را با توجه به رنگ مشخص شده ترتیب دهید. هنگامی که نقص رنگی در هر یک از آن‌ها وجود دارد، پزشک رنگی را تعیین می‌کند که شما نمی‌توانید تشخیص دهید یا آن را از رنگ‌های دیگر متمایز می‌کنید، زیرا افرادی که از کوررنگی رنج می‌برند نمی‌توانند رنگ را تعیین کنند.

با کوررنگی در کودکان آشنا شوید

هنگام بازی با کودک خود، باید از اسباب بازی‌هایی با رنگ‌های مختلف استفاده کنید و رنگ‌های صحیح را به این روش آسان به او بیاموزید و اگر متوجه شدید که رنگ‌های خاصی وجود دارد که کودک همیشه با آن‌ها قاطی می‌کند، آن رنگ‌ها را شناسایی کرده و آن‌ها را بردارید. در این زمان باید کودک را برای معاینه به نزد پزشک ببرید؛ معاینه معمولاً برای کودکان از سن ۳ تا ۵ سال انجام می‌شود.

روش درمان کوررنگی

درمان کوررنگی به نوع و علت آن بستگی دارد:

• درمان کوررنگی ارثی ممکن است غیر ممکن باشد، اما علائم بیماری را می‌توان با برخی دستورالعمل‌ها مانند عینک بهبود بخشید.
• اگر علت بیماری یا اختلال چشمی باشد، پزشک ممکن است جراحی را برای درمان بیماری اصلی که باعث کوری رنگ می‌شود، انجام دهد.
• اگر علت کوررنگی دارو باشد، کوررنگی اغلب پس از قطع دارو از بین می‌رود، زیرا این فقط یک عارضه جانبی است.

نحوه انجام آزمایش

پزشک معمولاً آزمایش Ishihara را انجام می‌دهد و جلوی فرد مورد معاینه روی صندلی می‌نشیند. در جلوی او چندین تصویر مختلف وجود دارد که حاوی نقاط کوچکی از رنگ‌های مشابه است.
در بالای آن یک شکل / حرف / عدد متشکل از رنگ‌های دیگر است که مشابه و متفاوت از اول است. جایی که فرد مورد معاینه باید آنچه را که در تصویر می‌بیند بیان کند، و سپس همین روند با تصاویر مختلف تکرار می‌شود.
آزمایش بینایی رنگی به مدت ۱۰ دقیقه طول می‌کشد؛ به گونه‌ای که هیچ گونه ناراحتی یا دردی را ایجاد نمی‌کند و هیچ چیزی مانع از ورود همراهان به اتاق معاینه نمی‌شود.